Καλλιτεχνική απεικόνιση της επιφάνειας ενός καλυμμένου από ωκεανό πλανήτη στην ευνοϊκή για τη ζωή περιοχή ενός πλανητικού συστήματος με «θερμό Δία». Μια «θερμή Γη» και ο «θερμός Δίας» διακρίνονται κοντά στον ήλιο που δύει. Τεράστια κύματα και καταιγίδες διατρέχουν τον πλανήτη, καθώς δεν υπάρχουν ήπειροι για να διακόψουν την πορεία τους

Οι επιστήμονες μελέτησαν το σχηματισμό και την εξέλιξη γιγαντιαίων πλανητών, ανάλογων με εκείνους που με αστρονομικές παρατηρήσεις εντοπίστηκαν τα τελευταία χρόνια γύρω από αστέρια σε «μικρή» (τάξης μερικών εκατοντάδων ετών φωτός) απόσταση από τη Γη. Τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων έδειξαν ότι περισσότερο από το ένα τρίτο αυτών των πλανητικών συστημάτων μπορεί να περιέχει πλανήτες καλυμμένους από ωκεανούς και ικανούς να υποστηρίξουν τη ζωή.

Η μελέτη επικεντρώνεται σε πλανητικά συστήματα διαφορετικά από το δικό μας, τα οποία περιέχουν γιγαντιαίους αεριώδεις πλανήτες, που ονομάζονται «θερμοί Δίες», επειδή περιφέρονται σε μικρή απόσταση από το άστρο τους, ορισμένοι πιο κοντά ακόμα και από την απόσταση που περιφέρεται ο μικρός δικός μας Ερμής. Οι «θερμοί Δίες» έχουν μάζες ανάλογες ή και πολλαπλάσιες εκείνης του Δία. Θεωρείται ότι μετανάστευσαν προς το εσωτερικό του συστήματός τους κατά τη διαδικασία σχηματισμού και των υπόλοιπων πλανητών, με αποτέλεσμα να πυροδοτήσουν μια ακολουθία γεγονότων, που οδηγεί στο σχηματισμό πετρωδών και καλυμμένων από νερό πλανητών.

Καθώς οι αεριώδεις γίγαντες εκσφενδονίζουν προς τα έξω μικρούς πετρώδεις πρωτοπλανήτες, πάγος από τα άκρα του δίσκου σκόνης και αερίων, από τον οποίο σχηματίζονται οι πλανήτες, επιβραδύνεται λόγω τριβής με τα αέρια και έλκεται προς το εσωτερικό. Αυτοί οι σχηματισμοί πάγου έλκονται από τους πετρώδεις πλανήτες στη φιλική προς τη ζωή απόσταση από το άστρο, προσφέροντάς τους μεγάλες ποσότητες νερού.

Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι καθώς οι «θερμοί Δίες» κατευθύνονται από το εξωτερικό προς το εσωτερικό του πλανητικού συστήματος, είτε θα σαρώνουν ό,τι βρουν μπροστά τους, είτε θα το εκσφενδονίζουν εκτός συστήματος. Τα μοντέλα που δοκιμάστηκαν σε ηλεκτρονικό υπολογιστή δείχνουν ότι τουλάχιστον μία στις τρεις περιπτώσεις, τα πράγματα παίρνουν πιο ευνοϊκή τροπή για το ενδεχόμενο εμφάνισης ζωής.

Οι προσομοιώσεις που οδήγησαν στα συμπεράσματα αυτά, παρότι «έτρεξαν» σε γρήγορους σύγχρονους υπερυπολογιστές, διάρκεσαν 8 μήνες! Αν και δεν αποτελούν απόδειξη, ωστόσο αυξάνουν τις πιθανότητες σε κάποια από τα αντισυμβατικά πλανητικά συστήματα που ανακαλύπτουμε να έχει εμφανιστεί ζωή. Το μέλλον προοιωνίζεται συναρπαστικό!