Με επικεφαλής τη δικηγόρο της Θεσσαλονίκης Αικατερίνη Μάγου - Καβαρινού, κατεβαίνει στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης που θα διεξαχθούν στις 25 Φλεβάρη, η "Νέα Αγωνιστική Κίνηση Δικηγόρων". Οι 24 υποψήφιοι σύμβουλοι του συνδυασμού είναι οι ακόλουθοι: Ανέστης Αϊβατζίδης,Αναστασία Αμπατζόγλου,Ιωάννης Αντωνιάδης,Αθανάσιος Γιαννούσης,Ευστάθιος Δημητριάδης,Ιωάννης Ζάικος,Αναστασία Καραπίτσα - Ντεκουμέ,Καλλιόπη Καρπαθάνη,Νικόλαος Κατσιάνος,Γεωργία Κλοκανά - Δεληκάρη,Μαριάνθη Κυριαζίδου,Βασίλης Ματσιώρης,Δημοσθένης Ματσιώρης,Σοφία Μελανεφίδου,Γεώργιος Μπεκιάρης,Μαρία Μόσχου - Νικολαϊδου,Νικόλαος Παπαθανασίου,Αντώνιος Παπακυρίτσης,Δημήτρης Παπουλίδης,Γεώργιος Στοϊκός,Ελισσάβετ Σύκου,Σωτήριος Σωτηριάδης,Αναστάσιος Χατζηβασιλειάδης,Μαρία Χαραλαμπίδου.

Αναλύοντας τους στόχους της "Νέας Αγωνιστικής Κίνησης Δικηγόρων", η υποψήφια πρόεδρος Αικατερίνη Μάγου - Καβαρινού δήλωσε στο "Ρ":

"Τρία χρόνια μετά τις τελευταίες αρχαιρεσίες του δικηγορικού σώματος που διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια της πολύμηνης αποχής του '92 - '93, με την οποία ο κλάδος μας εξέφρασε, με αφορμή το ασφαλιστικό, την αγωνία του για τα χρόνια προβλήματα που ασφυκτικά ταλανίζουν τον κλάδο και τον οδηγούν σε αδιέξοδο, δυστυχώς, επιβεβαιώνονται πανηγυρικά οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις της "Νέας Αγωνιστικής Κίνησης Δικηγόρων".

Ο χαρακτήρας και οι συνθήκες άσκησης της δικηγορίας μετασχηματίζονται με αυξανόμενη ταχύτητα και με τρόπο συχνά βίαιο. Εδώ και πολλά χρόνια οι δικηγόροι έπαψαν να είναι ενσωματωμένοι σαν σύνολο στην κυρίαρχη τάξη, η οποία τους αντιμετωπίζει με καχυποψία ή εχθρότητα. Και από κοινωνικοοικονομική άποψη δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κομμάτι του συνόλου των εργαζομένων και η μεγάλη μάζα τους δεν έχει μεγαλύτερες αποδοχές από τις αποδοχές του ανειδίκευτου εργάτη.

Ιδιαίτερα οι νέοι δικηγόροι, είτε αυτοαπασχολούμενοι είτε, ακόμη χειρότερα, συνεργάτες - υπάλληλοι σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία και οι γυναίκες δικηγόροι είναι αυτοί που ζουν στις τραγικές της διαστάσεις την κρίση στο επάγγελμα, που συνεχώς βαθαίνει.

Ο υπερπληθυσμός στο επάγγελμα που κάθε χρόνο διογκώνεται και επιδεινώνεται με τη συνεχή είσοδο στον κλάδο καινούριων συναδέλφων είτε νέων πτυχιούχων της Νομικής είτε συνταξιούχων δικαστών, δημοσίων υπαλλήλων κλπ. και την έλλειψη υποχρεωτικής εξόδου από το επάγγελμα λόγω συνταξιοδότησης, βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα στα λίγα μεγάλα δικηγορικά γραφεία και τη μεγάλη μάζα των δικηγόρων".

