Στο 16,5% αναμένεται να φθάσει - σύμφωνα με το προχτεσινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας "The Wall Street Journal Europe" - η αύξηση της κερδοφορίας των ελληνικών επιχειρήσεων το 1996. Και πάντα μιλάμε, για την επίσημη κερδοφορία. Αλλωστε, τα άλλα είναι ανεπίσημα, δε μετριούνται...

Και αυτό, όμως, το 16,5%, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Πρώτον, γιατί είναι ίσο με τον αντίστοιχο μέσο ευρωπαϊκό όρο. Δεύτερον, γιατί είναι διπλάσιο από τον επίσημο πληθωρισμό. Και τρίτον, γιατί την ίδια περίοδο - και για πολλά χρόνια τώρα - οι εργαζόμενοι της χώρας μας υφίστανται τα δεινά της σκληρής λιτότητας, ανάμεσά τους και αυξήσεις μισθών και μεροκαμάτων, μονοψήφιων το πολύ ποσοστών.

Θα πείτε, τι να κάνουμε, πρέπει να πιάσουμε τους στόχους της περιβόητης "σύγκλισης"... Για σκεφθείτε, όμως, κάτι: Γιατί, να μην περιλαμβάνεται και η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων στους περιορισμούς της λεγόμενης σύγκλισης; Η μήπως, για να αυξάνονται τα κέρδη των μεγαλόσχημων και των χρυσοκάνθαρων, έχει "εφευρεθεί" η "σύγκλιση" και όσα αυτή συνεπάγεται..;