Ενα αισιόδοξο μήνυμα έρχεται μαζί με το νέο τριμηνιαίο περιοδικό που κυκλοφορεί η Ελληνική Εταιρεία Μαστολογίας, ένα μήνυμα ότι ο καρκίνος του μαστού σήμερα, εάν διαγνωστεί έγκαιρα, μπορεί να θεραπευτεί.

Σύμφωνα με τις στατιστικές που ισχύουν για τη χώρα μας, 1.500-1.800 γυναίκες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από την πάθηση αυτή. Το τραγικό είναι ότι οι μισές από αυτές θα είχαν σωθεί, αν είχε γίνει έγκαιρα η διάγνωση. Ετσι, παρόλο που το ποσοστό των κρουσμάτων στην Ελλάδα είναι από τα μικρότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, έχουμε, δυστυχώς, μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας, που οφείλεται στην έλλειψη ενημέρωσης, στην έλλειψη πληροφόρησης, καθώς και στην καθυστερημένη προσέλευση στο γιατρό.

Τα παραπάνω διαβάσαμε στο πρώτο τεύχος της «Μαστολογίας», που δεν απευθύνεται μόνο σε ειδικούς, αλλά και στο ευρύτερο κοινό, υγιείς και ασθενείς, ασφαλιστικούς οργανισμούς, ταμεία υγείας, νοσηλευτές, κρατικούς φορείς, δήμους, νομαρχίες και, βέβαια, σε κάθε γυναίκα.

Το περιοδικό, μας πληροφορεί, ανάμεσα σε άλλα, ότι η θνησιμότητα από τον καρκίνο του μαστού μειώθηκε κατά μέσο όρο 2,1% στην Ευρωπαϊκή Ενωση στην πενταετία 1995-2000. Μείωση, που οφείλεται κυρίως στην έγκαιρη διάγνωση και την αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση. Τα στοιχεία για την Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι πλήρη, ούτε αναλυτικά. Η μοναδική καταγραφή που έγινε ήταν από το Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών (ΕΑΝ) πριν από 14 χρόνια. Το επί πολλά χρόνια αίτημα της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας για την αναγκαιότητα ύπαρξης αρχείου καταγραφής του καρκίνου του μαστού και στην Ελλάδα, όπως στον υπόλοιπο κόσμο, πρέπει να υλοποιηθεί άμεσα.

Το περιοδικό «Μαστολογία» ενημερώνει για ποικίλα θέματα που έχουν σχέση με την πρόληψη της ασθένειας, τις σχετικές εξετάσεις και τα θαύματα της Χειρουργικής. Σε κάθε τεύχος, υπάρχει μια μαρτυρία με τον τίτλο «Μια ανώνυμη αφηγείται», που με ζωντανό τρόπο πληροφορεί για τις διάφορες φάσεις που πέρασαν γυναίκες που βίωσαν την ασθένεια και την ξεπέρασαν σωματικά και ψυχολογικά. Και σε κάθε τεύχος αποτυπώνεται ένα αριστούργημα Ζωγραφικής ή Γλυπτικής, που έχει σχέση με το μαστό και γενικότερα τη μητρότητα.

Η Ελληνική Εταιρεία Μαστολογίας εδώ και τρία χρόνια δεν είναι μόνη της. Εχει τη στήριξη του «Συλλόγου των φίλων της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας» και του Κέντρου «Ελλη Λαμπέτη».

Οι υπεύθυνοι της έκδοσης απευθύνουν ανοιχτή πρόσκληση για συμμετοχή στο έργο της Εταιρείας Μαστολογίας και στήριξη του περιοδικού. Οσοι - όσες ενδιαφέρονται μπορούν να απευθυνθούν στο τηλέφωνο 210-7470.257 (όλες τις μέρες εκτός από Σάββατο και Κυριακή) ή στη Λεωφόρο Κηφισίας 18, ΤΚ 115 26 Αθήνα. Το περιοδικό αποστέλλεται δωρεάν.

Οι νέοι αγωνίζονται για την Παιδεία και ένα έντυπο - ουσιαστικά, βιβλίο - που λάβαμε μας φάνηκε ιδιαίτερα επίκαιρο. Τίτλος του, «Επιστήμη και Παιδαγωγία»(τετραμηνιαία περιοδική έκδοση υπό την αιγίδα του Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου -ΠΕΚ- Τρίπολης). Τα κείμενα προβληματίζουν για το ρόλο και το έργο των σχολικών συμβούλων και όχι μόνο: Θέτουν γενικότερα θέματα Παιδαγωγικής και ενδιαφέρουν όχι μόνο τους διδάσκοντες, αλλά και τους μαθητές και τους γονείς τους. Ανάμεσα στα πιο ενδιαφέροντα κείμενα, αυτά που αναφέρονται στον Μανώλη Μιλτ. Παπαδάκη, διδάκτορα Φιλολογίας, πρώην σχολικό σύμβουλο, συγγραφέα και ερευνητή (να θυμίσουμε ότι έχει γράψει, ανάμεσα σε άλλα αξιόλογα, τη μοναδική μελέτη για την Μαρία Λιουδάκι, τη σπουδαία παιδαγωγό και λαογράφο που βρήκε φρικτό θάνατο από τους παρακρατικούς στην Κρήτη, την εποχή του εμφυλίου. Εχει, επίσης, συγκεντρώσει πολύτιμα στοιχεία για τη ζωή και το έργο του ήρωα αγωνιστή Ναπολέοντα Σουκατζίδη).

Ενα μικρό απόσπασμα που αναφέρεται στη δημοκρατική συμπεριφορά του Μ. Π. (Γράφει ο Παναγιώτης Ξηντάρας *):

«Δεν κρατούσε σε απόσταση το συνάδελφο, αλλά τον πλησίαζε. Δεν τον επέκρινε, αλλά τον συμβούλευε. Δεν τον έλεγχε, αλλά τον συζητούσε και επικροτούσε. Δεν κατηγορούσε, αλλά κατανοούσε. Δεν παρουσιαζόταν ότι "αυτός έφα", αλλά άκουγε ισότιμα την αντίθετη άποψη. Δεν κοίταζε βλοσυρά και εξουσιαστικά, αλλά ήταν προσηνής και καταδεχτικός. Εσπαζε τον πάγο. Δεν πρόσβαλλε, αλλά επισήμαινε διακριτικά. Δεν αποθάρρυνε, αλλά ενθάρρυνε. Δεν ήταν παγερός στις επαφές του, αλλά δημιουργούσε οικειότητα. Μειλίχιος και καλοσυνάτος, σχεδίαζε από κοινού πολλές φορές τη διδασκαλία».

Υπερασπιστής των αδικουμένων, ο Μανώλης Μιλτ. Παπαδάκης τους υποστήριζε με θέρμη, όπως συνέβη με τη φιλόλογο - διευθύντρια του δεύτερου Λυκείου Ιεράπετρας Μαρία Δημητρομανωλάκη, που υπέστη διώξεις από την πολιτική και εκπαιδευτική ηγεσία και τελικά δικαιώθηκε. Την είχε υπερασπιστεί δημοσία ο ίδιος με άρθρο σε καθημερινή εφημερίδα («Ελευθεροτυπία»), με τίτλο «Ο Γολγοθάς και η ανάσταση μιας καλής δασκάλας», κείμενο που φιλοξενείται στο έντυπο.

* Ο Π. Ξηντάρας είναι προϊστάμενος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Πελοποννήσου.