Η συνέντευξη τύπου, που δόθηκε χτες το μεσημέρι στην κουβανέζικη πρεσβεία, ήταν μέρος μιας σειράς συναντήσεων αλληλεγγύης στην Κούβα, που οργανώνει το διάστημα αυτό ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας. Η συζήτηση με τους δημοσιογράφους που ακολούθησε, ανέδειξε την πολύπλοκη αλλά ταυτόχρονα αντικειμενική πραγματικότητα της σημερινής Κούβας.

Παραθέτουμε ορισμένα σημεία αυτού του διαλόγου:

- Τι είδους αλλαγές στην οικονομία γίνονται ακριβώς;

- Η διαδικασία των οικονομικών μεταρρυθμίσεων που άρχισαν το 1992 έχει ένα χαρακτήρα ελεγχόμενο και προγραμματισμένο με βάση τα συμφέροντα της χώρας. Κανένα μέτρο δεν πάρθηκε χωρίς να κάνουμε βαθιά ανάλυση της πραγματικότητας, αλλά και χωρίς τη γνώμη του λαού. Παρόλο που όλα αυτά τα μέτρα είχαν σαν κύριο στόχο τη δημιουργία μιας αγοράς και να βελτιώσουν τη συμμετοχή της Κούβας στο διεθνή οικονομικό καταμερισμό, δεν είναι μέτρα που έχουν καπιταλιστικό χαρακτήρα, δεν αποτελούν σε καμιά περίπτωση αλλαγή στον πολιτικό, ιδεολογικό και κοινωνικό τομέα της κουβανέζικης επανάστασης. Πρόκειται για μέτρα τακτικής, μπροστά σε μια κατάσταση που στον κόσμο κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις και της αγοράς.

Σε ό,τι αφορά τις εμπορικές συναλλαγές προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε το χάσιμο του 85% που είχαμε με τις σοσιαλιστικές χώρες και τώρα εξάγουμε προϊόντα, κύρια ζάχαρη, νικέλιο και φαρμακευτικά και βιοτεχνολογικά προϊόντα σε χώρες της Δ. Ευρώπης κυρίως σε Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία και άλλες, παρά το γνωστό νόμο Χελμς - Μπάρτον. Εισάγουμε από χώρες της Λατινικής Αμερικής και τον Καναδά, καθώς και την Κίνα.

Υπάρχουν 260 μεικτές επιχειρήσεις και συμμετέχουν 45-50 χώρες στις συμφωνίες αυτές. Γίνονται ξένες επενδύσεις σε ελεύθερες ζώνες με βιομηχανικά πάρκα, όπου υπάρχει έλεγχος από το κράτος.

- Ακούμε για φαινόμενα "μαύρης" αγοράς στην Κούβα, ότι όλα πουλιούνται και αγοράζονται με δολάρια. Πώς έχουν τα πράγματα;

- Τα θέματα που έχουν σχέση με τη διαμόρφωση της αγοράς είναι πολύ πολύπλοκα. Είναι αλήθεια ότι έχει δημιουργηθεί μια διαδικασία να κρατηθεί το κουβανικό πέσο σε σχέση με το δολάριο. Το 1994 στην ανεπίσημη αγορά ("μαύρη") είχε πέσει πολύ και ήταν 180 πέσος στο δολάριο, τώρα είναι 22 πέσος στο δολάριο. Δηλαδή, στο βαθμό που σημειώνεται αυτή η ανάκαμψη της οικονομίας ανεβαίνει και η αξία του πέσο. Ετσι, η "μαύρη" αγορά δεν έχει πια τη βαρύτητα που είχε στα πρώτα χρόνια. Συνυπάρχει η κυκλοφορία και των δύο νομισμάτων, υπάρχουν ανταλλακτήρια.

- Τι επίδραση έχουν οι αλλαγές αυτές στη ζωή των πολιτών;

Επιδράσεις στη ζωή των πολιτών υπάρχουν, αφού έπεσε κατά το 1/4 το ΑΕΠ και φυσικά και η λαϊκή κατανάλωση. Με την έλλειψη σε πετρέλαιο δημιουργήθηκαν προβλήματα στην οικιακή χρήση και στις συγκοινωνίες, όπως και μείωση σε καταναλωτικά προϊόντα σε ό,τι αφορά τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια και άλλα. Σ' αυτή τη δύσκολη κατάσταση η κουβανική κυβέρνηση προσπαθεί, στο μέτρο του δυνατού, να ανεβάσει την ανταπόδοση προς τους πολίτες. Εχει θεσπίσει κίνητρα και πριμ για τους εργαζόμενους στις κρατικές επιχειρήσεις όπως στην εταιρεία ηλεκτρισμού, πετρελαίου σε αυτούς στην αλιεία και τις ζαχαροκαλλιέργειες.

Προσπαθεί να ξεπεράσει τις αντιθέσεις που δημιουργούνται ανάμεσα σε εργαζόμενους σε μεικτές επιχειρήσεις και κρατικές, καθώς και αρνητικά φαινόμενα που έχουν σχέση με τη δυνατότητα πρόσβασης σε κατοχή δολαρίων. Είναι μια δύσκολη κατάσταση, όμως είναι αντικειμενικό φαινόμενο που πρέπει να ξεπεράσουμε. Και ο κουβανικός λαός έχει και δύναμη και πίστη για να το κάνει.