Ο αγώνας για την απόκρουση των επιθέσεων του κεφαλαίου, την υπεράσπιση της εργασίας, των κοινωνικών κατακτήσεων, την προστασία των ανέργων είναι αναγκαίος και επιβεβλημένος. Οι εργαζόμενοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν αντιμετωπίζεται στα πλαίσια αυτού του συστήματος, με ταξική συνεργασία. Για τη λύση του απαιτείται το χτύπημα της πολιτικής εξουσίας των δυνάμεων του κεφαλαίου και αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων με την ενίσχυση των Κομμουνιστικών Κομμάτων, για την ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής πάλης, για τη σοσιαλιστική κοινωνία.

Μέσα από την καθημερινή πάλη προβάλλει όλο και περισσότερο η ανάγκη της κοινής δράσης των κομμουνιστικών και άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτή η κοινή πάλη πρέπει να γενικευτεί και σε άλλα μέτωπα αγώνα μαζί με αυτό της ανεργίας. Γιατί ο αγώνας των εργατών είναι κοινός πανευρωπαϊκός, όπως ίδιος είναι και ο εχθρός: τα μονοπώλια και ο ιμπεριαλισμός.

Αυτό τόνισε ο Κώστας Παρασκευάς,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας χτες στη συνάντηση των Κομμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς ενάντια στην ανεργία και το Μάαστριχτ, που έγινε στο Παρίσι. Στην παρέμβασή του στη συνάντηση, ο Κ. Παρασκευάς σημείωσε:

"Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Χαιρετίζουμε τους εκπροσώπους των κομμάτων και των κοινωνικών οργανώσεων που βρίσκονται σήμερα εδώ και στο πρόσωπό τους χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους της Ευρώπης που βιώνουν καθημερινά τις συνέπειες της σαρωτικής επίθεσης των πολυεθνικών, των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Η σημερινή συγκέντρωση μπορεί να αποτελέσει μια αφετηρία, κοινών πρωτοβουλιών για κρίσιμα ζητήματα των εργαζομένων.

Η κατάσταση στην Ελλάδα για τους εργαζόμενους επιδεινώνεται δραματικά. Σήμερα οι άνεργοι ξεπερνούν κατά πολύ τους 450.000, ποσοστό που φτάνει το 10,2% επί του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.Αυτές τις μέρες επίσημα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης προβλέπουν ότι μέχρι το 1999 στους ήδη υπάρχοντες άνεργους θα προστεθούν άλλες 300.000. Μαζί με τη διόγκωση της ανεργίας η Ελλάδα σήμερα κατέχει δύο πρώτες θέσεις σε όλη την ΕΕ. Η μια είναι ότι έχει τους εργαζόμενους με τις χαμηλότερες αποδοχές. Η άλλη ότι οι καπιταλιστές επιχειρηματίες τον προηγούμενο χρόνο είχαν τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης κερδών σε όλη την ΕΕ.

Ολο και μεγαλύτερες μάζες λαού σπρώχνονται, μέσω της ανεργίας, στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στον εξευτελισμό, όλο και περισσότερο καθημερινά αυξάνονται στις γειτονιές των μεγάλων πόλεων τα συσσίτια, γιατί πολλοί είναι αυτοί που δεν έχουν τη δυνατότητα ούτε για ένα φαγητό.

Ολο και περισσότερο αυξάνονται οι ουρές έξω από τα υπουργεία και τα βουλευτικά γραφεία των κυβερνητικών κομμάτων για μια θέση εργασίας. Στο πολιτικό σύστημα του καπιταλισμού οργιάζουν οι πελατειακές σχέσεις, η εξαγορά ανέργων, ο εξευτελισμός της προσωπικότητας για μια θέση στον ήλιο. Επιδιώκουν έτσι να κρατούν πολιτικούς ομήρους τους εργαζόμενους και τους άνεργους. Καλλιεργούν τη διάσπαση της ενότητας της εργατικής τάξης, που αποτελεί αναγκαίο όρο για να ηγηθεί η εργατική τάξη στον αγώνα όλων των καταπιεσμένων στρωμάτων, της μικρής αγροτιάς, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, της νεολαίας στον αγώνα για καλύτερες μέρες. Η πείρα μάς διδάσκει πως η ανεργία δεν είναι προσωρινό πρόβλημα. Είναι εκδήλωση της βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, της σχεδιασμένης επίθεσης του κεφαλαίου.

Οι εργοδότες μαζί με τις κυβερνήσεις αξιοποιούν την ανεργία σαν ένα σημαντικό όπλο στα χέρια τους. Κοινωνικά δικαιώματα, δημοκρατικές κατακτήσεις, με τον εκβιασμό της ανεργίας και το φόβο της απόλυσης, αφαιρούνται.

Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σήμερα, ιδιαίτερα νέοι, γυναίκες και αλλοδαποί εργάζονται χωρίς δικαιώματα σε συνθήκες "μαύρης εργασίας". Χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, σε επικίνδυνες και άθλιες συνθήκες εργασίας.

Την ίδια ώρα στο όνομα των αναδιαρθρώσεων της ευρωπαϊκής οικονομίας, δεκάδες μεγάλες επιχειρήσεις (ναυπηγεία, κλωστοϋφαντουργεία κ. ά. ) οδηγούνται σε κλείσιμο, πετώντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Σε ολόκληρες περιοχές που κλείνουν οι επιχειρήσεις, δημιουργούνται ολόκληρες ζώνες ανεργίας, που φτάνει και το 75%, με δραματικές συνέπειες γι' αυτούς τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αυτές τις μέρες, με πρόσχημα την ανεργία, κατέθεσε νομοσχέδιο που ουσιαστικά δίνει νέα προνόμια και παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο, ενώ ταυτόχρονα καταργεί στην πράξη ακόμα και αυτά τα φτωχά επιδόματα της ανεργίας. Επιχειρεί να μετατρέψει τους άνεργους σε αιχμάλωτους των εργοδοτών και του κράτους.

