Με την ευκαιρία της επίσκεψης στη Μόσχα του πρώτου Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Αρμενίας Σεργκέι Μπανταλιάν, ο "Ρ" απηύθυνε ορισμένες ερωτήσεις για την κοινωνικοοικονομική κατάσταση στην Αρμενία, για τη δράση του κομμουνιστικού κινήματος, τις σχέσεις του κόμματος με άλλες πολιτικές δυνάμεις της χώρας και των Δημοκρατιών της πρώην ΕΣΣΔ.

"Η κατάσταση στη Δημοκρατία είναι εξαιρετικά δύσκολη. Ο προϋπολογισμός αποτελείται από πιστώσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και άλλων δανεισμών από το εξωτερικό. Οι βιομηχανικές επιχειρήσεις πρακτικά δε λειτουργούν. Στην πρωτεύουσα Ερεβάν, τα σπίτια δεν έχουν θέρμανση, το σύστημα των συγκοινωνιών είναι ξεχαρβαλωμένο. Στο αποκορύφωμα της "περεστρόικα", ξεσηκώθηκε εκστρατεία για το κλείσιμο του πυρηνικού ηλεκτρικού σταθμού της χώρας. Υστερα έγινε σαφές ότι χωρίς αυτόν η χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ηλεκτρενέργειας. Μόλις ξαναλειτούργησε ο σταθμός, άρχισε να παρέχεται μόνο 4 - 6 ώρες το 24ωρο ηλεκτρενέργεια. Εντείνεται η διαδικασία οικονομικής υποδούλωσης της Αρμενίας.

Ο πληθυσμός, στη συντριπτική του πλειονότητα, ζει στη μαύρη φτώχεια, με μεγάλη δυσκολία αντιμετωπίζει τα στοιχειώδη προβλήματα της ζωής, που δημιούργησε η "πολιτική των μεταρρυθμίσεων". Ενας εργάτης σε υπολειτουργούσα επιχείρηση παίρνει περίπου 3 δολάρια ΗΠΑ το μήνα, ένας καθηγητής περίπου 15 δολάρια. Την ίδια στιγμή, ένα κιλό κρέας κοστίζει γύρω στα 3 δολάρια, ένα κιλό γάλα 1 δολάριο, το ψωμί πάνω από 25 σεντς. Ενας συνταξιούχος μπορεί να αγοράσει μόνο μισό καρβέλι ψωμί τη μέρα.

Πώς επιβιώνουν οι άνθρωποι; Πουλάνε τα αποκτημένα, μα και οι συγγενείς βοηθούν. Το ζήτημα είναι ότι πάνω από 1.000.000 Αρμένιοι εγκατέλειψαν την πατρίδα τους. Καθένας απ' αυτούς βοηθάει τους συγγενείς που έμειναν στη χώρα. Πολλοί ακριβώς γι' αυτό αναγκάζονται να φύγουν.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Αρμενίας είναι η μοναδική αριστερή πολιτική δύναμη. Είναι δημοφιλές και έχει την υποστήριξη του πληθυσμού. Ωστόσο, το κυβερνητικό κόμμα "Αρμενικό Πανεθνικό Κίνημα" ασκεί μια πολιτική που απέχει πολύ από την τήρηση των διακηρυγμένων δημοκρατικών αρχών. Παράδειγμα αποτελούν και οι βουλευτικές εκλογές για την Εθνοσυνέλευση, που έγιναν στις 5 Ιούλη 1995. Οι παρατηρητές του ΟΑΣΕ ανέφεραν ότι οι εκλογές ήταν "ελεύθερες, αλλά άδικες". Πράγματι, αυτή η "αδικία" πήρε τη μορφή χονδροειδέστατων παραβιάσεων. Στην πραγματικότητα, το 40 - 45% των ψηφοφόρων στρέφουν τις συμπάθειές τους προς το κόμμα μας, αλλά τα "επίσημα" στοιχεία του έδωσαν μόνο 12%. Ακυρώθηκαν 41.400 ψηφοδέλτια. Θεωρούμε ότι πρόκειται βασικά για ψήφους του κομμουνιστικού κόμματος. Για τις παραβιάσεις αυτές στις εκλογές, είχαν γράψει τότε πολλές εφημερίδες.

