Μια ωραία ομολογουμένως διαφήμιση - γιγαντοαφίσα της Benetton είδαμε αυτές τις μέρες: τρεις καρδιές, - ενός λευκού, ενός μαύρου, ενός κίτρινου ανθρώπου, - Ε1491ολόιδιες, Ε1490 κάτω από το άσπρο, μαύρο ή κίτρινο δέρμα. Η Benetton έχει καθιερώσει να στέλνει, με τις διαφημίσεις της, αντιρατσιστικά μηνύματα. Ωραία είναι η ιδέα. Αλλά σχεδόν υπογραμμίζει και τονίζει την παρουσία των ανεξάλειπτων φυλετικών διακρίσεων.

Οι φυλετικές διακρίσεις δεν έχουν εξαλειφθεί. Αντίθετα γνωρίζουν καινούργια έξαρση. Βαθαίνουν και πλαταίνουν. Δεν υπάρχει μόνο ο έγχρωμος ρατσισμός. Υπάρχει μια τάση, που εκδηλώνεται και εξελίσσεται παγκόσμια, διάκρισης σε κοινωνικές ομάδες και σε λαούς πρώτης, δεύτερης, τρίτης κατηγορίας. "Οταν τις μέρες αυτές, διάβασα στο "Ριζοσπάστη", η Επιτροπή του ΟΗΕ συζητούσε το Πρόγραμμα Δράσης για την τρίτη δεκαετία του αγώνα κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων, έγινε και συγκεκριμένη αναφορά στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επικρατεί και σε τέτοιες χώρες, όπως την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία". Είναι οι τρεις ευρωπαϊκές δυνάμεις, που μαζί με την υπερατλαντική σύμμαχό τους επιδιώκουν την ολοένα μεγαλύτερη οικονομική διείσδυση στους λαούς, την άσκηση του μεγαλύτερου δυνατού ελέγχου και της μεγαλύτερης δυνατής εκμετάλλευσης, προκαλώντας με σκόπιμες διαιρέσεις και προτιμήσεις στο εσωτερικό των χωρών κρίσεις, μια συνέπεια των οποίων είναι και οι μαζικές μεταναστεύσεις. Προς τις ίδιες αυτές χώρες, που προκαλούν τις κρίσεις. Και οι οποίες θέλουν φθηνά εργατικά χέρια. Αλλά στο μέτρο που χρειάζονται. Δεν θέλουν την πέρα από τις ανάγκες τους εισροή ξένων, την οποία όμως, θα ξαναπώ, η πολιτική τους έχει προκαλέσει. Κι ούτε μπορεί να την αναστρέψει. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η επιχείρηση "το μεγάλο τείχος", που χτίστηκε (διαβάζω πάλι στο "Ριζοσπάστη") για να εμποδίσει το ρεύμα των λαθρομεταναστών και ορθώνεται από το Σαν Ντιέγκο του Μεξικού ως τον Ειρηνικό, εφοδιασμένο με υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα. Μάταια ωστόσο, αφού το μεταναστευτικό κύμα από το Μεξικό προς τη Νότια Καλιφόρνια δεν αναχαιτίζεται. Γι' αυτό και στο άψυχο εμπόδιο του τείχους προστέθηκε η αστυνομική βία, η οποία στις ΗΠΑ διακρίνεται για πρωτόγονο ( εκ παραδόσεως...) ρατσισμό. Οι 4.500 αστυνομικοί, που φυλάνε τα σύνορα με το Μεξικό, έχουν ουσιαστικά το δικαίωμα να θεωρούν τους Μαύρουςκαι Ισπανόφωνους "πίθηκους" και "γορίλες". Και ανάλογα να τους φέρονται. Αλλά η ανάγκη για επιβίωση είναι υπέρτερη όλων. Υπολογίζουν ότι 300.000 λαθρομετανάστες διεισδύουν κάθε χρόνο, αναζητώντας εργασία (μαύρη εργασία) στις Πολιτείες κυρίως της Ν. Υόρκης, της Καλιφόρνια, της Φλώριντα, του Τέξας. Οποιος νομίζει, ότι τα φαινόμενα αυτά θα μείνουν χωρίς συνέπειες για εκείνους οι οποίοι τα προκαλούν, πλανάται. Βρίσκεται σε εξέλιξη μια δραματική επιβεβαίωση της αλήθειας που εκφράζει η λαϊκή σοφία, πως όποιος σπέρνει ανέμους, θα θερίσει θύελλες.