Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ανοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τη σιωπηλή αποδοχή της Πολιτικής Ανοιξης, με τροπολογία που ψηφίστηκε χτες στη Βουλή, δίνει και άλλα προνόμια στις πολυεθνικές που θα αναλάβουν ή έχουν ήδη αναλάβει την κατασκευή των μεγάλων έργων.
Συγκεκριμένα, με την τροπολογία επιτρέπεται η παροχή εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου σε εταιρίες που λαμβάνουν δάνεια από χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το Ταμείο Κοινωνικής Ανάπτυξης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το σύνολο αυτών των εγγυήσεων του δημοσίου μετά την ψηφισθείσα ρύθμιση μπορεί πλέον να υπερβαίνει το όριο του 3% επί των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, όπως προβλέπει από το 1995 σχετική νομοθετική διάταξη. Η υπόθεση γίνεται ακόμα πιο προκλητική, αν ληφθεί υπόψη η ομολογία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Χρ. Ροκόφυλλου,ότι το όριο του 3% είχε θεσπιστεί προκειμένου να τεθεί φραγμός στις πιέσεις των εργαζομένων να δανειοδοτηθούν επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα το εργοστάσιο λιπασμάτων, με την εγγύηση του δημοσίου.
Δηλαδή, με άλλα λόγια ενώ το ΠΑΣΟΚ είχε με νόμο απαγορεύσει ουσιαστικά τη δανειοδότηση επιχειρήσεων αναγκαίων για τη χώρα, αφού έθετε όριο στο συνολικό ύψος των εγγυήσεων που μπορούσε να δώσει, έρχεται τώρα με άλλο νόμο να εξαιρέσει από αυτό το όριο τις κρατικές εγγυήσεις που θα δοθούν σε δάνεια προς τους αναδόχους των μεγάλων έργων.Χωρίς, μάλιστα, να λαμβάνεται οποιαδήποτε πρόνοια για το αν οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις θα ανταποκριθούν προς τις υποχρεώσεις τους και δε θα κληθεί το ελληνικό δημόσιο να πληρώσει τα χρέη τους στους ξένους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Αν στα προαναφερόμενα συνυπολογιστεί ότι η συμμετοχή των αναδόχων στην κατασκευή των μεγάλων έργων θα καλυφθεί, αν όχι εξ ολοκλήρου κατά μεγάλο ποσοστό, από τα συγκεκριμένα δάνεια, τότε γίνεται ολοφάνερο ότι τελικά όχι μόνο το ελληνικό κράτος δεν κερδίζει τίποτα από τη συνεργασία αυτή, αλλά στην πραγματικότητα χαρίζει τεράστια ποσά στους μεγαλοεργολάβους.
Την τροπολογία χαρακτήρισε απαράδεκτη μόνο ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας,τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι, αφού "δώσαμε τους μποναμάδες των μεγάλων έργων στους αφεντάδες της Δυτικής Ευρώπης, τους Γερμανούς", ερχόμαστε τώρα και λέμε ότι "επειδή οι εργολάβοι, οι οποίοι είναι ανάδοχοι των έργων μπορεί να βαρέσουν κανένα κανόνι και να μην μπορέσει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τα λεφτά της, το δημόσιο εγγυάται να της τα δώσει". Καταλήγοντας ο βουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε: "Δεν είναι δυνατόν ο ελληνικός λαός να υποθηκεύεται, ούτε ο ιδρώτας του να διατίθεται με αυτό τον τρόπο".
Από τη μεριά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν και πολλοί βουλευτές της επιχειρηματολόγησαν τεκμηριωμένα κατά της τροπολογίας, τελικά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Δ. Σιούφας,δήλωσε ότι το κόμμα του θα απόσχει της ψηφοφορίας, διότι δε θέλει ούτε να την καταψηφίσει, ούτε να την υπερψηφίσει. Η δε Πολιτική Ανοιξη δεν πήρε καν μέρος στη συζήτηση.
Να σημειωθεί ότι ο παρευρισκόμενος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γ. Ρωμαίος,επιχείρησε να θολώσει τα νερά υποστηρίζοντας ότι το δημόσιο θα δώσει εγγυήσεις μόνο για τα δάνεια που θα πάρουν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Παρά όμως τις διαβεβαιώσεις του υπουργού στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους που συνόδευε την τροπολογία σαφώς αναφέρεται πέραν των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, δηλαδή οι εργολάβοι των μεγάλων έργων. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι την τροπολογία υπογράφει και ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης.
Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