Αρχίζει την ερχόμενη Πέμπτη, 15 Μάη, ο διαβόητος "κοινωνικός διάλογος" και επισήμως πλέον οι εργασιακές σχέσεις, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το 8ωρο και μια σειρά από άλλα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα οδηγούνται για "σφαγή" στο όνομα της "παγκοσμιοποίησης της οικονομίας", της "ανταγωνιστικότητας" και των νέων δεδομένων της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Τα "19 σημεία" που ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ανακοίνωσε σαν θεματολογία της συζήτησης, περιλαμβάνουν όλες τις επιχειρούμενες ανατροπές, ενώ στην "ατζέντα" προστέθηκε, ως τίτλος τουλάχιστον, και το ασφαλιστικό. Αυτό έγινε μάλλον σαν δείγμα "καλής θέλησης" επειδή η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία είναι έτοιμη να καθίσει στο τραπέζι του "σικέ" διαλόγου, σημειώνοντας ότι δε θα... δεχτεί την αφαίρεση των κατακτήσεων των εργαζομένων, ζήτησε να συζητηθεί και αυτό το θέμα. Ετσι, η κυβέρνηση το συμπεριέλαβε, σημειώνοντας ωστόσο ότι η συζήτηση δε συνεπάγεται και λήψη μέτρων άμεσα, "επειδή το σύστημα αντέχει" και επειδή - αυτό δεν το λέει - το καλοκαίρι αναμένονται νέες κατευθύνσεις από τον ΟΟΣΑ με τη μορφή πορίσματος.

Οπως και να έχει, ο... διάλογος αναμένεται να διαρκέσει περίπου έξι μήνες ίσως και περισσότερο, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να επιβάλλει όποια ρύθμιση θέλει, με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να "παγώσει" τη λήψη αποφάσεων στα πλαίσια της διακυβέρνησης της χώρας. Από την άλλη μπορεί να "φρενάρει" τις αποφάσεις για διάφορα ζητήματα με το πρόσχημα ότι ο "κοινωνικός διάλογος" βρίσκεται σε εξέλιξη και θα ήταν... αντιδημοκρατικό, να προκαταλάβει το αποτέλεσμά του!

"Χρειαζόμαστε ένα νέο "κοινωνικό χάρτη ισορροπίας" μια νέα "συνθήκη εμπιστοσύνης",με στόχο την ανάπτυξη και την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας", ανέφερε το κείμενο των υπουργείων Εθνικής Οικονομίας και Εργασίας με το οποίο τέθηκε το "πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου για ανάπτυξη - ανταγωνιστικότητα - απασχόληση". Είναι βεβαίως ξεκάθαρο για την κυβέρνηση ότι το αποτέλεσμα του διαλόγου θα πρέπει να εναρμονίζεται με την πορεία της χώρας όπως αυτή καθορίζεται από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ,τη "Λευκή Βίβλο",το "πρόγραμμα σύγκλισης".Το μαρτυρούν αυτό όχι μόνο οι κυβερνητικές θέσεις και δηλώσεις, αλλά και η ασκούμενη πολιτική μέσω του κρατικού προϋπολογισμού λιτότητας, του νόμου για την ενίσχυση δήθεν της απασχόλησης, των ρυθμίσεων για τις συντάξεις αλλά και για το ασφαλιστικό μέσα από το περιβόητο πολυνομοσχέδιο "νοικοκυρέματος" των Ταμείων που θα εμφανιστεί τις επόμενες μέρες. Ολα αυτά είναι - ακόμα μια φορά - ενδεικτικά και για το χαρακτήρα της "ισορροπίας" που επιδιώκει η κυβέρνηση.