Στην παρέμβασή του στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, ο επικεφαλής της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας Αθήνας" Σπύρος Χαλβατζής, τόνισε: "Από τις 24 Ιούνη, εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών έδωσε την κατεύθυνση για τη μετατροπή των Νομαρχιών σε ΝΠΔΔ και για περιορισμό των δαπανών. Επίσης, άλλη εγκύκλιος του υπουργείου προς τις Περιφέρειες στις 10 Ιούλη, έδινε το στίγμα για προϋπολογισμό ίδιο με τον περσινό, άρα με μειωμένες για ακόμα μια φορά τις δαπάνες και με "σφιχτή" διαχείριση. Ζητούσε, μάλιστα, να δοθεί απάντηση από τις Νομαρχίες στις Περιφέρειες μέχρι τις 2 Αυγούστου. Οπως αναφέρεται στην εισήγηση του νομάρχη, έγινε προσπάθεια από τις υπηρεσίες της νομαρχίας να καταρτίσουν αυτό το προσχέδιο προϋπολογισμού. Εάν, αυτή η έκθεση - πρόταση κατατέθηκε στην Περιφέρεια, τότε δεν υπάρχει αντικείμενο συζήτησης στο ΝΣ. Αυτήν την έκθεση - πρόταση θα έπρεπε να συζητήσουμε πριν σταλεί στην Περιφέρεια.

Δεν αποδεχόμαστε τη λογική που μετατρέπει σε μάνατζερ το νομάρχη και το ΝΣ. Δε θα πρέπει να απομακρυνθεί η αιρετή ΝΑ από τον λαό. Αντίθετα θα πρέπει να μεταφέρεται πιο κοντά σ' αυτόν. Αναφορικά με το νομάρχη Βοιωτίας και την επιβολή φόρων στην οποία προχώρησε, πρέπει να επισημάνουμε ότι λειτουργεί πιλοτικά και εφαρμόζει μια συντηρητική πολιτική. Αυτό που καταγγέλλαμε ότι θα συμβεί, είναι πλέον πραγματικότητα. Διπλασίασε τα παράβολα και τα τέλη. Προχώρησε σε μια νέα επέλαση στην τσέπη των εργαζομένων και του λαού.

Σχετικά, εξάλλου, με την προκαταρκτική έκθεση για τις πηγές φορολογικών εσόδων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, που συντάχθηκε από τον καθηγητή Ν. Τάτσο - έπειτα από κοινό αίτημα του υπουργείου Εσωτερικών και της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας και στην οποία θα βασιστεί η συζήτηση για την κατάρτιση του νομοσχεδίου αναφορικά με τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης - επισημαίνουμε τα εξής: Για τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας, τα επιχειρήματά του τα θεωρούμε απαράδεκτα ως λογική και κατεύθυνση. Ειδικά το σημείο εκείνο, όπου με το νεολογισμό περί "αντιληπτικότητας" θέλει να εισαγάγει την αντίληψη περί πρόσθετης φορολογίας. Γενικότερα, τη διαμόρφωση συνείδησης για την πρόσθετη φορολογία. Βέβαια, αυτή η προσπάθειά του είναι πλήρως εναρμονισμένη με την κυβερνητική λογική που εκφράστηκε στους νόμους 2218/94 και 2240/94, που ορίζουν ότι για τα πάντα, για την ανάπτυξη της περιοχής, την εξυπηρέτηση των πολιτών, τη βελτίωση των συνθηκών ζωής μπορούν να επιβάλλονται τέλη και φόροι.

Αυτή η αντίληψη εκφράστηκε και από τον πρώην υπουργό Οικονομικών και νυν Εσωτερικών ο οποίος δήλωσε ότι δε θα επιβληθούν νέοι φόροι. Και αυτό γιατί βρέθηκε ο μηχανισμός ώστε η Αυτοδιοίκηση και ειδικά η Νομαρχιακή να επιβάλλει νέες φορολογίες. Οι Νομαρχίες με βάση αυτά τα δεδομένα προσανατολίζονται σε δράσεις που οδηγούν στη διάσπαση του εθνικού προγραμματισμού. Κάθε Νομαρχία θα κοστολογεί διαφορετικά τις υπηρεσίες της. Αναπτύσσεται, μάλιστα, και η ταξική ανισότητα από Νομαρχία σε Νομαρχία, με την έννοια ότι κάποιες, λόγω ιδιομορφιών τους μπορεί να έχουν μεγαλύτερα έσοδα. Τελικά πού θα φτάσουμε; Ο εθνικός προγραμματισμός είναι αναγκαίος και δε θα πρέπει να υπονομεύεται και από ανάλογες πρακτικές.

