Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

Απλό: Παίρνεις το μουλάρι, ανεβαίνεις το Γράμμο, περνάς σ' ένα από τα κλασικά περάσματά του, φτάνεις στην Ερσέκα της Αλβανίας κι από εκεί έχει κάθε μέρα συγκοινωνία με τη Θεσσαλονίκη.

Ε, άμα φτάσεις στη Θεσσαλονίκη, μπορείς με το ελληνικό ΚΤΕΛ να πας και στην Καστοριά και στα Γιάννενα, μόνον, όμως, μέσω Μετσόβου. Μια ματιά στο χάρτη δείχνει, βέβαια, το παράλογο του πράγματος. Αλλά αυτό είναι «ψιλά γράμματα» για όλους αυτούς τους «πατριώτες», που λυπούνται, γιατί η Ελλάδα, λέει, δεν έπιασε τους στόχους της Λισαβόνας, δεν έχει, δηλαδή, καταφέρει, ακόμα το κεφάλαιο και η κυβέρνησή του να γονατίσει τόσο την εργατική τάξη, που να είναι ανταγωνιστική, δηλαδή υπερκερδοφόρα.

Θυμηθήκαμε την ιστορία των συγκοινωνιών στη συγκεκριμένη περιοχή και γιατί οι «πατριώτες» προκαλούν με την αρπαχτή των «Ευφυών Μεταφορών», αλλά, κυρίως, γιατί αυτοί οι ίδιοι «πατριώτες» είναι που προκαλούν διπλά και τριπλά, όταν κρύβονται πίσω από κάτι πανεπιστημιακούς τίτλους για να καλύψουν τη μαύρη - κατάμαυρη ιδεολογία τους.

Θα μιλήσουμε άλλη φορά για το λάκκο στη Φλώρινα. Μέχρι τις 29 Αυγούστου θα σκάσουν μύτη όλοι οι γυμνοσάλιαγκες, ήταν να μην πέσει το σύνθημα...

Κατά τ' άλλα: Τ' αφεντικό ζητάει ευθέως αυτό που θέλει: Θέλω τα πανεπιστήμια να ελέγχονται κατευθείαν από τις επιχειρήσεις. Απλά πράγματα.

Το αντίγραφο καταφεύγει σε πιο απλές κομπίνες. Ο πρώτος δικαιώνεται, ο δεύτερος πάει στην ψειρού, αν τον πιάσουν.

Η κομπίνα διδάσκεται. Ζητούμενο είναι να πειστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι για τις ικανότητες του «σωτήρα». Το μπούκωμα του παπαγάλου είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Κι έτσι προκύπτουν κατασκευάσματα με πλατιά χαμόγελα, που, όμως, δεν μπορούν να κρύψουν το μαύρο του περιεχόμενου. Για την ιστορία, ο Τζουλιάνι είναι ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, που δήλωνε πως ένας πιτσιρικάς που σπάει με την μπάλα του ένα τζάμι, είναι ο αυριανός εγκληματίας και με δόγμα τη «μηδενική ανοχή» αξίωνε τη σύλληψη καθενός «μελλοντικού εγκληματία». Το σύστημά του μάγεψε τον Χρυσοχοΐδη του ΠΑΣΟΚ, τώρα εμπνέει και τον Κακλαμάνη της ΝΔ. Αυτονόητη η ταύτιση.

Κοινός παρονομαστής όλων αυτών, το σύστημα τού «άρπαξε για να 'χεις». Είτε στη νομιμοποιημένη εκδοχή του καπιταλισμού, είτε στην παραβατική της καθημερινότητας, είναι το ίδιο. Γι' αυτό χωρά εντός του και η αρεστή «Αριστερά». Γι' αυτούς, όλα είναι θέμα διαχείρισης.

Για μας, παραμένουν όλα αντικείμενο ανατροπής.