"Να, πάρε ένα ψηφοδέλτιο και γράψε από πίσω: 40.000 νοίκι για το χωράφι, 10.000 για τα καλάμια, 15.000 για το λίπασμα, 12.000 για το τρακτέρ, 25.000 εργατικά, αν πάρεις Αλβανούς, 5.000 αρδευτικά. Ισον; 107.000 και δεν υπολογίζουμε χρέη στην Αγροτική. Βάλε τώρα 250 κιλά επί 470. 117.500. Βγάλε τη διαφορά κι άντε ζήσε. Αυτά είναι". Ο Παύλος Γεωργίου είναι ένας νέος αγρότης, που ζει στο Βροντερό, σε απόσταση λιγότερη από ενός τσιγάρου δρόμο από τα σύνορα. Καθίσαμε για ένα τσάι στο καφενείο και δε χρειάστηκε καν να του ζητήσουμε συνέντευξη. Θεωρεί για τον εαυτό του ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση σε σχέση με άλλους, η κουβέντα του όμως είναι πικρή: "Δούλεψα στη Γερμανία, πήρα ένα χωράφι, τώρα μας λένε "στοπ" τα φασόλια. Πέρσι πουλήσαμε με 620, φέτος με 470. Πεθαίνει η Πρέσπα κι αυτοί λένε "αναπτύσσεται"". Προσφέρεται να μας πάει ψηλά στο δάσος να δούμε τα κέδρα που "θέλουν τρεις ανθρώπους για να τ' αγκαλιάσουν". Προσανατολίζεται κι αυτός, όπως κι οι υπόλοιποι, στο τουριστικό μέλλον...