Σε μια κατάμεστη αίθουσα, στο Εργατικό Κέντρο της Κατερίνης μίλησε το πρωί της περασμένης Κυριακής ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στη συγκέντρωση που διοργάνωσε στην πρωτεύουσα του νομού η ΝΕ Πιερίας του ΚΚΕ, στα πλαίσια της Δεκαήμερης Καμπάνιας του Κόμματος για τη Σνθήκη του Μάαστριχτ και για την αναθεώρησή της. Αναλύοντας ο ομιλητής τους λόγους για τους οποίους οι άλλες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας αρνούνται τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, τόνισε:

"- Αρνούνται το δημοψήφισμα γιατί φοβούνται πως θα αποκαλυφθούν στο λαό για το μέγεθος της εξαπάτησης και τη δικαίωση των προβλέψεων και θέσεων του ΚΚΕ.

- Αν πραγματικά η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν προς όφελος του λαού δε θα είχαν λόγους να το αρνηθούν.

Το αρνούνται ακόμα γιατί ένα ενδεχόμενο ΟΧΙ στο Μάαστριχτ θα έβαζε σοβαρά εμπόδια στην οικοδόμηση αυτού του οικοδομήματος, που λέγεται ΕΕ, και είναι ό,τι πιο αντιδραστικό γεννήθηκε στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά την "Ιερή Συμμαχία" και τη χιτλερική λαίλαπα.

Η άρνηση όμως των άλλων πολιτικών δυνάμεων να δεχτούν το δημοψήφισμα δε σημαίνει ότι πρέπει ο ελληνικός λαός να παραιτηθεί από το δικαίωμα αυτό, πολύ περισσότερο που θα χρειαστεί να επικυρωθεί και πάλι από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η Συνθήκη Νο ΙΙ.

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι και στις γραμμές μας ακόμα δεν έχει συνειδητοποιηθεί η πολιτική σημασία και αξία του δημοψηφίσματος.

Είναι καιρός να οργανώσουμε μια πιο συστηματική εξόρμηση διαφώτισης του ελληνικού λαού για την ανάγκη να απαιτήσει και ενημέρωση και να εκφράσει τη γνώμη του.

Το αίτημα, επομένως, για δημοψήφισμα πρέπει να αποκτήσει προτεραιότητα στις κομματικές δραστηριότητες.

- Είναι αγώνας ισάξιος με τα μπλόκα των αγροτών και τους καθημερινούς λαϊκούς αγώνες.

- Είναι αίτημα που ενώνει και συσπειρώνει το λαό.

- Είναι εκδήλωση αντίστασης στη νέα απολυταρχία.

- Είναι μάθημα δημοκρατίας και ουσιαστικής συμμετοχής του λαού σε ό,τι αφορά τις τύχες του.

- Είναι δρόμος συνάντησης με τους λαούς της Ευρώπης, που σε όλες τις χώρες αυτή την περίοδο διεκδικούν δημοψηφίσματα.

Καλούμε όλα τα μέλη του Κόμματος, της ΚΝΕ, τους οπαδούς και φίλους του ΚΚΕ να οργανώσουν καλά αυτή την καμπάνια σε κάθε χώρο.

Να μη μείνει σπίτι, τόπος δουλιάς, χωριό, σχολείο, μαζικός φορέας που να μην μπει στη μάχη αυτή.

- Με υπογραφές,

- με επιτροπές,

- με ψηφίσματα,

να κάνουμε το αίτημα για δημοψήφισμα υπόθεση όλου του λαού.

Το όφελος θα είναι πολλαπλό από μια τέτοια καμπάνια.

Κι αν ακόμα αρνηθούν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα να προχωρήσουν στο δημοψήφισμα, θα έχει γίνει ένα ακόμα βήμα μπροστά στον σκληρό αγώνα για να γίνει ο λαός κυρίαρχος της τύχης του.

Για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κατανοεί κανένας πιο εύκολα τους λόγους που αρνούνται αυτή την ιδέα. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τους οπαδούς και ψηφοφόρους τους, οι οποίοι και συμφωνούν και μπορούν να πάρουν δραστήρια μέρος σε αυτή την καμπάνια.

Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί αρνούνται το δημοψήφισμα ο ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ, που πίνουν νερό στο όνομα του λαού και της δημοκρατίας.

Ειδικά για το ΣΥΝ πρέπει να πούμε πως είναι η μόνη δύναμη από όλες τις δυνάμεις της Ευρώπης που κατατάσσουν τον εαυτό τους στον αριστερό και προοδευτικό χώρο, που αρνείται το δημοψήφισμα σε κάθε μία χώρα.

Η εξήγηση είναι μία.

Οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων δε θέλουν να συγκρουστούν και να τα χαλάσουν με τα διάφορα κέντρα της εξουσίας.

Ενδιαφέρονται με κάθε τρόπο να κρατήσουν ανοιχτό το δρόμο της συμμετοχής τους στη διαχείριση και νομή της εξουσίας, όταν δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες.

Αν αυτές οι δυνάμεις ήθελαν πραγματικά αλλαγές προς όφελος του λαού και περιορισμό της δύναμης και των προνομίων της οικονομικής ολιγαρχίας.

Αν πραγματικά ήθελαν να συγκρουστούν με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, τότε δε θα είχαν κανένα λόγο να μη δεχτούν το δημοψήφισμα.

Αλλά προτιμούν το ρόλο της χρυσής εφεδρείας για το σύστημα και του αναχώματος για το λαϊκό κίνημα.

