Στον Πειραιά, στο λιμάνι, εδώ και μερικές μέρες η λέξη ακούγεται όλο και πιο συχνά. Απεργία. Απεργία για να υπάρχει δουλιά. Απεργία για να υπάρχει φιλότιμο. Απεργία για να υπάρχουν δικαιώματα. Τα σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ αποφάσισαν να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στην παραβίαση του καμποτάζ. Αποφάσισαν ότι το ψωμί δυο ημερών χρειάζεται να στερηθεί, για να μη στερηθεί το ψωμί μιας ολόκληρης ζωής. Στο ξύλο της κυβέρνησης, στις εντολές των πολυεθνικών του τουρισμού, στη μεταστροφή των ντόπιων "συναινετικών", αντιπαραθέτουν την αλήθεια της θάλασσας. Τον αγώνα. Είναι χιλιάδες οι ναυτεργάτες που εξαρτάται η δουλιά τους από τις αποφάσεις της κυβέρνησης για το δικαίωμα πλοίων με σημαίες ευκαιρίας να εκτελούν τουριστικά δρομολόγια στον τόπο μας. Πρέπει να είναι όσο γίνεται περισσότεροι αυτοί που θα αποφασίσουν να παλέψουν ενάντια στα ξένα και ντόπια κερδοσκοπικά συμφέροντα...