Αποθέωση της υποκρισίας. Επίδειξη δήθεν ευαισθησίας και ευθιξίας. Ο λόγος για τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ο οποίος, σχολιάζοντας την εν ψυχρώ δολοφονία του Τσιγγάνου Τάσου Μουράτη στη Λιβαδειά από τον αστυνομικό της Τροχαίας Δημ. Τρίμη, δε δίστασε να εμφανιστεί με τεθλιμμένο ύφος εκφράζοντας τη λύπη του και αποδοκιμάζοντας "τέτοιου είδους πρακτικές και ενέργειες".

Και λοιπόν; Αυτό είναι όλο; Μήπως θέλουν να πιστέψουμε ότι ήταν μια "άτυχη στιγμή" και δε θα επαναληφθεί; Οτι τα όπλα των αστυνομικών δε θα εκπυρσοκροτήσουν, από μόνα τους, όταν την επόμενη φορά "αντικρίσουν" Αλβανό λαθρομετανάστη ή Τσιγγάνο και τελικά και κάποιον διαδηλωτή; Αστεία πράγματα.

Ακριβώς επειδή η κυβέρνηση δεν αλλάζει τίποτα στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση - ενώ ξέρει πολύ καλά πώς εκπυρσοκροτούν τα όπλα των αστυνομικών - δεν μπορεί να εμφανίζεται τεθλιμμένη και συντετριμμένη. Γιατί εξοργίζει περισσότερο. Η υποκρισία έχει και τα όριά της.