- Βιώνει και η Φθιώτιδα τα αποτελέσματα της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ;

- Αντιμετωπίζουμε οξύτατο πρόβλημα. Οι ποσοστώσεις στα καπνά, οι μειωμένες παραγόμενες ποσότητες, η ανασφάλεια στις τιμές έχουν προκαλέσει πρόβλημα επιβίωσης στους καπνοπαραγωγούς. Τα ίδια και για το βαμβάκι, ποσοστώσεις και έλλειψη υποδομών για την περισυλλογή και την επεξεργασία του. Η εμπορική κίνηση της ελιάς φθίνει. Η πολιτική στήριξης της ιταλικής και ισπανικής ελιάς από την ΕΕ, έχει σαν αποτέλεσμα να μένει αδιάθετη η δική μας παραγωγή. Παράλληλα, η "Ελαιουργική", αδυνατεί να παρέμβει, να αγοράσει και να στηρίξει την αγροτιά. Γενικά τα "κέρδη" των αγροτών και των κτηνοτρόφων, ίσα που φτάνουν για να ξεπληρώσουν τα προηγούμενα δάνειά τους. Αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα αποβιομηχάνισης και ανεργίας. Σε τέσσερα χρόνια έκλεισαν 18 εργοστάσια, που απασχολούσαν 5.500 εργαζόμενους. Η ΛΑΡΚΟ, μια στρατηγικής σημασίας βιομηχανία για τη χώρα, εγκαταλείφθηκε στην τύχη της. Η βιοτεχνία είναι σε πτώση. Οι βιοτέχνες δανειοδοτούνται με δυσβάσταχτους όρους και πολλοί "βάζουν λουκέτο". Η εμπορική κίνηση μειώνεται συνέχεια, εξαιτίας της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών. Οι εργάτες υποφέρουν από την πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας και οι δημόσιοι υπάλληλοι φυτοζωούν με τις διαβόητες "αυξήσεις". Το Νομαρχιακό Νοσοκομείο έχει πληρότητα γιατρών μόλις 49% και λειτουργεί με ελλείψεις εξοπλισμού και νοσηλευτικού προσωπικού. Η κατασκευή του νέου νοσοκομείου παραπέμπεται συνέχεια στις καλένδες.

- Και οι υπεύθυνοι της κρίσης;

- Ευθύνονται οι πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Δεν υπήρξε ποτέ πολιτική ουσιαστικής ανάπτυξης, εθνικός σχεδιασμός και εξειδίκευσή του σε τοπικό επίπεδο. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αρκούνται στο να εκλέγουν βουλευτές με το ρουσφέτι και την υποσχεσιολογία, αναπτύσσοντας παράλληλα μια "βιομηχανία" παραγωγής ατόμων με ειδικές ανάγκες. Υποτάσσονται στις αντιλαϊκές επιταγές των Βρυξελλών. Τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής είναι περισσότερο ορατά στους αγρότες, στους κτηνοτρόφους και τους μικρομεσαίους. Επιπτώσεις όμως παρουσιάζονται παντού. Η εφαρμογή της "Λευκής Βίβλου" στον τομέα των εργασιακών σχέσεων είναι γεγονός, με την αποδιάρθρωσή τους να τη βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο εργοστάσιο της ΤΣΙΠΙΤΑ δουλεύουν 250 εργάτες, με καθεστώς μερικής και όχι σταθερής απασχόλησης. Δηλαδή όσοι είναι να δουλέψουν, για όσες ώρες είναι να δουλέψουν, ειδοποιούνται τηλεφωνικά την προηγούμενη μέρα.

- Πώς μπορεί να οργανωθεί η αντίδραση στις παραπάνω κατευθύνσεις;

- Πρέπει, κατ' αρχήν, να καταλάβει ο λαός ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για τα προβλήματά του και εναντίον τους να οργανώσει την πάλη του. Πρέπει αυτό να μεταφραστεί με αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων. Σε συνδικαλιστικό επίπεδο, να μαζικοποιήσουμε τους εργαζόμενους στα σωματεία και τα συνδικάτα, να ενοποιήσουμε τις αγροτικές ομοσπονδίες ώστε να έχουν ενιαία συνδικαλιστική έκφραση. Απαιτείται ταυτόχρονα κοινή δράση και συντονισμός των σωματείων, των αγροτικών συλλόγων, άλλων φορέων.

- Και ποια να είναι η πρόταξη της πάλης;

- Μια πολιτική στον αντίποδα της εφαρμοζόμενης τακτικής. Μια πολιτική ανάπτυξης πραγματικής, σε εθνικό επίπεδο και με τοπική εξειδίκευση, βάσει των πλουτοπαραγωγικών πηγών του κάθε νομού. Επεμβάσεις άμεσες και καίριες για την επίλυση των προβλημάτων της υγείας, της απασχόλησης, της παιδείας. Προβλημάτων που καλείται να λύσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση και αντ' αυτού μετατρέπεται σε φοροεισπράκτορα, στο "μακρύ χέρι της εξουσίας", που χαρατσώνει τους δημότες προκειμένου να προσφέρει υπηρεσίες. Χρειάζεται μια πολιτική κοντά στα προβλήματα του λαού, ανάλογη με τα συμφέροντά του και όχι με τα συμφέροντα της ΕΕ και των μονοπωλίων.

Θ. Μ.