Σχετικά με το δίλημμα που προβάλλει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, νομίζοντας ότι έτσι θα κολλήσει το ΚΚΕ στον τοίχο όπως και όσους προβάλλουν την ανάγκη αντίστασης στις αντιλαϊκές πολιτικές των Βρυξελλών, που είναι ισχυρή Ελλάδα ή αλβανοποίηση, απομόνωση, τονίζουμε:

Κατ' αρχήν ο κ. Σημίτης με το εφεύρημά του αυτό εκδηλώνει με έναν έμμεσο, αλλά αρκετά αποκαλυπτικό τρόπο την εχθρότητά του απέναντι στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και ταυτίζεται πλήρως με την ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Είναι αλήθεια ότι σήμερα στην Αλβανία και στις πρώην χώρες του σοσιαλιστικού στρατοπέδου στην Ευρώπη, οι λαοί δυστυχούν.

Μπορεί στο σοσιαλιστικό καθεστώς να μην είχαν λυθεί όλα τα προβλήματα, αλλά ο κόσμος δεν υπέφερε.

- Δεν υπήρχε ανεργία.

- Δεν υπήρχε πείνα.

- Δεν υπήρχαν αγράμματοι.

- Δεν υπήρχε ζητιανιά.

- Δεν υπήρχε εγκληματικότητα.

- Δεν υπήρχε εκμετάλλευση.

Τα βασικά δικαιώματα είχαν εξασφαλιστεί σε όλους τους βασικούς τομείς και υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για ολόπλευρη και συνεχή βελτίωση της ποιότητας της ζωής. Πέρα από το γεγονός ότι οι χώρες αυτές αποτελούσαν τον κυματοθραύστη της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού.

Την πραγματικότητα αυτή θέλουν να κάνουν τους λαούς να την ξεχάσουν και κάνουν ό,τι μπορούν για να την αμαυρώσουν, προβάλλοντας το σήμερα ως δημιούργημα ή αποτέλεσμα του σοσιαλισμού.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την πλήρη αυτή διαστρέβλωση της πραγματικότητας και τη συκοφαντία σε βάρος του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Μια τέτοια στάση ισοδυναμεί με εγκατάλειψη της πάλης για το σοσιαλισμό. Σημαίνει πλήρη υποταγή του κινήματος, πλήρη συνθηκολόγηση με το κεφάλαιο και τη Νέα Τάξη.

Η σημερινή τραγική κατάσταση στην Αλβανία, στη Βουλγαρία, στη Ρωσία κλπ. είναι δημιούργημα της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Είναι δημιούργημα του ιμπεριαλισμού.

Αυτός είναι ο ένοχος.

Είναι εξίσου ένοχος και ο αστικός πολιτικός κόσμος της Ελλάδας.

- Ποιος αλήθεια στήριξε και στηρίζει τον Μπερίσα, τον Γιέλτσιν και τους ομοίους τους;

- Αυτό που σήμερα γίνεται στις χώρες αυτές και αποκαλείται πορεία προσαρμογής στη δημοκρατία και στην ελεύθερη οικονομία δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πλιάτσικο.

Εχουν πέσει σαν τους γύπες πάνω και τρώγονται και μεταξύ τους ποιος θα αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι και τον πλούτο των χωρών αυτών, επιβάλλοντας για το σκοπό αυτό καθεστώτα της απόλυτης εμπιστοσύνης τους, κυβερνήσεις που και αυτές πασχίζουν να κάνουν τις χώρες τους ισχυρές, μέσω της δημιουργίας ισχυρών καπιταλιστών και συμβολαίων υποταγής στους ιμπεριαλιστές, όπως ακριβώς έκαναν όλα τα χρόνια τα αστικά πολιτικά κόμματα της Ελλάδας και συνεχίζουν ως τα σήμερα.

Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα και θα 'ρθει η ώρα που θα πληρώσουν για τα εγκλήματα που διαπράττουν σε βάρος αυτών των λαών σήμερα οι ιμπεριαλιστές και οι δήθεν πολιτισμένες χώρες τους.

Στις περασμένες δεκαετίες είχαμε τον κίνδυνο του κομμουνισμού, τα ανελεύθερα καθεστώτα, τον επεκτατισμό της ΕΣΣΔ και τόσες άλλες ανόητες θεωρίες από τους εχθρούς του σοσιαλισμού.

Τώρα έχουμε νέα έκδοση του αντικομμουνισμού, τον κίνδυνο της αλβανοποίησης.

Και τότε και τώρα ένας είναι ο στόχος:

Να αποδέχεται παθητικά, αδιαμαρτύρητα ο λαός την πολιτική της υποταγής στους ισχυρούς, ως αναγκαίο κακό.

Να αποδέχεται ως αναγκαίο κακό τις αντιλαϊκές πολιτικές και να συμφιλιώνεται με τη φτώχεια του και τα ψίχουλα που πέφτουν από το πλούσιο τραπέζι της ολιγαρχίας.

Να ορθώνουν τείχη ανάμεσα στους λαούς και να φέρνουν τον έναν απέναντι στον άλλον για να κυριαρχούν ανενόχλητοι.

Οχι, κ. Σημίτη, εμείς δε βλέπουμε τον αλβανικό, το βουλγαρικό λαό σαν φτηνή εργατική δύναμη και σαν ενδοχώρα για λεηλασία μαζί με τους ιμπεριαλιστές.

Είναι και αυτοί θύματα, όπως και ο εργαζόμενος ελληνικός λαός και ο τούρκικος, του αχόρταγου κεφαλαίου.

Είμαστε αλληλέγγυοι μαζί τους και θα βρεθούμε πλάι πλάι στον αγώνα για να εξαλειφθεί από τη γη η πείνα, η δυστυχία, ο πόλεμος, η εκμετάλλευση".