Τη συμβιβαστική στάση της ελεγχόμενης από ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ ηγεσίας της ΓΣΕΕ κατήγγειλε χτες ο Π. Λαφαζάνης, μέλος της ΠΓ και υπεύθυνος για την οικονομική και κοινωνική πολιτική του ΣΥΝ, σχολιάζοντας τη νέα διετή συλλογική σύμβαση.

Κάπως αργά ανακάλυψε ο Συνασπισμός το συμβιβασμό που έχει για τα καλά στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή της ανώτερης συνδικαλιστικής οργάνωσης της χώρας χρόνια τώρα. Να του θυμίσουμε όμως ότι και ο ίδιος δεν είναι άμοιρος ευθυνών για το γεγονός αυτό. Η συνδικαλιστική του παράταξη - και στη ΓΣΕΕ - χέρι χέρι βάδιζε όλα αυτά τα χρόνια με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Δίπλα δίπλα φωτογραφίζονταν στα τραπέζια των «κοινωνικών διαλόγων», από κοινού λοιδορούσαν τις ταξικές δυνάμεις, από κοινού καλλιεργούσαν τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων στην εργατική τάξη αμβλύνοντας τις αγωνιστικές της διαθέσεις, όταν χαρακτήριζαν τα αιτήματα που πρόβαλε το ΠΑΜΕ σαν «μαξιμαλιστικά» και πρόβαλαν πιο «ρεαλιστικά» και «λογικευμένα» αιτήματα, που να μη θέτουν σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Και για να μην πάμε πολύ μακριά, πρόσφατα, την επόμενη μέρα της πανεργατικής απεργίας της 15ης του Μάρτη, η «Αυγή» κραύγαζε από την πρώτη της σελίδα πως η ΓΣΕΕ βγήκε ενισχυμένη από τη μάχη εκείνη, λες και με μια τουφεκιά στον αέρα, οι μεγαλοβιομήχανοι θα έλυναν αμέσως τα προβλήματα...

Σήμερα, ο ΣΥΝ μιλά για υπερκέρδη του κεφαλαίου που καλπάζουν και τα αντιπαραθέτει στις «αυξήσεις εμπαιγμό για τους χιλιάδες χαμηλόμισθους». Και προσπερνά, ως μη γενόμενη, τη στάση του όλα αυτά τα χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα, στάση συναίνεσης, συμπόρευσης, συνδιαλλαγής και με τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ και με την εργοδοσία.

Αξιοζήλευτος ο πολιτικός χαμαιλεοντισμός τους. Αλλά μη νομίζουν ότι μπορούν να ξεγελάνε και να εμπαίζουν τους εργαζόμενους. Τους έχουν πάρει μυρωδιά.