Το επιβεβαιώνουν οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, όπως και των υπουργών Οικονομίας και Απασχόλησης μετά την υπογραφή: Ικανοποίηση για το ύψος των αυξήσεων - κοροϊδία, αλλά και για τη διετή «κοινωνική ειρήνη» που διασφαλίζει την απρόσκοπτη εφαρμογή της προγραμματισμένης σκληρής αντεργατικής πολιτικής, αλλά και την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Ετσι, ο Γ. Παπανδρέου έδωσε μόνος του την απόδειξη για τη συμβολή του ΠΑΣΟΚ στην τελική «συναινετική» έκβαση των διαπραγματεύσεων. Η δημαγωγική αντιπολιτευτική του πολιτική «άντεξε» μέχρι του σημείου που απειλούνταν η «κοινωνική ειρήνη» και τα επιχειρηματικά κέρδη.

Προσφέροντας αντιστήριξη στις επιλογές του δικομματισμού στη ΓΣΕΕ, αλλά και δέσμιος των πολιτικών του επιλογών σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές της οικονομικής πολιτικής στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο Συνασπισμός προσπαθεί ματαίως να διαχωρίσει τη θέση του και να απαλλαγεί από τις ευθύνες που του αναλογούν.

Η αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και στο πολιτικό πεδίο, με την ενίσχυση του ΚΚΕ, είναι η προϋπόθεση για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, της διαρκούς υποβάθμισης των συμφερόντων και της ίδιας της ζωής της εργατικής τάξης και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Για να πάψουν να αισθάνονται «ασφαλείς» όσοι συνέβαλαν στην κατάπτυστη συμφωνία.