Αυτού του τύπου ο "ανθρωπισμός" και "φιλειρηνισμός" της δεκαετίας του '50, αποτύπωνε τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης σε διεθνές επίπεδο. Ενας συσχετισμός σαφώς υπέρ των δυνάμεων του καπιταλισμού και του μιλιταρισμού της Δύσης, από τη μια μεριά, και κατά των δυνάμεων του σοσιαλισμού και των χωρών που αγωνίζονταν για την αποτίναξη του αποικιοκρατικού ζυγού, από την άλλη.

Ηταν η περίοδος που ο ΟΗΕ αρνούνταν να παίξει ουσιαστικά το ρόλο του, αρνούνταν να κινηθεί βάσει των δεσμεύσεων που απέρρεαν από τον Καταστατικό Χάρτη του. Το γεγονός ότι τη δεκαετία του '60 ήταν πια αδύνατο για τους ιμπεριαλιστές να αποτρέψουν την είσοδο στον ΟΗΕ των σοσιαλιστικών χωρών, καθώς και του κύματος των χωρών που κατέκτησαν την ανεξαρτησία τους από τους αποικιοκράτες, επισφραγίστηκε από τη ριζική μετατόπιση του κέντρου βάρους προς τις δυνάμεις της ειρήνης. Τις δυνάμεις εκείνες που υπήρξαν εγγυήτριες ενός ρόλου του ΟΗΕ για το θετικό επηρεασμό των διεθνών πολιτικών προβλημάτων και εμπόδιζαν την καταρράκωση του κύρους του μέσα από τις προσπάθειες διαφύλαξης των αρχών του Καταστατικού Χάρτη του.

***

Σήμερα, η επαναχρησιμοποίηση του ΟΗΕ σαν φύλλο συκής των ιμπεριαλιστών, για τη "νομιμοποίηση" των ανά τον κόσμο επεμβάσεων του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, πιστοποιεί ότι επανερχόμαστε σε μια εποχή "ίδια και χειρότερη" με εκείνη που επικρατούσε μισό αιώνα πριν. Σε μια εποχή εκβαρβαρισμού των διεθνών σχέσεων, όπου οι "πλανητάρχες" της διπλωματίας του τρόμου και των κανονιοφόρων, έχουν επιβάλει ως παγκόσμιο "νόμο" το δίκαιο των συμφερόντων τους.

Τώρα, η φυσιογνωμία του ΟΗΕ, η τακτική του, οι "παρεμβάσεις" του, δηλώνουν, και από αυτή τη σκοπιά, το μέγεθος του πισωγυρίσματος που συνέβη τα τελευταία χρόνια στην ανθρωπότητα. Η αξιοποίηση του ΟΗΕ ως κέντρου "καθαγίασης" των διεθνών σταυροφοριών του κεφαλαίου και των πολυεθνικών για την κατάκτηση νέων αγορών και την αναδιάταξη του χάρτη των σφαιρών επιρροής τους, αποτελεί ιμπεριαλιστικό "κεκτημένο".

***

Αυτός ο ρόλος του ΟΗΕ έχει συνδέσει το όνομα του Οργανισμού με ποταμούς αίματος. Οι κάτοικοι του Περσικού, της Σομαλίας, της Ρουάντας, της Γιουγκοσλαβίας, της Κύπρου, αλλά και άλλοι, όπως ο αλβανικός (για τον οποίο επιλέχτηκε να παίξει το παιχνίδι του "εξομολόγου" των εγκληματιών όχι απευθείας ο ΟΗΕ αλλά ο ΟΑΣΕ), γνωρίζουν...

Ζουν στο πετσί τους, λίγα χρόνια πριν από το 2000, την "ελευθερία" ενός σφαγιαστικού "πολιτισμού", που βασίζεται στην ισχύ των πυραύλων όσων τους στρέφουν κατά το δοκούν. Βιώνουν τα "ουμανιστικά" ιδανικά των επιφορτισμένων να επιτηρούν το "δίκαιο", όπως οι στυγνοί "ανθρωποφύλακες" των Σομαλών, που, πλέον, βγάζουν τα άπλυτά τους στη φόρα, αποκαλύπτοντας ότι η παρουσία τους στη ρημαγμένη χώρα ήταν ένα μακρύ χρονικό βασανισμών!

Η πορεία του ΟΗΕ, ως "παραμάγαζο" των ιμπεριαλιστικών πρακτικών, κάθε άλλο παρά αναιρεί την ανάγκη ύπαρξης διεθνών φορέων διασφάλισης της ειρήνης. Το αντίθετο. Επιβεβαιώνει, με δραματικό τρόπο, ότι η υπόθεση της αλλαγής του παγκόσμιου συσχετισμού δύναμης υπέρ των αντιιμπεριαλιστικών και αντιμονοπωλιακών δυνάμεων καθίσταται επιτακτική.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, δρα σήμερα ως Οργανισμός "ΗΠΑγωγής" των λαών και των κρατών στο καθεστώς της αμερικανικής επικυριαρχίας και της ιμπεριαλιστικής αυθαιρεσίας