Του Γιάννη Ιωάννου από το «ΕΘΝΟΣ»

Μνήμη: Ναγκασάκι - Χιροσίμα. Μνήμη: Κορέα. Μνήμη: Βιετνάμ. Μνήμη: Γιουγκοσλαβία. Μνήμη: Αφγανιστάν. Μνήμη: Ιράκ.

Δε συνέβη πάντα επειδή είχαν σηκώσει κεφάλι οι λαοί. Ο πόλεμος των ιμπεριαλιστών είναι γέννημα της ειρήνης τους. Η ειρήνη τους προετοιμάζει τον πόλεμό τους (το 'πε ο ποιητής χρόνια και χρόνια πριν). Εχουν πολλά να μοιράσουν. Η «ελευθερία» και η «δημοκρατία», υπέρ της οποίας εσύ βάζεις το κρέας κι αυτοί εισπράττουν το κέρδος, ήταν πάντα μόνο μια επίκληση για να 'ναι ελεύθεροι στο τσάκισμα της εργατικής τάξης, για να μπορούν δημοκρατικά μεταξύ τους να αποφασίζουν τους όρους που θα σε γονατίσουν.

Αναμενόμενο ότι θα βρει και ανοιχτές αγκαλιές η Ράις.

Ποιος ξεχνά την «υγειονομική» ζώνη που στήθηκε για τον Κλίντον;

Αλλά και την ειδική υποδοχή που επιφύλαξε το λαϊκό κίνημα στον Πάουελ;

Αν, ήδη, έχεις διαπιστώσει ότι με κάτι παράξενα μισόλογα (διαμαρτυρίες στη φράση - σιωπή στην οργάνωση της δράσης) έχουν ήδη τοποθετηθεί διάφοροι μισθωτοί προγραμμάτων της ΕΕ μην ξενίζεσαι. Με τον τρόπο τους είναι ήδη συμμέτοχοι στο έγκλημα. Γνωρίζουν καλύτερα από σένα πως ο Μπους φεύγει, αλλά ο πόλεμος, η σφαγή, η δυστυχία έρχονται. Και σ' αυτό δε μετέχει μόνος του κάποιος «κακός» Αμερικάνος, αλλά σύμπασα η ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία. Αυτό συζητάνε στις 27 και 28 του Απρίλη στη Σόφια. Ρόλους θα μοιράσουν, ευθύνες θα αναλάβουν. Και σ' αυτόν τον καταμερισμό, ειδικό μεράδι ανήκει σ' όσους έχουν αναλάβει εργολαβικά να σου θυμίζουν πως για τα δεινά σου δε φταίει άλλο τι από το ...ΚΚΕ! Προετοιμάσου: Να ακούσεις από λίβελους περί «αντεθνικής δράσης» (κάποιος Λοβέρδος ήδη βγήκε στο μεϊντάνι) ως και περί «διασπαστικής τακτικής» (αυτά τα δυο πάνε μαζί... σαν τους ψάλτες).

Εσύ, να θυμάσαι ένα μόνο: Αξίζει να χάσεις το μεροκάματο εκείνη τη μέρα. Είναι ό,τι λιγότερο θα χάσεις μπροστά σ' αυτό που έρχεται.