Συντονισμένα πυρά εξαπολύονται κατά της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Μετά την Κομισιόν και την κυβέρνηση, ήρθε η σειρά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να εξαπολύσει τη δική του επίθεση. Επί της ουσίας, τόσο η κυβέρνηση όσο και οι διεθνείς οργανισμοί του μεγάλου κεφαλαίου από κοινού, καθορίζουν την κατεύθυνση και το εύρος των ανατροπών που προετοιμάζονται σε βάρος των εργαζομένων.

Οι «μεταρρυθμίσεις» που φωτογραφίζει το ΔΝΤ, κλιμάκιο του οποίου βρέθηκε την περασμένη βδομάδα στην Αθήνα, βάζουν ευθέως ζήτημα για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, την παράταση του εργάσιμου βίου, τη μείωση των συντάξεων και των παροχών ή μείγμα των παραπάνω μέτρων. Κοινή συνισταμένη και του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ο ισχυρισμός ότι αυτές οι ανατροπές πρέπει να γίνουν όσο γίνεται πιο γρήγορα. Πότε κινδυνολογώντας για την κατάσταση των δημόσιων οικονομικών, πότε για τη «δημογραφική ωρολογιακή βόμβα», απαιτούν την επιτάχυνση των αντιασφαλιστικών μέτρων.

Οπως σημειώνεται στο κείμενο των συμπερασμάτων του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία, «αν δεν υπάρξει θεμελιώδης αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, το μακροπρόθεσμο κόστος από τη γήρανση του πληθυσμού αναμένεται να απειλήσει τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών». Γίνεται φανερό λοιπόν, ότι εδώ δεν πρόκειται για την προετοιμασία κάποιων επιμέρους μέτρων, αλλά προωθείται «θεμελιώδης αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος».

Σ' αυτή την επιχείρηση ανατροπής που ετοιμάζουν, βασικό ρόλο έχουν αναθέσει στη λεγόμενη Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων στην οποία προεδρεύει ο Ν. Αναλυτής και στη διαδικασία του δήθεν «κοινωνικού διαλόγου» που έχουν στήσει. «Ολοι οι κοινωνικοί εταίροι - σημειώνει το ΔΝΤ - θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος για τη μεταρρύθμιση αυτή, υποστηρίζοντας το έργο της Επιτροπής Αναλυτή, που θα είναι καθοριστικό για την έγκαιρη υιοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων».

Στην ίδια λογική ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης μιλώντας την περασμένη Πέμπτη στο ραδιόφωνο του «Αλφα», έδειξε ότι περιμένει πολύ περισσότερα από την Επιτροπή Αναλυτή, από μια απλή καταγραφή του Ασφαλιστικού, όπως δήθεν αθώα ισχυρίζονταν μέχρι τώρα κάποιοι από τους κυβερνητικούς παράγοντες. Δήλωσε λοιπόν ο Γ. Αλογοσκούφης: «Αυτό που ζητήσαμε από την Επιτροπή, είναι να μας κάνουν προτάσεις που ξεφεύγουν από το πολιτικό πλαίσιο που έχει θέσει η κυβέρνηση. Δεν είναι απαραίτητο μια επιτροπή τεχνοκρατική να περιορίζεται από πολιτικούς περιορισμούς... Αυτό είναι το βασικό αντικείμενο της Επιτροπής και αν αυτό γίνει με σωστό τρόπο, μέσα στην περιγραφή του προβλήματος θα περιέχεται και η λύση του».

Ολα τα παραπάνω οδηγούν σε ορισμένα κρίσιμα συμπεράσματα:

• Πρώτον, διεθνείς οργανισμοί και κυβέρνηση συμφωνούν και προωθούν την εκ βάθρων αναμόρφωση του Ασφαλιστικού. Το πακέτο θα περιλαμβάνει όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, παράταση εργάσιμου βίου, μείωση συντάξεων και παροχών.
• Δεύτερον, η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων αναλαμβάνει τον ρόλο του «πολιορκητικού κριού» στην υπόθεση κατεδάφισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση φιλοδοξεί ότι μέσα απ' αυτήν και την περιγραφή του προβλήματος που θα κάνει «θα προκύπτουν» και οι λύσεις που επιθυμεί... Μάλιστα περιμένει η Επιτροπή να μην «δώσει βάση» στις δήθεν διαβεβαιώσεις που μοιράζει η κυβέρνηση ότι δε θα θιχτούν δικαιώματα και ότι πρέπει να προχωρήσει (η Επιτροπή) πέρα από το πολιτικό πλαίσιο που για πολιτικούς λόγους έχει θέσει.
• Τρίτον, τα βασικά επιχειρήματα με τα οποία θα κινδυνολογήσουν για να προετοιμάσουν το κατάλληλο κλίμα, θα είναι το λεγόμενο «δημογραφικό» και η «βιωσιμότητα» των δημόσιων οικονομικών.
• Τέταρτον, η κυβέρνηση, όπως και παλιότερα το ΠΑΣΟΚ, θα επιχειρήσει μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα συναίνεσης, ώστε να αποφύγει να βρεθεί αντιμέτωπη με τους εργαζόμενους, όπως συνέβη το 2001 με το «πακέτο Γιαννίτση».

Γίνεται λοιπόν φανερό, ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονται από τώρα και όχι στο απώτερο μέλλον, μπροστά σε μια καλοσχεδιασμένη επίθεση στα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Βρίσκονται ενόψει νέων μεγάλων ανατροπών στη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, ενώ την ίδια στιγμή προς εφαρμογή μπαίνουν μια σειρά από παλιότερες αντιασφαλιστικές διατάξεις, όπως το καθεστώς των ΒΑΕ, η συγχώνευση στο ΕΤΕΑΜ επικουρικών ταμείων και οι ομαδοποιήσεις άλλων καθώς και η υπαγωγή στο ΙΚΑ μιας σειράς κύριων ταμείων των πρώην ΔΕΚΟ και τραπεζών.

Την ίδια στιγμή η χρόνια υποχρηματοδότηση των ταμείων, καθορίζει όχι μόνο ότι θα διαιωνιστούν οι εξευτελιστικές συντάξεις και στο μέλλον, αλλά και πως πάνω στη βάση της υποχρηματοδότησης, θα δικαιολογηθούν και νέες παρεμβάσεις και περικοπές στις παροχές και ιδιαίτερα στους κλάδους της Υγείας. Με αυτά τα δεδομένα οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο και επιλογή παρά να εντείνουν τους αγώνες τους, να δυναμώσουν το μέτωπο της πάλης για να υπερασπίσουν τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση και να διεκδικήσουν την αναβάθμιση και τη ριζική βελτίωση συντάξεων και παροχών. Το αγωνιστικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ για την κοινωνική ασφάλιση, είναι ο μπούσουλας. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αφήσουν ούτε ένα λεπτό χαμένο. Τώρα άμεσα χρειάζεται να απαντήσουν στην αντασφαλιστική πρόκληση.