Καλά, το πιστεύουμε... Μας το επιβεβαιώνει ο τρίχρονος πόλεμος στο Ιράκ, η κατάσταση στο Αφγανιστάν, η Μέση Ανατολή και άλλα αφρικανικά γεωγραφικά σημεία, που σημαίνει λαοί, για τα οποία έλεγε και εξακολουθεί να λέει τα ίδια. Νομίζω πως κάτι τέτοια εξήγγειλε και ο Κλίντον, ως Πρόεδρος, όταν υπήρχε ακόμη η ενιαία Γιουγκοσλαβία. Και μετά, είδαμε και τη συνέχεια...

Επιθυμεί, λέει, να κλείσει το Γουαντάναμο. Και αυτό το πιστεύουμε. Αλλά πώς και δεν έκλεισε μέχρι τώρα, τόσες βδομάδες μετά; Ολόκληρος Πρόεδρος και ακόμα μια τέτοια επιθυμία δεν εκτελέστηκε. Περίεργο! Δηλαδή, το περίεργο είναι η λέξη «κλείσιμο». Στην πραγματικότητα η λέξη είναι «άνοιγμα». Να ανοίξουν οι πόρτες, να αλλάξουν ρούχα οι φυλακισμένοι, να βγουν έξω από τα συρματοπλέγματα, να πάνε στο λιμάνι να πάρουν κάποιο πλεούμενο και να πάνε, πρώτα, σε κάποιους γιατρούς και μετά στον προορισμό τους.

Γενικά, θέματα που απασχολούν την εσωτερική πολιτική είναι στο περιθώριο. Το κύριο ενδιαφέρον είναι πέραν των θαλασσών. Τη ζωή στις φυλακές των ΗΠΑ την έχουμε δει σε κινηματογραφικές ταινίες, δηλαδή όποιος αντέχει και δεν κλείνει τα μάτια του ή δεν τρυπώνει κάτω από την μπροστινή καρέκλα. Βιασμοί, διακίνηση ναρκωτικών ή άλλων παραισθησιογόνων ουσιών, μαχαιρώματα, αυτοκτονίες και άλλες ανθρώπινες αντιδράσεις ή ανοχές ή αντεκδικήσεις ή οτιδήποτε άλλο.