" Η κατάσταση αυτή στον κλάδο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια άμεσα στην καταρράκωση του κύρους και του ρόλου του δικηγόρου που είναι φύσει και θέσει προασπιστής της δικαιοσύνης και στο μέλλον στη συρρίκνωση του επαγγέλματος, συνεπεία της βίαιης αποβολής από αυτό, της μεγάλης μάζας των δικηγόρων.

Αποτέλεσμα δε της εξέλιξης αυτής θα είναι να περιορισθεί η άσκηση δικηγορίας σε μια ελίτ μεγαλοδικηγόρων με ανάλογα προσαρμοσμένες αμοιβές και η προσφυγή στη δικαιοσύνη θα είναι πια είδος πολυτελείας για πλατιά στρώματα εργαζομένων.

Το φαινόμενο αυτό ενισχύεται από μια σειρά επιμέρους παράγοντες που υποβοηθούν ο καθένας με τη λειτουργία του, την εξέλιξη αυτή, όπως είναι οι υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, η φορολόγηση με "αντικειμενικά" κριτήρια ανύπαρκτου δικηγορικού εισοδήματος, η υπέρμετρη αύξηση των δικαστικών δαπανών, η έλλειψη ταχείας απονομής δικαιοσύνης κλπ.

Η έλλειψη επαρκούς αριθμού δικαστικών λειτουργών και γραμματέων, οδηγεί στην τρομακτική καθυστέρηση των δικών που κάποιες φορές καταλήγει και σε αρνησιδικία και βέβαια μειώνει την ποιότητα της απονεμόμενης δικαιοσύνης, με άμεσες αρνητικές συνέπειες, όχι μόνο στους μαχόμενους δικηγόρους, αλλά και στους ίδιους τους διαδίκους, με τελικό αποτέλεσμα να κλονίζεται η εμπιστοσύνη τους προς τη δικαιοσύνη την ίδια".

"Η συνειδητή παράλειψη, επί σειρά ετών, των εκάστοτε κυβερνήσεων, να πάρουν οποιοδήποτε μέτρο προκειμένου να αποτραπεί η σημερινή τραγική κατάσταση του κλάδου και η μείωση του κύρους του μαχόμενου δικηγόρου, μολονότι από πολύ νωρίς ήταν ορατή η σημερινή κρίση, συνδυασμένη με τις επιθέσεις που δέχθηκε τα τελευταία χρόνια με το ασφαλιστικό - φορολογικό, την υπέρμετρη αύξηση των δικαστικών δαπανών κλπ., δεν πρέπει να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι στόχος υπήρξε μόνο ο κλάδος των δικηγόρων, αλλά εντάσσεται μέσα στα πλαίσια των γενικότερων επιλογών του συστήματος έτσι όπως καθορίζονται και επιβάλλονται και από την Ευρωπαϊκή Ενωση, που κατευθύνονται στον περιορισμό, αν όχι και στην εξαφάνιση, πλατύτερων στρωμάτων αυτοαπασχολούμενων, επιστημόνων και μη.

Στις παραπάνω επιλογές που οδηγούν όχι μόνο σε οικονομική εξόντωση των μαχόμενων δικηγόρων αλλά πλήττουν την ίδια τη δικαιοσύνη και συμβάλλουν στην καταβαράθρωση καίριων αξιών και θεσμών που κάθε φορά που χρειάστηκε από τους πρώτους υπερασπίστηκαν οι δικηγόροι, οι άλλες παρατάξεις συναινούν κάνοντας συνδικαλισμό διαχείρισης και όχι διεκδίκησης.

Εμείς καλούμε τους μαχόμενους συναδέλφους να μας πλαισιώσουν ώστε να αντισταθούμε στις επιλογές αυτές, αξιώνοντας την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής που θα έχει σαν κέντρο της την εκπροσώπηση αυτών που σήμερα αποτελούν την πλειοψηφία των δικηγόρων, μιας πολιτικής που θα αντιμετωπίζει τον δικηγόρο σαν κοινωνικό υπερασπιστή και όχι σαν απομονωμένη ελίτ μακριά από την υπόλοιπη κοινωνία".