Τα προεκλογικά πράγματα για τον πρωθυπουργό του Ισραήλ δε δείχνουν να του "βγαίνουν" ακριβώς όπως τα σχεδίασε. Εκτιμώντας πως έχει να αντιμετωπίσει μια διαμορφωμένη κοινή γνώμη στο εσωτερικό της χώρας που αρέσκεται στην πολιτική του "έξυπνου τσαμπουκά" και βέβαιος πως είχε τις πλάτες των ΗΠΑ να τον "ζεσταίνουν", προχώρησε στους βάρβαρους βομβαρδισμούς αμάχων στο Λίβανο. Αποκορύφωμά αυτών των βομβαρδισμών ήταν το γνωστό έγκλημα εκ προμελέτης στην Κανά, που στοίχισε τη ζωή περίπου εκατό ατόμων, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά. Ταυτόχρονα, η ίδια συνταγή της "σκληρής γραμμής" υιοθετήθηκε και για τον πληθυσμό των Παλαιστινίων. Ομως, μάλλον, δεν είχε μετρήσει "όλους τους ξενοδόχους", αφού ακόμα και αν κερδίσει, τελικά, τις εκλογές με το νταηλίκι, ουσιαστικά, έχει πολλαπλασιάσει τα προβλήματά του. Φαίνεται ότι οι εσωτερικές αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που θέλουν να "κάνουν παιχνίδι" στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, είναι μεγάλες και δεν έχουν ακόμα συμβιβαστεί στην ιδέα της μονοκρατορίας των ΗΠΑ (για παράδειγμα, θυμόμαστε πώς φέρθηκε στον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών ο Γ. Κρίστοφερ, όταν ήθελε να παίξει και αυτός το ρόλο του...). Ετσι, και όχι στα καλά καθούμενα, βγήκε στην επιφάνεια το θέμα της έκθεσης του ΟΗΕ, που ουσιαστικά αποδείχνει ότι το χτύπημα στην Κανά ήταν προμελετημένο έγκλημα και φέρνει το Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ στη θέση του απολογούμενου. Τώρα προσπαθούν με "λυτούς και δεμένους" να πνίξουν την πιθανότητα της δημοσίευσης. Είναι, όμως, μάλλον αργά...

Π. Α.