Κυβέρνηση - υπονομευτής της χώρας | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κυβέρνηση - υπονομευτής της χώρας

Η κυβέρνηση υπονομεύει τη χώρα. Με τη δογματική εμμονή της, σε μια πολιτική που καταδυναστεύει τα λαϊκά στρώματα, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνέπειες που προκαλεί στην ελληνική κοινωνία. Αυτή η κυβέρνηση, είναι επικίνδυνη. Τόσο, που δεν εννοεί να πάψει να χρησιμοποιεί σαν "όπλο" έως και την ομηρία του ελληνικού λαού. Αυτή η κυβέρνηση παίζει τόσο ζημιογόνο ρόλο για τον τόπο, που έχει κατορθώσει σε 4 μόλις μήνες να θεωρητικοποιήσει την "αρχή" της καταστολής. Να εμπλουτίσει με νέα στοιχεία αυταρχισμού το "εγχειρίδιο" της κρατικής τρομοκρατίας.

Η χώρα πληρώνει, ήδη, ακριβά, τον ταξικά στυγνό προσανατολισμό των "εκσυγχρονιστών". Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, έχει στο ενεργητικό της διαδοχικούς κατατεμαχισμούς της χώρας και των πολιτών της. Εχει αναγάγει την πολιορκία και κατασυκοφάντηση των μισθωτών, των συνταξιούχων, των αγροτών, των ναυτικών, σε "μονόδρομο" για την υλοποίηση των εντολών της ΕΕ και της εγχώριας πλουτοκρατίας. Τα θύματα της κυβερνητικής πολιτικής είναι ευδιάκριτα.

***

Είναι το ίδιο το παρόν και το μέλλον της χώρας, που στήνεται στα "τρία μέτρα" της "σύγκλισης". Εκεί ακριβώς, στα "τρία μέτρα", έχουν στηθεί:

Η βιομηχανική βάση του τόπου, που, όταν δεν ξεπουλιέται, γίνεται σωρός σκουριάς και "λουκέτων".
Η αγροτική οικονομία, που στραγγαλίζεται μεταξύ των "συμπληγάδων" της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ.
Ο τομέας του εμπορίου και της βιοτεχνίας, που έχουν παραδοθεί στα χέρια των πολυεθνικών.
Ο τομέας των υπηρεσιών, της υγείας, της παιδείας, του τουρισμού, που αποδεικνύονται "παράδεισος" της παραοικονομίας και του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Ο τομέας της ναυτιλίας, που, μέσω της κατάργησης του καμποτάζ και του αφελληνισμού, στον οποίο καταφεύγουν από κοινού κράτος και εφοπλιστές, μετατρέπεται σε "ναυάγιο" για τη χώρα. Ο κατάλογος δεν έχει τέλος...

***

Είναι σαφές ότι η κυβερνητική τακτική σε όλους τους παραπάνω παραγωγικούς και εργασιακούς τομείς θα ήταν "ελλιπής", εάν στο στόχαστρο του ΠΑΣΟΚ δε βρίσκονταν και οι ζωντανές δυνάμεις που δραστηριοποιούνται εκεί. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι. Ετσι, η κυβέρνηση έχει ανακαλύψει τον "εχθρό":

Στους εργάτες, που, όταν δεν καταδικάζει στην ανεργία, καταστρατηγεί τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα, ενώ, ταυτόχρονα, τους ισοπεδώνει με την εισοδηματική και φορολογική πολιτική.
Στους αγρότες, που κυνικά δηλώνει ότι θέλει να ξεκληρίσει κατά 50%.
Στους επαγγελματοβιοτέχνες, που τους δίνει τη χαριστική βολή, μέσω της "αντικειμενικής" φοροκλοπής τους.
Στους ναυτικούς, που, όχι μόνο πετά στα "σκουπίδια" της ανεργίας, αλλά, όταν εργάζονται, ζητά και την επιβολή "ποινής" εναντίον τους, μέσω της φορολόγησής τους.
Στους εμποροϋπάλληλους, που καταδικάζονται σε ωράρια του ...Μεσαίωνα.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία είναι μερικά από τα θύματα του επίσης ατέλειωτου καταλόγου..

***

Απέναντι σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση κατά του λαού και της χώρας, οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο από την αντίσταση. Πρόκειται για αντίσταση ενάντια στη "διαλυτική" κυβερνητική γραμμή. Ομως, οι κυβερνώντες είναι ανένδοτοι. Δεν τους ενδιαφέρει παρά ένα: Η με κάθε μέσο υλοποίηση των "άνωθεν" εντολών. Τότε, στην αγωνία των αγωνιζόμενων, απαντούν με αδιαλλαξία. Με τραμπουκισμό. Με απειλές και ωμή βία. Δεν τους ενοχλεί που ασφυκτιούν οι πάντες. Η "φιλοσοφία" τους αντικατοπτρίζεται στη μετεκλογική ...παραίνεση του Γ. Παπαντωνίου προς τα λαϊκά στρώματα: "Κόφτε το λαιμό σας",ήταν η δήλωση του υπουργού... Οταν τέτοια είναι η "φιλοσοφία" τους, τότε εξηγείται το ανύπαρκτο των ενδοιασμών τους. Εξηγείται η άρνηση κάθε σκέψης για τη δικαίωση των ναυτικών και η μετατροπή σε αιχμαλώτους της κυβερνητικής αδιαλλαξίας:

