Πιστή στην παράδοση που έχει δημιουργήσει η ΠΑΣΚΕ διοργάνωσε ένα ακόμα νόθο συνέδριο Εργατικού Κέντρου - αυτή τη φορά στην Καρδίτσα - αλλοιώνοντας τους πραγματικούς συσχετισμούς δύναμης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και νοθεύοντας τη θέληση των εργαζομένων. Η οργάνωση της νοθείας είχε στόχο τη διατήρηση της πλειοψηφίας που κατείχε η ΠΑΣΚΕ στο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας, (ΕΚΚ) και, κυρίως, την αύξηση του αριθμού των αντιπροσώπων της από το ΕΚΚ στη ΓΣΕΕ, όπου, αυτό το διάστημα και από δω και πέρα, παίζονται πολλά και «κρίνονται» περισσότερα. Ο στόχος επετεύχθη - η ΠΑΣΚΕ απέκτησε έναν ακόμα αντιπρόσωπο για τη ΓΣΕΕ - καθώς το «έγκλημα» εξετελέσθη, όπως, ακριβώς, είχε σχεδιαστεί, από τα τοπικά στελέχη της παράταξης, τα οποία, προφανώς, ενήργησαν με «άνωθεν εντολές» και στο πλαίσιο των γενικών κατευθύνσεων.

Για την εξασφάλιση όσο το δυνατόν περισσότερων αντιπροσώπων της στο Συνέδριο, λοιπόν, η ΠΑΣΚΕ οργάνωσε ένα «όργιο» παρατυπιών και παρανομιών. Ενεργοποίησε τα διασπαστικά σωματεία που η ίδια έφτιαξε, δημιούργησε σωματεία - σφραγίδες, «νεκρανάστησε» σωματεία - φαντάσματα, διενήργησε εκλογές - παρωδίες, όπου «ψήφιζαν» ανύπαρκτοι εργαζόμενοι και, σε πολλές περιπτώσεις, από δύο φορές.

Συνολικά σε 9 σωματεία υπήρξαν σοβαρές παρατυπίες και προκλητικές παρανομίες και 21 αντιπρόσωποι εκλέχτηκαν με νόθες διαδικασίες. Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι, ενώ είχε αναγγελθεί ότι είχαν ανακηρυχτεί 92 αντιπρόσωποι στο συνέδριο, τελικά ψήφισαν 93!

Οι προθέσεις της ΠΑΣΚΕ για νόθευση του συνεδρίου του ΕΚΚ ήταν φανερές και είχαν καταγγελθεί, εγκαίρως, από τις ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος στην περιοχή. Στην τελευταία συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στελέχη του ΠΑΜΕ, την παραμονή του συνεδρίου, είχαν αναφερθεί, με συγκεκριμένα παραδείγματα, στις εκλογικές νοθείες στα σωματεία, επισημαίνοντας ότι όλα αυτά γίνονται από εκείνους που έχουν αναλάβει εργολαβικά να περάσουν, με κάθε τρόπο, την ισοπέδωση και του τελευταίου δικαιώματος, οδηγώντας τους εργαζόμενους στα νύχια των εργοδοτών και της αντεργατικής πολιτικής, στην απόλυτη εξαθλίωση.

Αλλά και η στάση των στελεχών της ΠΑΣΚΕ στη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου, δείχνει ότι δεν κινούνται απλώς από το «κίνητρο» αύξησης της συνδικαλιστικής δύναμης της παράταξής τους, αλλά τους οδηγεί η θέλησή τους να προσφέρουν, όσο το δυνατόν περισσότερα, στο συνδικαλισμό της ταξικού συμβιβασμού, που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και αποτελεί το «δεκανίκι» της αντεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ομιλίες τους προς τους συνέδρους ο πρόεδρος του ΕΚΚ, Στ. Γούλας και ο Γραμματέας Γ. Καπράνας, δεν είπαν κουβέντα για τις ταξικές και πολιτικές αιτίες των προβλημάτων των εργαζομένων και για τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που εφάρμοζαν την πολιτική που συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, την οποία και κάνουν πως καταγγέλλουν. Το ίδιο γενικόλογος και ανέξοδος ήταν και ο προγραμματισμός «δράσης».