Την ανάγκη για ένα "αναγεννητικό κίνημα παιδείας, που θα εγγράφει στους στόχους του ένα συνολικό σχέδιο υπεράσπισης της παιδείας, σε μια ριζικά διαφορετική κατεύθυνση, αναπόσπαστα δεμένο με τον αγώνα για βαθιές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές", επισημαίνει, με χτεσινή ανακοίνωσή του για τους αγώνες των εκπαιδευτικών, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ολόκληρη η ανακοίνωση είναι η παρακάτω:

Με την αντοχή, την ενότητα και τη μαχητικότητά τους, οι εκπαιδευτικοί εκπέμπουν εδώ και εφτά βδομάδες μήνυμα εμπιστοσύνης στη δύναμη και την αποτελεσματικότητα της οργανωμένης λαϊκής πάλης, γιατί ήδη υπάρχουν ορισμένες σημαντικές κατακτήσεις, που η σημασία τους θα φανεί ακόμα περισσότερο στο επόμενο διάστημα.

Ο αγώνας τους, έχοντας ξεπεράσει το στενό πλαίσιο των θεσμικών και οικονομικών αιτημάτων ενός κλάδου, φέρνει στην επιφάνεια το βαθύτερο, κοινωνικό χαρακτήρα των προβλημάτων της παιδείας.

Αναδεικνύει πως η πολιτική περιθωριοποίησης και υποβιβασμού των εκπαιδευτικών συμβαδίζει με την εμπορευματοποίηση και τη διάλυση της δημόσιας, δωρεάν παιδείας, τη μορφωτική υποβάθμιση του λαού μας.

Σηματοδοτεί την ανάγκη ενίσχυσης της αλληλεγγύης και της συμπαράταξης γονιών, μαθητών, εργαζομένων, σύσσωμου του εκπαιδευτικού κόσμου, σε ένα μέτωπο αγώνα για τα προβλήματα της παιδείας, αλλά και για τα άλλα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, ικανό να αποκρούσει την αδιάλλακτη, αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, που υπαγορεύουν τα συμφέροντα των Βρυξελλών.

Η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να ικανοποιήσει τα συγκεκριμένα αιτήματα εργασιακής αναβάθμισης και θεσμικών αλλαγών στην παιδεία, γύρω από τα οποία αναπτύσσεται ο αγώνας αυτός, ή θα επιχειρήσει να εμφανίσει σαν λύσεις ημίμετρα - ασπιρίνες, που ούτε στο ελάχιστο δεν αντιμετωπίζουν την ουσία των προβλημάτων που προβλήθηκαν. Γιατί, με δεδομένη την κυβερνητική προσήλωση στις υποδείξεις του Μάαστριχτ και της ΕΕ, η απόσπαση συγκεκριμένων κατακτήσεων απαιτεί ακόμη πιο ισχυρή λαϊκή συσπείρωση και συμπαράταξη γύρω από βαθύτερα πολιτικοποιημένους στόχους.

Η δυναμική του αγώνα, η συμπαράσταση που εκδηλώνεται σ' αυτόν, η αποτυχία της κυβέρνησης να στρέψει εναντίον του τμήματα γονιών και μαθητών, δείχνει ότι άρχισε μια καινούρια ελπιδοφόρα περίοδος στον αγώνα του λαού μας για τα μορφωτικά του δικαιώματα.

Ωριμάζει η απαίτηση για την ανάπτυξη ενός βαθύτερα πολιτικοποιημένου αγώνα, που θα έρχεται σε συνολική αντιπαράθεση με το στρατηγικό αντιεκπαιδευτικό σχέδιο της κυβέρνησης για προσαρμογή της παιδείας στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την πλήρη παράδοσή της στις ανάγκες της αγοράς.

Προβάλλει η ανάγκη για ένα αναγεννητικό κίνημα παιδείας, που θα εγγράφει στους στόχους του ένα συνολικό σχέδιο υπεράσπισης της παιδείας, σε μια ριζικά διαφορετική κατεύθυνση, αναπόσπαστα δεμένο με τον αγώνα για βαθιές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές, ικανό να εμπνεύσει και να συνενώσει στους στόχους και τον προσανατολισμό του την εργατική τάξη και ευρύτερα τον εργαζόμενο λαό.