Κυριακή 6 Οχτώβρη 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 36
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΚΟΥΡΔΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΝΔΡΕΑ
Η "Ιθάκη" τους δεν έχει βρεθεί ακόμη...

Περπάτησαν έναν ολόκληρο μήνα για να φτάσουν στα σύνορα της χώρας μας. Ζούσαν πάνω από 12 μήνες σε χαρτόκουτα, στην πλατεία Ωδείου. Εδώ και δύο βδομάδες μετεγκαταστάθηκαν στις κατασκηνώσεις. Χωρίς δουλιά, χωρίς λεφτά, χωρίς φα'ϊ και κουβέρτες. Το μόνο που ακόμα μένει ζωντανό απ' το όνειρο, είναι η ελπίδα...

Εφυγαν από τον τόπο τους για να γλιτώσουν από τις επιδρομές και τους διωγμούς. Ηρθαν στην πατρίδα μας αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, μακριά από τα κανόνια, τις οβίδες και το φόβο. Είναι 1.200 ανθρώπινες ψυχές - Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες - οι οποίοι εδώ και δυο βδομάδες έχουν μετεγκατασταθεί στις κατασκηνώσεις του υπουργείου Παιδείας στον Αγιο Ανδρέα.

"Είμαστε άνθρωποι. Θέλουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι... ". Αυτή την κραυγή απόγνωσης, την ακούσαμε αρκετές φορές μέσα στην κατασκήνωση του Αγίου Ανδρέα. Ηταν λόγια που έβγαιναν από το στόμα ανθρώπων κάθε ηλικίας και φύλου. Τα έλεγαν μικρά παιδιά, ανήμπορες γυναίκες και σακαταμένοι άνδρες από τις σφαίρες του Σαντάμ. Ανθρωποι οι οποίοι έφτασαν στη χώρα μας περπατώντας έναν ολόκληρο μήνα, με την ελπίδα να βρουν ένα αποκούμπι στην κατατρεγμένη ζωή τους...

Ο χειμώνας θα είναι δύσκολος

"Ξεναγός" μας στον μικρό οικισμό ήταν η 11χρονη Σουράια,που με τα λίγα ελληνικά που ήξερε, έκανε πιο εύκολη τη συνεννόησή μας με τους συμπατριώτες της. Καθώς προχωρούσαμε ο Μοχάμετ Χαλίτ,ένας 40χρονος άνδρας, μας πλησίασε κρατώντας τέσσερα κεσεδάκια με ρύζι, μια κονσέρβα με κεφτεδάκια και λίγο ψωμί. "Αυτό είναι το φαϊ μας. Από αυτό πρέπει να φάμε για όλη τη μέρα 10 άτομα...",είπε σχεδόν μονολογώντας και τράβηξε βιαστικά προς στη σκηνή του. Την ίδια ώρα η μικρή Σουράια συμπλήρωνε: "Ετσι είναι όλες οι οικογένειες. Ολη μέρα ακούς τα παιδιά να ζητάνε φαγητό, μια σοκολάτα... Τι να κάνεις όμως, οι γονείς μας δεν έχουν δουλιά, ούτε λεφτά...".Είναι μικρά παιδιά, στα πρόσωπα τους βλέπεις "ζωγραφισμένο" το φόβο και την επιθυμία. Δεν έχουν προλάβει να χαρούν τίποτα σ' αυτή τη ζωή, δεν έχουν καταφέρει ούτε καν να γεμίσουν τα μικρά στομαχάκια τους...

Λίγα μέτρα πιο κει συναντήσαμε τον Βέστον,καθόταν έξω από τη σκηνή. "Οι περισσότεροι άντρες, κοιμόμαστε έξω τα βράδια, μας είπε. Δεν υπάρχουν ούτε κουβέρτες, ούτε πολλές σκηνές. Ο χειμώνας που 'ρχεται θα είναι δύσκολος",μας είπε. Τουλάχιστον σ' αυτή την κατασκήνωση έχει δημιουργηθεί ιατρείο από τους "Γιατρούς του Κόσμου", που λειτουργεί σε καθημερινή βάση. Αυτή η "Οδύσσεια" δεν έχει τελειωμό...
Το ταξίδι προς την Ελλάδα, για τους εκατοντάδες Κούρδους, μόνο με μια σύγχρονη "Οδύσσεια" μπορεί να συγκριθεί. Εναν ολόκληρο μήνα, οι άνθρωποι αυτοί περπάτησαν από τον τόπο τους για να φτάσουν στα σύνορα της χώρας μας. Μερικοί από αυτούς είχαν την ατυχία να πέσουν στα χέρια της τουρκικής Αστυνομίας. "Αν είχες χρήματα ή πολύτιμα αντικείμενα, έπαιρνες την "έγκριση" για να συνεχίσεις το ταξίδι σου, αλλιώς έπαιρνες το δρόμο της επιστροφής...". Με τα χαρακτηριστικά αυτά λόγια περιέγραψε ο Σουάν Σαμούτ τη μεταχείριση από τους Τούρκους αστυνομικούς, τονίζοντας χαρακτηριστικά: "Μας άφηναν με τα ρούχα που φορούσαμε!". Δυστυχώς όμως για τους Κούρδους πρόσφυγες, οι περιπέτειες και κυρίως η εκμετάλλευση εις βάρος τους δεν σταμάτησε στη γειτονική χώρα. Η επιβίωσή τους στην Ελλάδα είναι δύσκολη, αφού οι περισσότεροι δεν έχουν δουλιά. Κάποιοι από αυτούς ανεβαίνουν στην Αθήνα, με τα λεωφορεία που φεύγουν δύο φορές τη μέρα από την κατασκήνωση, με σκοπό να αναζητήσουν το μεροκάματο. Οσοι σταθούν "τυχεροί" μπορεί κάποια μέρα της βδομάδας να "γευτούν" τη στυγνή εκμετάλλευση με μεροκάματα των 2.000 - 3.000 και σπάνια των 4.000 δραχμών. Κι όμως κάνουν όνειρα...

Η καθημερινή πάλη για την επιβίωση δεν εμποδίζει αυτούς τους ανθρώπους να ονειρεύονται, να δημιουργούν, να προσπαθούν και να δίνουν λίγο χρώμα στην άτονη και γεμάτη κακουχίες ζωή τους. "Εχουμε δημιουργήσει μια μικρή θεατρική και μια μουσική ομάδα, ενώ σκεφτόμαστε να λειτουργήσει και ένα σχολείο, για να μάθουν τα παιδιά μας γράμματα", μας είπε ο Σουάν Σαμούτ."Θα 'θελα ένα βιβλίο και κάποιον να μου μάθει γράμματα", μας "εκμυστηρεύτηκε" η μικρή Σουράια... Τον λόγο τώρα πρέπει να πάρουν οι υπεύθυνες υπηρεσίες. Η επιβίωση αυτών των ανθρώπων εξαρτάται από τις κινήσεις των υπευθύνων...

Ο βουλευτής του ΚΚΕ, δημοτικός σύμβουλος και μέλος της Διαπαραταξιακής Επιτροπής Λεων. Αυδής επισήμανε: "Οι συνθήκες διαβίωσης των Κούρδων προσφύγων δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, αλλά αυτό δεν είναι ζήτημα μόνο του Δήμου της Αθήνας, πρέπει και οι υπόλοιποι δήμοι να συμβάλουν σ' αυτήν την προσπάθεια. Αυτοί οι άνθρωποι είναι θύματα της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" και έχουμε υποχρέωση σαν άνθρωποι να εκδηλώσουμε την αλληλεγγύη μας απέναντί τους".


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