Ολων των νησιών της χώρας και των κατοίκων τους, που αρχίζουν να στερούνται και τα απολύτως αναγκαία, επειδή η κυβέρνηση θέλει να τσακίσει τους ναυτικούς.
Των οδηγών φορτηγών και των επιβατών, που αναγκάζονται να παραμένουν "έγκλειστοι" της κυβερνητικής αυθαιρεσίας στα λιμάνια είτε της Ελλάδας, είτε του εξωτερικού.
Των παραγωγών, που βλέπουν τα προϊόντα τους να σαπίζουν, τις εμπορικές τους συμφωνίες να "σπάνε", επειδή η κυβέρνηση θέλει "ντε και καλά" να εφαρμόσει μια πολιτική, με την οποία όλοι οι άλλοι διαφωνούν. Αυτή η ανοιχτή υπονόμευση της οικονομίας και της κοινωνίας, που "πληρώνει" με δεκάδες δισ. δραχμές την κυβερνητική αναλγησία, είναι ...επιτρεπτή, όταν οι εξουσιαστές θέλουν να καθυποτάξουν το λαϊκό κίνημα.

***

Ομως, η μέθοδός τους είναι, ήδη, γνώριμη από την πρακτική που ακολούθησαν κατά την προηγούμενη αγροτική εξέγερση. Εκεί, που έβαλαν τα θεμέλια του "τσουκατονταλικερισμού", για να οδηγηθούν σήμερα στον κατήφορο της παρακρατικής υποκίνησης των εκπροσώπων του κυβερνητικοδίαιτου πεμπτοφαλαγγιτισμού ενάντια στο λαό. Δεν έχουν πλέον καμία αναστολή να αναγάγουν τους κάθε λογής μηχανισμούς καταστολής σε έμβλημα του "νέου" ήθους τους. Και όχι μόνο αυτό. Αφιονισμένοι από το φιλομονοπωλιακό "όραμά" τους, φτάνουν στο έσχατο όριο: Χρησιμοποιούν τα "δηλητηριώδη αέρια" της κοινωνικής διχόνοιας, του κοινωνικού "εμφυλίου", της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού ως ασπίδα για την επιβίωσή τους. Θέλουν να βάλουν τον εργάτη να πολεμήσει τον αγρότη, τον αγρότη να μισήσει τον ναυτικό, τον ναυτικό να "πνίξει" τον οδηγό κ.ο.κ. Και επειδή "δεν τους βγαίνει", αναλαμβάνουν τα ΜΜΕ των αφεντικών τους να παρουσιάσουν το χυδαίο, ύπουλο, αντικοινωνικό και, ταυτόχρονα, ατυχές για τους κυβερνώντες σχέδιο, σαν πραγματικότητα!

***

Σίγουρα, αυτό θα πει "συνέχεια" του "παλιού ΠΑΣΟΚ"... Πράγματι. Είναι οι γνήσιοι συνεχιστές των θεωριών περί "ρετιρέ" και "υπογείων", με τα οποία οι ίδιοι επιχειρούσαν να χωρίσουν το λαό πριν μια δεκαετία. Είναι οι άξιοι κληρονόμοι της πρακτικής του "διαίρει και βασίλευε", που, επί Παπανδρέου, είχε βαφτίσει όποιον αντιστεκόταν "συντεχνία" και "προνομιούχο". Αυτός είναι ο "εκσυγχρονισμός" τους. Τόσο αντιδραστικός και αναχρονιστικός, όσο και το "λαϊκίστικο" παρελθόν τους. Εκεί στον αναχρονισμό και την αντιδραστική τους νοοτροπία, στην υπαλληλική τους σχέση με το χρηματιστικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο, βρίσκεται η ζημιά για τη χώρα και όχι στους λαϊκούς αγώνες. Στους τελευταίους, τους χτεσινούς, τους σημερινούς και τους αυριανούς αγώνες, "ένα" πράγμα βρίσκεται: Η πραγματική υπεύθυνη στάση, που έχει ανάγκη η Ελλάδα. Εκεί, δίπλα στην υπευθυνότητα, βρίσκεται το δίκιο, η αξιοπρέπεια, η ελπίδα και η νίκη.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Προκλητική παρουσία και δηλώσεις Ερντογάν(2006-07-22 00:00:00.0)

«Διατεταγμένη» υπηρεσία(2006-02-23 00:00:00.0)

Νέα νομοθετική παρέμβαση υποσχέθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης(2000-10-27 00:00:00.0)

Μα δεν ντρέπεται..;(1999-03-06 00:00:00.0)

ΑΤΙΤΛΟ(1997-07-05 00:00:00.0)

Το δεύτερο διάγγελμα(1996-12-11 00:00:00.0)