Ολα τα πράγματα στη ζωή έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Από το αξίωμα αυτό δεν μπορούσε να εξαιρεθεί ο Παναγιώτης Ποικιλίδης, αν και θα το ήθελε. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε κι ο παλαιστής της ελληνορωμαϊκής, έκρινε πως τα χρόνια δεν του επιτρέπουν να ονειρευτεί και πέμπτη Ολυμπιάδα. Η 5η θέση που κατέκτησε στην Ατλάντα ήταν ο καλύτερος επίλογος μιας ένδοξης διαδρομής.

Ο παλαιστής του ΒΑΟ έχει το δικαίωμα να αισθάνεται ότι δεν ήταν τυχερός στη διεθνή του καριέρα. Δεν είναι δα και λίγο, να ξέρεις ότι από το πρώτο παιχνίδι κινδυνεύεις να βγεις νοκ άουτ αν βρεις στο δρόμο σου τον ανίκητο Καρέλιν. Αν απέφευγε τον γίγαντα από τη Σιβηρία στο τέταρτο παιχνίδι του, ίσως να επέστρεφε από την Ατλάντα με μετάλλιο.

Η πάλη για την οικογένεια Ποικιλίδη αποτελεί... παράδοση. Ποιος ξέχασε τον αδερφό του Γιώργο που μέχρι και το 1992 έδιναν μαζί τη μάχη της διάκρισης.

Ο πρωταθλητής των βαρέων βαρών, λίγο μετά τον τελευταίο νικηφόρο αγώνα του με Γερμανό Σίγκελ, ανακοίνωσε τη μεγάλη απόφασή του. Μια δεκαπεντάχρονη καριέρα έλαβε τέλος με τον καλύτερο τρόπο. Ο Π. Ποικιλίδης ήταν πρώτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων το 1983. Μεσογειονίκης το 1991. Τέταρτος στην Ολυμπιάδα του 1984. Εβδομος στη Σεούλ το 1988. Ογδοος το 1992 στη Βαρκελώνη και ουκ ολίγες φορές πρωταθλητής Ελλάδας. Στα 31 του αποφάσισε να αφοσιωθεί στην προπονητική. Σκοπός του να προσφέρει στο άθλημα που αγάπησε και υπηρέτησε, αναδεικνύοντας νέα ταλέντα.

Την αμιγώς ελληνική παρουσία της ελληνορωμαϊκής πάλης στην Ατλάντα συμπλήρωσε ο "βενιαμίν" της ομάδας Ιορδάνης Κωνσταντινίδης. Στην πρώτη του παρουσία σε Ολυμπιακούς κατετάγη έκτος και όλοι θεωρούν πως ενσαρκώνει το ευοίωνο μέλλον του αθλήματος. Είναι μόλις 24 χρονών και μεταξύ άλλων ήταν πέμπτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πέρυσι και τέταρτος στο πανευρωπαϊκό του 1994.