Καζαντζίδης - Μαρινέλλα. Από τα πλέον φημισμένα ντουέτα που υπήρξαν στην ιστορία του λαϊκού μας τραγουδιού

Στα μεγάλα «ντουέτα» του τραγουδιού μας θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Οι φωνές τους και αρκετές φορές και οι ζωές τους ταυτίστηκαν σε τέτοιο βαθμό, που το όνομα του ενός παραπέμπει αυτόματα στο όνομα του άλλου. Είναι τα περίφημα «ντουέτα» του λαϊκού μας τραγουδιού, «πρώτη - δεύτερη» φωνή και μεγάλα τραγούδια που σημάδεψαν το χρόνο.

Στέλιος Καζαντζίδης - Μαρινέλλα, Μανώλης Χιώτης - Μαίρη Λίντα, Πάνος Γαβαλάς - Ρία Κούρτη, Βαγγέλης Περπινιάδης - Ρία Νόρμα αποτελούν τέσσερα μεγάλα ντουέτα που ερμήνευσαν εκατοντάδες τραγούδια, ενώ οι τελευταίες χρονολογικά λαϊκές τραγουδίστριες που έκαναν «σεγόντο» ήταν οι Λίτσα Διαμάντη, Φούλη Δημητρίου και Μπέμπα Φινέτη.

«Το σεγόντο είναι η πεμπτουσία στην ερμηνεία ενός τραγουδιού. Το κάνει πιο ωραίο, πιο γλυκό. Το τελειοποιεί για να αρέσει περισσότερο στον κόσμο. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για το λαϊκό τραγούδι, όπου οι μελωδίες, οι ήχοι και τα όργανα της ορχήστρας κρύβουν μια διαφορετική δύναμη από τα ελαφρά, τα έντεχνα ή τα δημοτικά τραγούδια», είπε ο Στέλιος Καζαντζίδης στον Πάνο Γεραμάνη, σε μια κουβέντα τους στην «Τριάνα» του Χειλά το 1964.

Παράλληλα, όμως, ανέβηκαν στο πάλκο, αλλά «μπήκαν» και στη δισκογραφία σπουδαία «σεγόντα», που μπορεί να έμειναν στη «σκιά» των μεγάλων ερμηνευτών, ήταν όμως εκείνες οι φωνές που «χρωμάτισαν» με ιδιαίτερο τρόπο τα τραγούδια.

Ενα από τα «φαινόμενα» στην ιστορία των σεγόντων υπήρξε η Βούλα Γκίκα, η οποία συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους λαϊκούς ερμηνευτές και μάλιστα ήταν η τραγουδίστρια που έμπαινε στο στούντιο ηχογράφησης στις 6 το πρωί και έφευγε στις 10 το βράδυ, καθώς δεν την άφηναν να φύγει! Την ήθελαν όλοι για σεγόντο.

Εκπληκτικό σεγόντο έκανε η Καίτη Θύμη, η οποία ξεχώρισε ιδιαίτερα ως «δεύτερη» φωνή στον Γρηγόρη Μπιθικώτση στα έργα του Μίκη Θεοδωράκη: «Επιτάφιος», «Αρχιπέλαγος», «Πολιτεία Α» και «Πολιτεία Β».

Εκτός όμως από τις γυναικείες φωνές υπήρξαν και αντρικές «δεύτερες» φωνές, όπως εκείνη του Απόστολου Καλδάρα, που επέμενε να συνοδεύει στις εκτελέσεις των ωραιότερων τραγουδιών του, του Αντώνη Κλειδωνιάρη και του Χρηστάκη (Σύρπου) που έκανε σεγόντο από το 1950 έως το 1967 σε χιλιάδες τραγούδια, για να σταματήσει οριστικά ως «δεύτερη» φωνή από το 1968 έως τον θάνατό του το 1987.

Σπουδαίες φωνές, μεγάλα ταλέντα, σπάνιες αξεπέραστες ερμηνείες, πραγματικοί εργάτες του τραγουδιού τα «σεγόντα», ήταν ακριβώς αυτό που είχε πει ο Απόστολος Καλδάρας και πάλι στον Πάνο Γεραμάνη: «Το σεγόντο είναι σαν το κέλι (δηλαδή το εσωτερικό της κερήθρας), στάζει μέλι».