Μαζί εργοδότες, κυβέρνηση και πολιτικές δυνάμεις που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, προωθούν τα αντεργατικά μέτρα, που έχουν σαν συνέπεια την ανεργία, το μεγάλωμα της φτώχειας και την αύξηση του βαθμού της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Την προηγούμενη περίοδο και αυτές τις μέρες αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται σημαντικοί αγώνες κατά της ανεργίας, της φτώχειας και της αφαίρεσης των κοινωνικών δικαιωμάτων. Οι κινητοποιήσεις των Γάλλων εργαζομένων, των Ισπανών, των Ελλήνων που έγιναν την προηγούμενη περίοδο δίνουν ελπίδα και δύναμη στους αγώνες μας.Αυτές τις μέρες στην Ελλάδα μεταλλεργάτες, ναυτεργάτες, οικοδόμοι, κλωστοϋφαντουργοί, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι όλο και περισσότερο απεργούν, διαδηλώνουν, αμφισβητούν και καταδικάζουν αυτές τις πολιτικές. Σημαντική απόδειξη αυτών των διαθέσεων ήταν η μαζικότητα που είχαν οι συγκεντρώσεις της 1ης Μάη, καθώς τα αιτήματα και τα συνθήματα που φώναζαν οι εργαζόμενοι.

Ο αγώνας κατά της ανεργίας, για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης στη δουλιά και τη ζωή, είναι κοινός αγώνας όλης της εργατικής τάξης, εργαζομένων, υπαλλήλων, αλλά και της αγροτιάς και των μικρομεσαίων επαγγελματιών και εμπόρων.

Δικαιολογημένα στις απεργίες και τις συγκεντρώσεις, στις πορείες στην Ελλάδα οι εργάτες και οι άνεργοι όταν περνάνε μπροστά από τα εμπορικά καταστήματα και τις επιχειρήσεις φωνάζουν το σύνθημα: "εργατιά χωρίς δουλιά, μαγαζιά χωρίς λεφτά", θέλοντας έτσι να υπογραμμίσουν την ανάγκη κοινής δράσης, μετώπου πάλης εργατών, αγροτών, επαγγελματιών. Γιατί, θιγόμενα από τις πολυεθνικές και το σύστημα είναι και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι συνειδητοποιούν, μέσα από τη δική τους πείρα, ότι η ανεργία είναι αποτέλεσμα της ασύδοτης δράσης του κεφαλαίου. Της ολομέτωπης επίθεσης των πολυεθνικών για μοίρασμα των αγορών και της επιδίωξης για όλο και μεγαλύτερα κέρδη. Είναι αποτέλεσμα των συντηρητικών πολιτικών που εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες, το Μάαστριχτ και εφαρμόζουν τόσο οι νεοσυντηρητικές πολιτικές δυνάμεις όσο και οι σοσιαλδημοκρατικές.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να βρίσκονται σε ριζική αντίθεση με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που γενούν την ανεργία και με τον τρόπο που πηγαίνει να τη μοιράσει ανάμεσα στους εργαζόμενους, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις του Λευκού Βιβλίου.

Το ΚΚΕ επιδιώκει να πείσει τους εργαζόμενους και τους άνεργους ότι κοινός τους εχθρός είναι η κυριαρχία των δυνάμεων του κεφαλαίου. Οτι απαιτείται να δυναμώσει ο κοινός τους αγώνας ενάντια στα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό.

Οτι ο αγώνας για την απόκρουση των επιθέσεων του κεφαλαίου, την υπεράσπιση της εργασίας, των κοινωνικών κατακτήσεων, την προστασία των ανέργων είναι αναγκαίος και επιβεβλημένος. Ομως για να έχει αυτός ο αγώνας αποτελέσματα, απαιτείται το χτύπημα του Μάαστριχτ, γι' αυτό το Κόμμα μας ζητά να γίνει δημοψήφισμα στην Ελλάδα.Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι ότι δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της ανεργίας στα πλαίσια αυτού του συστήματος, με ταξική συνεργασία. Απαιτείται το χτύπημα της πολιτικής εξουσίας των δυνάμεων του κεφαλαίου. Η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων με την ενίσχυση των Κομμουνιστικών Κομμάτων, για την ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής πάλης, για τη σοσιαλιστική κοινωνία. Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Μέσα από την καθημερινή πάλη προβάλλει όλο και περισσότερο η ανάγκη της κοινής δράσης των κομμουνιστικών και άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και ένα τέτοιο βήμα θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσα από τα συνδικάτα.

Η κοινή πάλη πρέπει να γενικευτεί, πιστεύουμε, και σε άλλα μέτωπα αγώνα μαζί με αυτό της ανεργίας. Γιατί ο αγώνας των εργατών είναι κοινός πανευρωπαϊκός. Γιατί ίδιος είναι ο εχθρός, τα μονοπώλια και ο ιμπεριαλισμός.

- Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη της εργατικής τάξης και όλων των λαών.

- Αγώνας πανευρωπαϊκός ενάντια στην ανεργία, για τα δικαιώματα της

εργατικής τάξης, ενάντια στις πολυεθνικές και το άδικο καπιταλιστικό

σύστημα".