Κάποιοι φόροι ή τέλη εάν παραχωρηθούν στην Αυτοδιοίκηση, αυτά πρέπει να είναι ενιαία για όλη τη χώρα. Ακόμα είμαστε αντίθετοι με το να διαχειρίζεται η Νομαρχία ποσοστά επιμέρους φόρων, όπως γίνεται σήμερα με την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση. Και αυτό γιατί: 1) Αυτοί οι φόροι δεν είναι σταθεροί, αλλά μεταβάλλονται στη βάση κυβερνητικών αποφάσεων. Για παράδειγμα, από τα τέλη κυκλοφορίας, που ποσοστό τους αποδίδεται στους δήμους, απαλλάσσονται από την καταβολή τους τα καταλυτικά αυτοκίνητα για μια 5ετία. Αυτά τα χρήματα δεν τα χάνει η ΤΑ και συνολικά το κράτος; 2) Με διάφορες ερμηνείες, αυτά τα έσοδα διαμορφώνονται σε βάρος της Αυτοδιοίκησης. Για παράδειγμα αναφέρουμετη φορολογία εισοδήματος, όπου δεν εμφανίζονται οι τόκοι καταθέσεων και η φορολογία προηγούμενων χρόνων. 3) Γίνεται αυθαίρετη παρακράτηση από τις κυβερνήσεις, και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των πόρων που θα έπρεπε να αποδίδονται στην ΤΑ. Και το ποσό της παρακράτησης, από το '90 μέχρι σήμερα, ανέρχεται σε 720 δισ. δραχμές.

Να σημειωθεί, εξάλλου, ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών, πριν ένα χρόνο στο τελευταίο Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ ανέφερε ότι είναι αποτυχημένη η λογική του ΤΑΠ. Ωστόσο το διατηρεί. Παρά το ότι όταν ψηφίστηκε το ΤΑΠ μιλούσε η σημερινή κυβέρνηση για αλλαγή. Και είναι γνωστό ότι το ΤΑΠ ευνοεί τη μεγάλη περιουσία και ρίχνει τα βάρη στους μικρούς. Αρκεί να αναφέρουμε ότι ακίνητη περιουσία εταιρίας, αντικειμενικής αξίας 500 εκατομμυρίων δραχμών, έπρεπε να πληρώνει φόρο με το ΦΑΠ, 6.750.000 δραχμές το χρόνο, ενώ με το ΤΑΠ πληρώνει το πολύ 175.000 δραχμές. Η διαφορά που προκύπτει πληρώνεται από αυτούς τους μικροϊδιοκτήτες οι οποίοι με το ΦΑΠ απαλλάσσονταν. Και με τον τρόπο, μάλιστα, που εισπράττεται το ΤΑΠ, οδηγεί στην όξυνση των ταξικών αντιθέσεων.

Θεωρούμε ότι η ΤΑ, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, πρέπει να έχει, ένα συγκεκριμένο ποσό, στο σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού και το οποίο θα αυξάνει ανάλογα με τις αρμοδιότητες και την ολοκλήρωση του θεσμού. Μόνο όταν υπάρξει δίκαιη, φιλολαϊκή, δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση θα αποδεχόμασταν μια διαχείριση φόρων από τη νομαρχία. Θεωρούμε ότι το προσχέδιο του νομοσχεδίου για τα οικονομικά της ΝΑ πρέπει να συζητηθεί πρώτα σε όλα τα Νομαρχιακά Συμβούλια, να ακουστούν οι απόψεις της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και να μην συνταχθεί απλά από τεχνοκράτες.

Σε ό,τι αφορά τον κρατικό προϋπολογισμό του '97, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι θα κινείται στη λογική του προγράμματος σύγκλισης. Σφιχτός, αντιλαϊκός και αντιαναπτυξιακός. Αλλωστε η Συνθήκη του Μάαστριχτ έχει δρομολογήσει για τη χώρα μας πορεία όχι αναπτυξιακή, αλλά ενίσχυσης κυρίως των υπηρεσιών και του τουρισμού. Καλές οι προθέσεις για τη διαμόρφωση αναγκών και απαιτήσεων, αλλά στην πράξη θα χρησιμοποιηθεί η μεγαλύτερη Νομαρχία της χώρας για τη διοχέτευση μιας αντιλαϊκής πολιτικής και ειδικά μιας λογικής διαχείρισης της κρίσης".

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