Τα είπε όλα ο πρωθυπουργός σε μια μόνο φράση, που εκστόμισε χτες μέσα στο "στρατοκρατούμενο" υπουργείο Εργασίας. "Δεν πρέπει - είπε - να ευτελίζεται ο κοινωνικός διάλογος με τέτοιες οργανωμένες πολιτικές παρουσίες"! Αναφερόταν στην κινητοποίηση των απεργών οικοδόμων, η οποία αντιμετωπίστηκε χτες από την κυβέρνησή του κυριολεκτικά σαν εισβολή εχθρικών στρατευμάτων! Με το κέντρο της Αθήνας αποκλεισμένο από τις δυνάμεις καταστολής! Με την οδό Πειραιώς, σωστό πεδίο μάχης! Με το "χέρι στη σκανδάλη" και με εμφανέστατη την απόφαση της κυβέρνησης για ένα χτύπημα μεγάλης έκτασης "επί της κεφαλής" των απεργών οικοδόμων! "Επί της κεφαλής" όλων όσοι τολμούν να αρνούνται τον "διάλογο" - μαϊμού και επιμένουν να διαμορφώσουν, μέσα από την ανάπτυξη των αγώνων, τους όρους της απόκρουσης της σχεδιαζόμενης σαρωτικής αντεργατικής επίθεσης!

Αυτή τη φορά η κυβέρνηση δεν έκρυψε τις προθέσεις της. Αντίθετα, εδώ και δυο μέρες προετοιμάζει συστηματικά "πολεμικό" κλίμα και το "άλλοθι" ενός σχεδιασμένου μακελειού που αποφεύχθηκε, χάρη στην πειθαρχία, την οργάνωση, την περιφρούρηση και την ψυχραιμία των οικοδόμων. Με διοχετευμένα προβοκατόρικα δημοσιεύματα. Με... φαξ και επιστολές. Με ψευδέστατες "διαρροές". Με την εμφάνιση, κυρίως, της κινητοποίησης ενός μεγάλου κλάδου που έχει αποφασισθεί εδώ και αρκετές βδομάδες, σαν "πολιορκητική κίνηση" του ΚΚΕ σε βάρος του πρωθυπουργού, που μόλις πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε ότι θα επισκεφθεί το υπουργείο Εργασίας!

Σαφέστατος ο στόχος της. Σαφέστατο το μήνυμα που ήθελε να στείλει, ένα 24ωρο πριν την... επίσημη έναρξη του διαβόητου "κοινωνικού διαλόγου". Αλλά ακόμα πιο σαφές είναι πια και το ίδιο το περιεχόμενο αυτής της παρωδίας, που στόχο έχει τον πλήρη αφοπλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, τον αποκλεισμό των αγώνων ως μέσο διεκδίκησης και ταυτόχρονα τον αφορισμό τους ως "ευτελισμό" (! ), ως "βδέλυγμα"! Το παραμέρισμα, εν κατακλείδι, κάθε εμποδίου προς την τελική έφοδο, σε βάρος συνολικά των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων. Προς αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνηση Σημίτη δίνει καθημερινά, αποκαλυπτικά δείγματα γραφής. Με την κινητοποίηση των δυνάμεων καταστολής σ' όλες τις κινητοποιήσεις. Με την υπόθαλψη του επικίνδυνου φαινόμενου του "κοινωνικού αυτοματισμού". Με τις στημένες μαζικές δίκες αγροτών. Με την ανάπτυξη της πιο φαιάς προπαγάνδας σε βάρος του ΚΚΕ και των ταξικών δυνάμεων που δρουν στο μαζικό κίνημα. Με την όλο και πιο απροκάλυπτη προσφυγή - βοηθούντος και μεγάλου μέρους των ΜΜΕ - στη... θεωρία του "κομμουνιστικού δακτύλου"...

Και ενώ το τοπίο των κυβερνητικών προθέσεων και σχεδιασμών ξεκαθαρίζει πλήρως, οι υποταγμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες επιμένουν να εθελοτυφλούν. Επιμένουν να καθήσουν ως "συνδαιτυμόνες" της κυβέρνησης και των βιομηχάνων, στο τραπέζι ενός "διαλόγου" που είναι στρωμένο με τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Επιμένουν να σύρουν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε μια δεδομένη παγίδα και ενώ υποτίθεται ότι αναγνωρίζουν και οι ίδιοι στα λόγια - όπως στην προχτεσινή ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ - ότι η κυβέρνηση "αναζητεί άλλοθι και συναίνεση για την πολιτική της". Τότε, γιατί πάνε; Γιατί, επιπλέον, επιμένουν να εγκλωβίζουν τον ίδιο το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς στο ασφυκτικό πλαίσιο του "κοινωνικού διαλόγου"; Τελικά δε σημαίνουν τίποτα γι' αυτές τις ηγεσίες, ούτε οι χτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού, ούτε η προκλητική αντιμετώπιση των απεργών οικοδόμων;