Είναι μερικές φορές που η πραγματικότητα και τα όσα συμβαίνουν στην επικαιρότητα, ξεπερνούν ακόμη και τη... φαντασία. Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του Νικήτα Κακλαμάνη, υποψήφιου δημάρχου Αθήνας με τη ΝΔ, για τα όσα συμβαίνουν στο Λίβανο και τη Μέση Ανατολή. Για το ζήτημα αυτό, λοιπόν, ζήτησε, να δημιουργηθεί με πρωτοβουλία του Δήμου Αθήνας μια... πολιτιστική γέφυρα με όλες τις πρωτεύουσες των χωρών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Και προσέθεσε ότι «ο πολιτισμός καμιά φορά μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικός από την εξωτερική πολιτική»!

Δηλαδή, τι ακριβώς οραματίζεται ο Νικ. Κακλαμάνης; Οτι τα όσα εκτυλίσσονται σήμερα στο Λίβανο, χτες και προχτές στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία (σ.σ. περιοχές τις οποίες μνημόνευσε ο υποψήφιος δήμαρχος) και στο Αφγανιστάν, θα λυθούν μόλις δημιουργηθεί αυτή η «πολιτιστική γέφυρα»; 'Η μήπως ότι θα... «ανακουφιστούν» τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων από μια τέτοια «πρωτοβουλία»; Αφήστε ότι δεν κατήγγειλε (και πώς να το έκανε άλλωστε) το ειδεχθές έγκλημα που συντελεί η πολεμική μηχανή του Ισραήλ, υπό την ομπρέλα προστασίας των ΗΠΑ κατά του λιβανέζικου λαού. Οταν λοιπόν το ΚΚΕ λέει να κρίνουν οι εργαζόμενοι τις πολιτικές που εξυπηρετεί ο κάθε υποψήφιος, αυτό ακριβώς εννοεί...