Ειλικρινά, αδυνατώ να καταλάβω γιατί γίνεται τόσος θόρυβος για τα δανεικά που πήρε ο Α. Παπανδρέου από υπουργούς του, προκειμένου να αποπερατώσει τη βίλα του, στην Εκάλη. Αν το γεγονός ήταν πρωτοφανές θα καταλάβαινα το σάλο, αλλά τα δάνεια είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην πολιτική ζωή της χώρας και πάμπολλοι είναι οι πολιτικοί μας, που έχουν κάνει τέτοιου είδους αλισβερίσια, για να αποκτήσουν κάτι που ήθελαν.
Επιθυμούσε, ας πούμε παλιότερα, ένας πολιτικός την εξουσία, αλλά έβλεπε ότι δεν είχε τα ανάλογα "κουκιά" για να την αποκτήσει. Τι να κάνει λοιπόν; Κατέφευγε σε "δανειστές", συνήθως ξένους, και "έλυνε" το πρόβλημά του.
- Θα με βοηθήσετε, κύριοι, να... σπιτωθώ στου Μαξίμου;
- Τι ακριβώς δηλαδή θέλεις να σου δώσουμε;
- Ε, να, τίποτε δολάρια για να κάνω την προεκλογική μου εκστρατεία, καμιά... προβοκάτσια, κανένα σχέδιο νοθείας, ό,τι τελοσπάντων είναι απαραίτητο για να πετύχω το σκοπό μου.
- Εντάξει, απ' όλα έχουμε και θα σου δώσουμε ό,τι θέλεις, αλλά εξηγημένοι. Θα μας υπογράψεις γραμμάτια για το "δάνειο" και θα τα εξοφλήσεις, μόλις αναλάβεις την πρωθυπουργία.
- Με ποιον τρόπο;
- Με όποιον τρόπο σου υποδείξουμε εμείς. Εσύ απλώς θα υπογράψεις εν λευκώ και μετά, μη στενοχωριέσαι, θα τα βρούμε!
- Οκέι, κύριοι, θενκ γιου και γκουντ μπάι...
- Ε, πού πας; Δεν τελειώσαμε.
- Τι άλλο θέλετε, δηλαδή;
- Κάποιο ενέχυρο, αγαπητέ, για τα λεφτά και ό,τι άλλο σου δώσουμε.
- Μα δεν έχω κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για να το ενεχυριάσω.
- Πώς δεν έχεις. Εχεις τη χώρα σου. Βάλτην, λοιπόν, υποθήκη και παίρνεις αμέσως ό,τι μας ζητάς!
Πάμπολλοι τέτοιοι δανεισμοί έγιναν πίσω από την πλάτη μας, κατά καιρούς, και άπειρα γραμμάτια, που υπέγραψαν κάποιοι αισχροί της εξουσίας, πλήρωσε και πληρώνει αυτός ο τόπος. Αλλά τα αλισβερίσια για να γίνει κάποιος ένοικος στου Μαξίμου δε γίνονταν μόνον με τους ξένους. Συνηθίζονταν και συνηθίζονται και με ημεδαπούς "δανειστές". Ντόπιοι μεγαλοκεφαλαιούχοι, δηλαδή, βοηθούν τον τάδε ή τον δείνα πολιτικό να ανέλθει στην εξουσία και τότε οι χρηματοδότες παίρνουν πίσω πολλαπλάσια τα χρήματά τους. Με την ανάθεση μεγάλων δημοσίων έργων σε αυτούς, με τη χορήγηση προνομίων και χίλιους δυο τρόπους. Ορισμένοι μάλιστα από τους "δανειστές" δεν αρκούνται απλώς στην επιστροφή των χρημάτων τους εντόκως. Ζητούν και παίρνουν μερίδιο από την ίδια την εξουσία. Και κυβερνούν αφανώς από το παρασκήνιο και κανοναρχούν, όπως αυτοί θέλουν, τη "μαριονέτα" που βρίσκεται στον πρωθυπουργικό θώκο.
Συνηθισμένο, λοιπόν, το φαινόμενο να "λύνουν" κάποιοι πολιτικοί με "δάνεια" το θέμα της στέγασής τους στο κυβερνητικό μέγαρο. Το κακό όμως είναι ότι λύνοντας αυτοί το πρόβλημά τους δένουν χειροπόδαρα τη χώρα και το λαό στους "δανειστές". Και όσο συνάπτονται τέτοιες "δανειακές συμβάσεις" ας μην περιμένουμε να ξημερώσει μέρα καλή. Κι εμείς κι ο τόπος θα είμαστε διαρκώς "αμανάτι" στην εξάρτηση, το "καπέλωμα", τη μιζέρια, την υπανάπτυξη, την κοινωνική αδικία και την εκμετάλλευση.
Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