Πόσο τιμάται ένα τσαμπί σταφύλι; Πενήντα, εκατό δραχμές; Ο αγρότης στη Μαγνησία το αποτίμησε, όσο και μια ανθρώπινη ζωή... Ετσι, όταν προχτές αντίκρισε μέσα στο αμπέλι του το 10χρονο τσιγγανόπουλο, δεν ταλαντεύτηκε καθόλου. Ψύχραιμος, πήγε στο σπίτι του και αφού πήρε την καραμπίνα επέστρεψε και πυροβόλησε τον "κλέφτη". Ευτυχώς, ο μικρός Θόδωρος στάθηκε πιο "τυχερός" από το δεκατριάχρονο Αλβανόπουλο, που, πριν λίγες μέρες, έπεφτε νεκρό, πληρώνοντας με τη ζωή του, μια νύχτα ύπνου σε μια παγωμένη αποθήκη.

Εκεί, λοιπόν, φτάσαμε; Τόσο φτηνή έγινε η ζωή μας; Οσο και ένα τσαμπί σταφύλι; Τόσο εύκολα, λοιπόν, οπλίζει κάποιος το χέρι του και αφαιρεί τη ζωή ενός παιδιού; Πού φωλιάζει, άραγε, τόση απερίγραπτη σκληρότητα; Τι την τρέφει και τη θεριεύει;

Ξενοφοβία; Υφέρπων ρατσισμός; Οι κοινωνιολόγοι δίνουν κάποιες "εξηγήσεις". Οποιες και να είναι αυτές, ένα είναι σίγουρο: Η κοινωνία μας μπήκε σ' ένα σκοτεινό τούνελ. Εκεί, που η ανθρώπινη ζωή μετατράπηκε σε "πράγμα". Εκεί, που ο άνθρωπος είναι ένα "τίποτα"... Και τέλος σ' αυτό το τούνελ δεν υπάρχει. Οδηγεί στην παράνοια. Και η καμπάνα δε χτυπάει μόνο για τα θύματα, Αλβανούς, Τσιγγάνους, μετανάστες. Δε χτυπάει μόνο για τους "διαφορετικούς", χτυπάει για όλους μας...