Φυσικά, αν ο κ. καθηγητής (και το καθηγητοσυμβούλιό του) δεν ήταν παντελώς αποκομμένος από την ελληνική πραγματικότητα και δεν πίστευε:

• Οτι ο άνεργος επιβιώνει με "οράματα",
• ότι ο μικρομεσαίος, ζει με "ελπίδες" και,
• ότι ο αγρότης συμπληρώνει το εισόδημά του με "προοπτικές"...

...σίγουρα, θα ανησυχούσε από την περαιτέρω πτώση των επιτοκίων και σίγουρα δε θα τολμούσε να καταστήσει λάβαρό του τη νέα αυτή επίθεση και λεηλασία στις αποταμιεύσεις του λαού!

Διότι, περί αυτού ακριβώς πρόκειται.

Οχι, βέβαια!

Διότι, ναι μεν τα επιτόκια καταθέσεων έπεσαν στο 11,5%, τα επιτόκια χορηγήσεων, όμως, (και ειδικά εκείνα που αφορούν τους μικρομεσαίους, τους αγρότες και τους καταναλωτές) κυμαίνονται από 24% μέχρι και 26,5%, - δηλαδή υπερδιπλάσια.

Και, αν συνυπολογιστεί το χρηματοδοτικό κόστος των δανείων (προείσπραξη τόκων, υποθήκες, προσημειώσεις, άλλες εγγυήσεις, νομική προστασία, ασφάλειες κλπ), η τελική επιβάρυνση των χορηγήσεων πλησιάζει και συχνά ξεπερνάει το 28%...

Επειδή οι τόκοι των καταθέσεων φορολογούνται με 15% και επειδή ο (επίσημος) πληθωρισμός τρέχει με 8,2%, αν αφαιρεθούν οι φόροι και η κλεμμένη αξία των αποταμιεύσεων από τους μηχανισμούς του πληθωρισμού (1,8% + 8,2% = 10%), απομένει ως απόδοση μόνο 1,5%.

Και επειδή, βεβαίως, ο "επίσημος" πληθωρισμός υπολείπεται του πραγματικού κατά δύο τουλάχιστον εκατοστιαίες μονάδες, είναι φανερό ότι η πραγματική καθαρή ετήσια απόδοση των καταθέσεων του ελληνικού λαού είναι από μηδενική, μέχρι και αρνητική. Δηλαδή, οι καταθέτες, όχι μόνο δεν εισπράττουν τόκους, αλλά χάνουν και από το κεφάλαιό τους...

Επειδή, με την πολιτική της μετέβαλε τα έντεκα, περίπου, τρισεκατομμύρια των καταθέσεων του ελληνικού λαού σε "σχολάζουσα κληρονομία", χωρίς καμιά απολύτως απόδοση; Η επειδή κατάντησε τον ιδρώτα του ελληνικού λαού "δωρεάν χρήμα", για χρηματοδότηση της ολιγαρχίας;

Και κάτι ακόμη, για να μην υπάρξει καμιά παρερμηνεία και από κανέναν:

Το γεγονός, ότι ο κ. Σημίτης παρουσιάζεται αποκομμένος από την ελληνική πραγματικότητα, δεν αποτελεί άλλοθι για την αντιλαϊκή πολιτική του και δεν τον απαλλάσσει από τις τρομακτικές ευθύνες του για την όλο και εντεινόμενη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων.

Και αντί να καλεί (αμέσως ή εμμέσως, αδιάφορο) τις Βρυξέλλες ως δεκανίκι για να δικαιολογήσει την ισχύουσα, αλλά και την επερχόμενη, "δημοσιονομική πειθαρχία" και αγριότερη λιτότητα, καλά θα έκανε να πληροφορήσει τον ελληνικό λαό:

• Σε ποια χώρα της Ευρώπης τα επιτόκια χορηγήσεων είναι υπερδιπλάσια από τα επιτόκια καταθέσεων;
• Και σε ποια χώρα της Ευρώπης η καθαρή απόδοση των καταθέσεων είναι μηδενική ή αρνητική;

Εκτός, αν, κατά τους "εκσυγχρονιστές", η λεηλασία των καταθέσεων αποτελεί "όραμα", "ελπίδα" και "προοπτική"!