Η απογευματινή και η νυχτερινή βάρδια είναι από τις πιο δύσκολες, λέει η Κατερίνα Καλαρουτάκου, που εργάζεται στο Τζάνειο. Η νοσηλεύτρια, συνεχίζει, έχει πολύ μεγάλη ευθύνη και συνήθως πρέπει - λόγω των ελλείψεων - να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε 20-40 ασθενείς, όταν το κατώτατο επιτρεπτό όριο είναι 2-3 νοσηλεύτριες για ισάριθμους ασθενείς.

Συνήθως στις απογευματινές βάρδιες οι νοσηλεύτριες είναι είτε πρακτικές είτε διετούς εκπαίδευσης. Στις ειδικές μονάδες που απαιτείται εξειδικευμένο προσωπικό και η αναλογία διεθνώς είναι μία νοσηλεύτρια ανά ασθενή, έχουμε το φαινόμενο σε πέντε αρρώστους να υπάρχουν δύο ή το πολύ τρεις νοσηλεύτριες.

Επιπλέον υπάρχει έλλειψη κατάλληλων χώρων νοσηλείας και βοηθητικών χώρων, πολλές φορές ακόμη και υλικού.

Ολα αυτά γεμίζουν τις νοσηλεύτριες με αγωνία και άγχος και επιδρούν αρνητικά στην ποιότητα των υπηρεσιών υγείας.

Ποια είναι τα αιτήματά σας;

- Απαιτούμε προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού, σύμφωνα με τις σημερινές ανάγκες. Αναγνώριση του επαγγέλματος και των χώρων άσκησής του ως ανθυγιεινού. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών - αντισυνταξιοδοτικών νόμων, γιατί σύμφωνα μ' αυτούς θα υπάρχει σε λίγα χρόνια νοσηλεύτρια που θα δουλεύει 42 χρόνια, που θα έχει φτάσει στην ηλικία των 60 ετών και θα κάνει ακόμα βάρδιες. Ζητάμε διπλασιασμό των βασικών μισθών μας, αποζημίωση των αργιών μας στο 100% και των νυχτερινών στο 75% επί του βασικού μισθού, καθηκοντολόγιο, ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις κατά κλάδο και χώρο. Ακόμη, ζητάμε ενιαία τριτοβάθμια εκπαίδευση για όλο το νοσηλευτικό κλάδο, ώστε να πάψει πια αυτός ο κατακερματισμός του κλάδου σε βαθμίδες εκπαίδευσης, που μόνο στόχο έχει τη διάσπαση του νοσηλευτικού προσωπικού. Τα προβλήματα είναι κοινά και τα γεννά η κοινή πολιτική της λιτότητας, της περικοπής των δαπανών για την υγεία, της κατεδάφισης του κράτους πρόνοιας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν σ' αυτή την πολιτική με συσπείρωση σε σωματεία ταξικά και σωματεία - παραρτήματα των υπουργείων. Πρέπει να απαντήσουν με δυνάμωμα των ταξικών συνδικαλιστικών παρατάξεων και να δέσουν τον αγώνα τους με τον αγώνα όλων των εργαζομένων στο χώρο της υγείας - και όχι μόνο - για να ανατραπεί αυτή η πολιτική. Να παλέψουν για μια άλλη πολιτική υγείας, για μια κοινωνία που επίκεντρο θα έχει τον άνθρωπο και όχι την κυριαρχία του κεφαλαίου.

Μπορεί να υλοποιηθεί το σύνθημα της φετινής παγκόσμιας μέρας; - Η έρευνα απαιτεί εξειδικευμένο και επαρκές νοσηλευτικό προσωπικό, καθώς και χρηματοδότηση.

Να γίνει έρευνα από ποιες; Από τις πρακτικές νοσηλεύτριες ή τις διετούς εκπαίδευσης, που ούτε καν τους επιτρέπουν να παρακολουθήσουν σεμινάρια επιμόρφωσης; Πώς να γίνει έρευνα, όταν οι προϋπολογισμοί των κρατικών νοσοκομείων είναι ελλειμματικοί και το προσωπικό δεν επαρκεί; Οταν η διπλοβάρδια είναι καθημερινό φαινόμενο; Με ποια κτιριακή υποδομή;

Μήπως η έρευνα θα γίνει από τον ιδιωτικό τομέα; Και αν ναι, θα είναι προς όφελος τίνος; Οταν η έρευνα δε χρηματοδοτείται από το δημόσιο τομέα, δεν είναι στην υπηρεσία του λαού.

Τι σηματοδοτεί το προσχέδιο νόμου για τη δημόσια υγεία;

- Ανοίγει μια πόρτα στην ιδιωτικοποίηση, καθώς εκχωρεί σοβαρούς τομείς - Κεντρικό και Περιφερειακά Εργαστήρια Δημόσιας Υγείας και Εθνικό Κέντρο Ερευνας, Ελέγχου της Ποιότητας των Υπηρεσιών Υγείας - σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Με το πρόσχημα μάλιστα της πρόληψης και της αγωγής υγείας στο σχολικό πληθυσμό, επιβάλλει ένα χαράτσι πάνω από τρία δισ. δραχμές στους εργαζόμενους. Η σχολική υγιεινή, όπως γενικότερα η υγεία, είναι κοινωνικό αγαθό και όχι αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Ε. Φ.