Ο Μ. Εβερτ αν για κάτι δεν μπορεί να κατηγορηθεί, είναι για τη συνέπειά του ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων. Στα δυόμισι χρόνια ως πρόεδρος της ΝΔ, με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία, έχει προσπαθήσει να ευνουχίσει και να εξουδετερώσει κάθε λαϊκή κινητοποίηση. Ποτέ δε στήριξε ούτε καν φραστικά, ως κόμμα που ελέγχει υποτίθεται την κυβέρνηση, τους αγώνες των εργαζομένων και κάθε φορά πρόσφερε τις υπηρεσίες του στην κυβέρνηση και στην οικονομική ολιγαρχία για να τους χτυπήσει. Θυμηθείτε τη στάση του απέναντι στους αγώνες των αγροτών, των συνταξιούχων κ.ο.κ. Θυμηθείτε ακόμα ότι όποτε εκδήλωσε υποκριτικό ενδιαφέρον για τα αιτήματα των εργαζομένων, αυτό είχε ως μοναδικό στόχο να τους φέρει σε "διάλογο" με την ... κυβέρνηση.

Το αντιλαϊκό πρόσωπό του φάνηκε άλλη μια φορά προχτές, με αφορμή τις απεργίες που είχαν εξαγγείλει διάφορες κατηγορίες εργαζομένων (κτηνοτρόφοι, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, επιστήμονες στο υπουργείο Γεωργίας κ.ά.). Ο Μ. Εβερτ για λογαριασμό των γενικότερων συμφερόντων του συστήματος και της οικονομικής ολιγαρχίας, ανέλαβε να αντιμετωπίσει τους "ταραξίες", τους οποίους κατηγόρησε ότι "προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις προκειμένου να εκβιάσουν λύσεις σε πάγια αιτήματά τους" (! ).

Δικαίωμά του να επιλέγει το ρόλο του. Δικαίωμα όμως και των εργαζομένων είναι να τον καταδικάσουν στο περιθώριο, τόσο τον ίδιο όσο και την πολιτική του, που ταυτίζεται με αυτήν της κυβέρνησης.