Στα πλαίσια μιας συνάντησης, που είχε πριν από λίγο καιρό με τους διευθυντές των ισραηλινών εφημερίδων ο πρωθυπουργός, Σιμόν Πέρες, ρωτήθηκε, κατά πόσο η ειρηνευτική διαδικασία θα ήταν δυνατόν να σημάνει και μια αλλαγή της πολιτικής σχετικά με τα πυρηνικά όπλα, τα οποία διαθέτει το Ισραήλ. Η απάντηση του Πέρες προκάλεσε ισχυρή εντύπωση.

Προς μεγάλη έκπληξη των ανθρώπων του Τύπου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε: "Βεβαίως, στην περίπτωση που κάποτε διασφαλιστεί η ειρήνη σ' ολόκληρη την περιοχή, τότε θα είμαστε σε θέση ν' ασχοληθούμε με τη μετατροπή της Εγγύς Ανατολής σε μια ζώνη απαλλαγμένη από τα όπλα μαζικής καταστροφής, μεταξύ των οποίων, επίσης, και των πυρηνικών". Ταυτόχρονα, και μόλις κυκλοφόρησαν οι εφημερίδες, έσπευσαν αμέσως με ηχηρές φράσεις να πάρουν θέση οι υπέρμαχοι της "Εκδοχής Πυρηνικών Οπλων". Πρόκειται τόσο για τη δεξιά αντιπολίτευση, όσο και για τους κύκλους εκείνους του Εργατικού Κόμματος και μάλιστα του "Αριστερού" Στρατοπέδου της Ειρήνης.

Την ίδια στιγμή, όμως, και ο Πέρες έσπευσε να καθησυχάσει όλους αυτούς που ασκούσαν αυστηρή κριτική. Ετσι, λοιπόν, μιλώντας μπροστά σε σπουδαστές ανώτερης σχολής στη Χάιφα, δήλωσε ότι προς στιγμήν το Ισραήλ σε καμιά περίπτωση δεν αντιμετωπίζει μια αλλαγή της τωρινής του θέσης. Αυτό θα ήταν δυνατόν κατ' αρχήν να συμβεί, όταν όλες οι χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του Ιράκ, της Λιβύης και της Συρίας, συμφωνήσουν στην υπογραφή μιας Συμφωνίας Ειρήνης με το Ισραήλ και η οποία με συνέπεια θα εφαρμοστεί στην πράξη. Μέχρι τότε, όμως, όταν θα έχει παρέλθει κάποιο χρονικό διάστημα, η "Εκδοχή Πυρηνικών Οπλων" του Ισραήλ θα παραμένει ένα αποτελεσματικό μέσο αποτροπής κατά των τυχοδιωκτών πολιτικών στην περιοχή.Κατά την άποψη των περισσότερων ειδικών της Δύσης, σήμερα, το Ισραήλ διαθέτει 200 περίπου πυρηνικές κεφαλές μαζί με τα αναγκαία μέσα, που είναι απαραίτητα για την εκτόξευσή τους. Κάτι τέτοιο, όμως, η χώρα αυτή ποτέ δεν το έχει παραδεχτεί επίσημα, επιμένοντας μόνο στη σχετική διατύπωση: "Δε θα είμαστε εμείς εκείνοι που πρώτοι θα χρησιμοποιήσουμε πυρηνικά όπλα στην περιοχή".

Σίγουρα, οι παραπάνω δηλώσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού θα πρέπει να θεωρηθούν ιδιαίτερα αξιοπαρατήρητες, για το λόγο και μόνο ότι αυτός θεωρείται σαν ο "πατέρας της ισραηλινής "Εκδοχής Πυρηνικών Οπλων". Ωςστενός συνεργάτης του πρώην Ισραηλινού πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Μπεν Γκουριόν, και στη συνέχεια ως γενικός διευθυντής του υπουργείου Αμυνας, ο Πέρες ήταν εκείνη η πολιτική προσωπικότητα, που ήδη το 1953 ακόμα είχε διαπραγματευτεί, από κοινού με τον Φράνσις Πέριν, τον απεσταλμένο της γαλλικής κυβέρνησης για ζητήματα ατομικής ενέργειας, σχετικά με την εγκαθίδρυση ενός γαλλικού ατομικού αντιδραστήρα στην έρημο Νέγκεβ και μάλιστα με επιτυχία.

Για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ο αντιδραστήρας της Ντιμόνα του Ισραήλ καμουφλάρονταν από ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες ως ένα μεγάλο "εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας" και, μάλιστα, ακόμα μέχρι τότε, όταν πλέον για μεγάλο χρονικό διάστημα ο πραγματικός του χαρακτήρας ήταν ήδη ένα κοινό μυστικό. Κι αυτό, παρά τα αυστηρά μέτρα που είχαν ληφθεί, προκειμένου με κάθε τρόπο να κρατηθούν μακριά τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης. Σχετικά θα πρέπει να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι, παλιότερα, επίσης, πολλές πολιτικές ηγετικές προσωπικότητες και στρατιωτικοί θεωρούσαν τους ατομικούς εξοπλισμούς σαν μια εντελώς πολιτική, οικονομική και στρατιωτική καταστροφή, η οποία θα ήταν δυνατόν να κινητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη ενάντια στο Ισραήλ. Κι όμως, δεν ήταν αυτοί οι πολιτικοί και στρατιωτικοί, οι οποίοι διαφώτισαν τον κόσμο σχετικά, αλλά ο εργαζόμενος στο σύμπλεγμα της Ντιμόνα, πυρηνικός τεχνικός, Μορντεχάι Βανούνου, ο οποίος το 1986 με ένα άρθρο του στους "Σάντεϊ Τάιμς", όπου αποκάλυπτε τη μυστική κατασκευή ατομικών όπλων στους υπόγειους χώρους παραγωγής σ' αυτόν τον "Πειραματικό αντιδραστήρα". Στη συνέχεια, ο Βανούνου είχε απαχθεί στην Ιταλία από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, για να καταδικαστεί μετά σε μακροχρόνια κάθειρξη.

Πάντως, ανεξάρτητα από το πώς δημιουργήθηκαν τα οπλοστάσια πυρηνικών όπλων, το γεγονός ότι τώρα "ο πατέρας της Ατομικής Εκδοχής" του Ισραήλ μιλά για ένα καθήκον σχετικά με την εκδοχή αυτή και ότι το ζήτημα αυτό τώρα συζητιέται στην ισραηλινή κοινή γνώμη φανερώνει το νέο πνεύμα μιας ειρηνικής εξέλιξης στην Εγγύς Ανατολή.

Ν. Η. - Η.