Μετά την υποχώρηση του βασιλιά
Associated Press |
Η οργή του λαού του Νεπάλ εκφράστηκε στους δρόμους με τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις |
Τα βλέμματα πλέον στρέφονται στα επόμενα βήματα. Ο Κοϊράλα προανήγγειλε, τη βδομάδα που πέρασε, ότι θα επιδιώξει τη συμμετοχή και των ανταρτών, του ΚΚ Νεπάλ-Μαοϊκού, στην κυβέρνηση, και ότι αρχίζουν αμέσως τόσο συνομιλίες για την αποκατάσταση μόνιμης ειρήνης στη χώρα, όσο και διεργασίες για την πραγματοποίηση Συνταγματικής Συνέλευσης, η οποία θα εξετάσει το ρόλο της μοναρχίας και του στρατού στην πολιτική ζωή της χώρας και είναι πιθανό ακόμη και να καταργήσει τη μοναρχία.
Η επιτυχία των διαδηλώσεων που έκαναν εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές των επτά πολιτικών κομμάτων της χώρας, με κυριότερα το Κογκρέσο και το ΚΚΝ/ΕΜΛ, με κύριο αίτημα την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα, όμως, δεν είναι διασφαλισμένη. Μπορεί οι ΗΠΑ, διά στόματος υφυπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης Μπους, Ρίτσαρντ Μπάουτσερ, να αποδέχτηκαν το ενδεχόμενο να παραμεριστεί η μοναρχία σε έναν εθιμοτυπικό ρόλο εκτός ενεργού πολιτικής, και μπορεί ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, Μόριαρτι, να αφήνει να εννοηθεί πως αν οι μαοϊκοί εγκαταλείψουν τα όπλα - όπως έχουν υποσχεθεί ότι θα πράξουν, αν υπάρξει μια έντιμη συμφωνία ειρήνης - η συμμετοχή τους στην πολιτική διαδικασία να γίνει αποδεκτή, αλλά το ουσιώδες είναι η πολιτική και κοινωνική αλλαγή που απαιτεί ο λαός της χώρας, η εξάλειψη της αβυσσαλέας φτώχειας, της κυριαρχίας των αστών και των μεγαλοτσιφλικάδων και της λειτουργίας του απαρχαιωμένου συστήματος των καστών.
Το θέμα δεν ήταν, και δεν είναι, αν το ΚΚΝ-Μ θα μετάσχει ή όχι ως πολιτικό κόμμα στη «δημοκρατική διαδικασία», για την οποία κόπτονται οι ΗΠΑ και η ΕΕ, αλλά το αν θα διορθωθούν τα κακώς κείμενα που οδήγησαν το λαό της χώρας στην εξέγερση που αποκορυφώθηκε φέτος. Ο Κοϊράλα, ο Μαντάβ Κουμάρ Νεπάλ του ΚΚΝ/ΕΜΛ και οι υπόλοιποι πολιτικοί ηγέτες του Νεπάλ, όπως και ο ηγέτης των ανταρτών, Πρατσάντα, δηλώνουν ότι αυτή τη φορά δεν πρόκειται να επιτρέψουν στον μονάρχη και στις δυνάμεις που στηρίζουν την απολιθωμένη δομή εξουσίας στη χώρα να τους «ξεγελάσουν» μεταμφιέζοντας την κυριαρχία τους σε κάτι πιο «εμφανίσιμο». Η χώρα έχει μακρά ιστορία μαζικών κινημάτων και προδοσίας τους από την ιδιότυπη αστική τάξη. Αυτή τη φορά, η συμμετοχή των φτωχών, των γυναικών, των μελών φυλών και καταπιεσμένων καστών και των εργαζομένων ήταν τόσο μαζική, που παρότι ο μηχανισμός ασφαλείας χρησιμοποίησε σε αναρίθμητες περιπτώσεις πραγματικά πυρά, οι διαδηλώσεις ποτέ δε σταμάτησαν.
Οι εξελίξεις στο Νεπάλ τους επόμενους μήνες θα εξαρτηθούν από τις απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων. Θα μείνει ενωμένος ο συνασπισμός των επτά κομμάτων; Θα λάβει μέρος το ΚΚΝ-Μ στις εκλογές για την ανάδειξη της επόμενης Βουλής, που θα είναι και συντακτική, αφού θα καταρτίσει το νέο Σύνταγμα της χώρας; Και ποια θα είναι η στάση του στρατού, η ιεραρχία του οποίου μπορεί να ελέγχεται πλέον από τη Βουλή, αλλά το ενδεχόμενο της συμμετοχής των Μαοϊκών σ' αυτήν προκαλεί ανατριχίλα στην ιεραρχία του;