Το Κοινοβούλιο της Αρμενίας, οι συνεδριάσεις του οποίου διεξάγονται στο κτίριο της πρώην ΚΕ του ΚΚ Αρμενίας, αποτελείται από 190 βουλευτές. Οι 150 έχουν εκλεγεί στις μονοεδρικές περιφέρειες με το πλειοψηφικό σύστημα. Οι κομμουνιστές κατόρθωσαν να εκλέξουν 6 βουλευτές με το αναλογικό σύστημα και 1 στο δεύτερο γύρο σε μονοεδρική περιφέρεια. Οι κομμουνιστές είναι η μεγαλύτερη αντιπολιτευτική δύναμη στην Εθνοσυνέλευση. (Αλλα δυο δεξιά κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν 3 και 5 βουλευτές). Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος ετοιμάζει να καταθέσει το Φλεβάρη για εξέταση στη Σύνοδο του Κοινοβουλίου τα νομοσχέδια "Για το κατώτερο όριο διαβίωσης", "Για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος", "Για τα δικαιώματα των ψηφοφόρων" και "Για τις προεδρικές εκλογές".

Οι κομμουνιστές έχουν σαν γνώμονα ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα το καλό απ' αυτό το μεταπρατικό καθεστώς, οι ίδιες οι αρχές εξευτελίζουν τη δυνατότητα συνταγματικής επίλυσης του προβλήματος της κρίσης εξουσίας. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα η δυνατότητα επίλυσης αυτής της κρίσης πάνω σε συνταγματική βάση, αν και ο λαός μας σιωπά, διότι ξέρει πως η τύχη του κρίνεται στη Ρωσία και όχι στην Αρμενία. Διότι στη Δημοκρατία μας σχεδόν αυτόματα αντανακλώνται τα αποτελέσματα των ρωσικών εκλογών.

Οι Αρμένιοι κομμουνιστές δούλεψαν και στην πορεία της προεκλογικής εκστρατείας στη Ρωσία. Στην Αρμενία ζούνε περίπου 10.000 κάτοικοι - Ρώσοι πολίτες, οι οποίοι ψηφίζουν στη χώρα μας. Την πρώτη θέση ως προς τον αριθμό ψήφων ανάμεσα στα κόμματα κατείχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας και οι περισσότεροι ψήφοι δόθηκαν στον κομμουνιστή Γκέρμαν Τιτόφ.

Τώρα το κόμμα μας αντιμετωπίζει τα ζητήματα της παραπέρα οργανωτικής ενίσχυσής του, της διεξαγωγής πλατιάς διαφωτιστικής δουλιάς ανάμεσα στον πληθυσμό. Ακόμα περισσότερο, που τον Οκτώβρη θα διεξαχθούν στη Δημοκρατία προεδρικές εκλογές. Επειδή το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι το μοναδικό αριστερό κόμμα στην Αρμενία, θα κατέβει στις προεδρικές εκλογές αυτοτελώς. Τα συγκεκριμένα ζητήματα του προεκλογικού αγώνα θα τα εξετάσουμε στο τέλος του χειμώνα - αρχές της άνοιξης, αλλά είναι από τώρα σαφές ότι πρέπει να αυξήσουμε το εκλογικό μας σώμα, την επιρροή μας στις κοινωνικές οργανώσεις και ανάμεσα στη διανόηση. Δύσκολη είναι η κατάσταση στα συνδικάτα, διότι οι βιομηχανικές επιχειρήσεις δε λειτουργούν.

Τέλος, το ΚΚ Αρμενίας διατηρεί ευρείες επαφές με τα κομμουνιστικά κόμματα των Δημοκρατιών της ΕΣΣΔ, για την ανασύσταση της οποίας αγωνίζεται, καθώς και με αδελφά κόμματα πέρα από τα όρια της ΕΣΣΔ".

Βλαντίμιρ ΜΑΣΙΝ