Με κάπως διαφορετική φρασεολογία, αλλά στην ουσία - όπως και η γερμανική κυβέρνηση Σρέντερ - ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ τάχτηκε, στο λόγο του στη γερμανική Βουλή στο Βερολίνο, υπέρ μιας ηγετικής γαλλογερμανικής ομάδας στην ΕΕ.

Στο Μπούντεσταγκ, την Τρίτη, δήλωσε ότι η Γερμανία και η Γαλλία θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια «καινοτόμο ομάδα» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτή η ομάδα θα έπαιζε το ρόλο ενός καινοτόμου, στηριζόμενη στην καθορισμένη από την κυβερνητική διάσκεψη (της ΕΕ) νέα διαδικασία για την ενισχυμένη συνεργασία.

Ναι μεν δε συμφώνησε ρητά με την πρόταση του Γερμανού ΥΠΕΞ, Γιόσκα Φίσερ, για τη δημιουργία (μελλοντικά) μιας υπερκυβέρνησης, αλλά πρότεινε τη σύνταξη ενός υπερσυντάγματος της ΕΕ, το οποίο πρώτα θα αποφάσιζαν οι κυβερνήσεις και κατόπιν οι λαοί της Ευρώπης. Υποστήριξε ότι, για να προχωρήσει το έργο οικοδόμησης (της «Ευρώπης») «πρέπει εμείς να εμβαθύνουμε πρώτα τη γερμανο-γαλλική φιλία και να της δώσουμε ίσως μάλιστα μια νέα ώθηση». Μόνο αυτή η «καινοτόμα ομάδα», στην οποία θα μπορούσαν να μετέχουν και ορισμένες άλλες (μεγάλες εννοείται) δυνάμεις, «μπορεί να προωθήσει την Ευρώπη είτε στην πραγματοποίηση των στόχων της, είτε στην εμπέδωσή της στις καρδιές» (των λαών). Ο Σιράκ υποστήριξε την επιδίωξη της γερμανικής κυβέρνησης, η Γερμανία να γίνει μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ». Και αυτό, όπως δήλωσε, «σε αναγνώριση του αγώνα της, της θέσης της σαν μεγάλης δύναμης και της διεθνούς επιρροής της».

Ηδη, το επόμενο έτος αυτή η «καινοτόμος ομάδα» πρέπει να αρχίσει το έργο «της βελτίωσης του συντονισμού των οικονομικών πολιτικών και του δυναμώματος της πολιτικής της άμυνας και της ασφάλειας».

Ο Σιράκ δεν παρέλειψε να εκτιμήσει το «τεράστιο έργο» του (ευρισκόμενου στο Μπούντεσταγκ) Χέλμουτ Κολ και του Γάλλου προέδρου Μιτεράν «για τη σύνδεση και την ταυτότητα της Ευρώπης».

Ο λόγος του Σιράκ έγινε δεκτός με ικανοποίηση όχι μόνο από την κυβέρνηση Σρέντερ, αλλά και από πολιτικούς της Χριστιανοδημοκρατίας, οι οποίοι τόνισαν «την κοινότητα της γερμανικής και γαλλικής ευρωπαϊκής πολιτικής». Ο Χριστιανοδημοκράτης πολιτικός Φρίντμπερτ Πφλίγκερ δήλωσε μάλιστα ότι, ακούγοντας το λόγο του Σιράκ «του φάνηκε σε αρκετά σημεία σαν να είχε ο Σιράκ διαβάσει προηγούμενα τις θέσεις για την Ευρώπη - Πυρήνα των πολιτικών (της Χριστιανοδημοκρατίας) Σόιμπλε και Λάμερς του 1994».

Υπέρ στενότερης οικονομικής γαλλογερμανικής συνεργασίας μίλησε ο Σιράκ και σε αρκετές εκατοντάδες Γάλλους και Γερμανούς επιχειρηματίες. Ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Χένκελ χαρακτήρισε την ομιλία του Γάλλου Προέδρου σαν «μεγαλειώδη λόγο».

Αν, ωστόσο, ο Σιράκ μίλησε φρασεολογικά κάπως διαφορετικότερα από τον Γιόσκα Φίσερ, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ενθουσιασμός για την ΕΕ στη Γαλλία δεν είναι μεγάλος και ότι το 2001 στη Γαλλία γίνονται σημαντικές εκλογές για την Αυτοδιοίκηση και το 2002 εκλογές για τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.