Στα όριά τους φθάνουν οι αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης, οι οποίες είναι εναρμονισμένες με τα κριτήρια της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Ετσι αμφισβητείται έντονα και βάσιμα από αρκετούς, αν η κυβέρνηση καταφέρει να προσεγγίσει περισσότερο τους "δείκτες" της ΟΝΕ. Κυρίως όσον αφορά τον πληθωρισμό, που είναι ο δείκτης - καμάρι για την κυβέρνηση.

Αποκαλυπτική υπήρξε η καθηγήτρια Νεγρεπόντη - Δεληβάνη, η οποία, μιλώντας στο "Φλας", δήλωσε ότι "με τα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να παρέμβει για να μειώσει τον πληθωρισμό. Νομίζω, τόνισε, ότι δεν μπορεί να γίνει λόγος για τη διατήρηση της γενικότερης κυβερνητικής εισοδηματικής πολιτικής. Το πιο δραματικό όλων, συμπλήρωσε, είναι η διαπίστωση ότι το μοναδικό θετικό αποτέλεσμα της εντεκάχρονης πολιτικής λιτότητας δεν υπάρχει πια. Δηλαδή, η μόνη νίκη της όλης αυτής πολιτικής ήταν στο μέτωπο του πληθωρισμού. Και αυτό πλέον δεν υπάρχει".

Ομως, δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες όσον αφορά την αλλαγή πλεύσης της οικονομικής πολιτικής, η οποία δε στηρίζεται μόνο από την κυβέρνηση, αλλά από όλα τα κόμματα του δικομματισμού. Οι μόνες θετικές αλλαγές θα επιβληθούν με τους αγώνες των εργαζομένων.