Και τι δεν ακούστηκε στην πρόσφατη διεθνή διάσκεψη για το Αφγανιστάν στο Λονδίνο: Οι διεθνείς δωρητές θα δώσουν, λόγω της καλής τους της καρδιάς, 10,5 δισ. δολάρια. Ο αριθμός των εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα στο Αφγανιστάν θα μειώνεται κατά 3% κάθε χρόνο. Οι ένοπλες συμμορίες των πολεμάρχων θα καταργηθούν και όλα τα μέλη τους θα αφοπλιστούν έως το 2007. Η κάλυψη του δικτύου ηλεκτροδότησης θα φθάσει το 25% των κατοικιών στην ύπαιθρο και το 65% στις πόλεις σε μερικά χρόνια. Η παιδική και μητρική θνησιμότητα θα μειωθεί 20% και 15% αντίστοιχα έως το 2010. Περίσσεψαν, ακόμα, οι δηλώσεις περί των «επιτευγμάτων» της διεθνούς κοινότητας: Σύμφωνα με την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράις, το Αφγανιστάν σημείωσε «αξιοθαύμαστη» πρόοδο τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Εξέλεξε Πρόεδρο, εξέλεξε Βουλή, απέκτησε «δημοκρατία» και στρατό. Πάνω απ' όλα, εντάχθηκε στον «ελεύθερο κόσμο».

Ολα αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ ωραία, μόνο που αφορούν σ' ένα εναλλακτικό σύμπαν, που υπάρχει μόνο στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας της προπαγάνδας της Ουάσιγκτον. Το Αφγανιστάν βρίσκεται πάντοτε μεταξύ σφύρας (της κατοχής) και άκμονος (των Ταλιμπάν)...

Οι κενολογίες των εκπροσώπων των δυνάμεων οι οποίες κατέχουν τη χώρα, που υποστηρίζουν ότι τη «βοηθούν», εξατμίζονται μπροστά στην εφιαλτική πραγματικότητα: Ο ανηλεής πόλεμος στη χώρα συνεχίζεται. Την Πέμπτη, ένας άνδρας που είχε μεταμφιεστεί σε γυναίκα φορώντας μια μπούργκα (αυτή από την οποία θα «απελευθέρωναν» τις γυναίκες του Αφγανιστάν οι δυνάμεις κατοχής του) πυροδότησε εκρηκτικά που είχε ζωστεί σκοτώνοντας 7 ανθρώπους. Την Παρασκευή, σκοτώθηκαν 23 άνθρωποι σε μάχες εκ του συστάδην στην Κανταχάρ. Οι επιθέσεις αυτοκτονίας στο Αφγανιστάν πολλαπλασιάζονται - έχουν γίνει τουλάχιστον 20 τους τελευταίους μήνες. Ο δεύτερος τη τάξει Καναδός διπλωμάτης στη χώρα σκοτώθηκε το Δεκέμβρη. Πάνω από 1.600 άνθρωποι, περιλαμβανομένων 91 Αμερικανών στρατιωτικών (επισήμως), δεκάδων ΝΑΤΟικών και εκατοντάδων αμάχων, σκοτώθηκαν το 2005. Στις περιλάλητες εκλογές μετείχε το 50%. Το εμπόριο ναρκωτικών συνέχισε να κάνει θραύση: Από αυτό προήλθε ένα ποσό ίσο με το 60% του ΑΕΠ της χώρας το 2005. Οι Ταλιμπάν συνέχισαν τον ανταρτοπόλεμο εναντίον των Αμερικανών, που έμμεσα τους δημιούργησαν, διά μέσου της υπηρεσίας πληροφοριών του Πακιστάν ISI, στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές της δεκαετίας του '90. Από τη δυτική «βοήθεια», για την οποία έχουν χυθεί τόνοι μελάνης, τουλάχιστον το 40%, σύμφωνα με την ίδια την Παγκόσμια Τράπεζα, «κατασπαταλήθηκε». Ο ίδιος ο άνθρωπος των Αμερικανών, ο Πρόεδρος του Αφγανιστάν, Χάμιντ Καρζάι, δεν άντεξε να μη σημειώσει ότι το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας «δαπανάται σε υπέρογκες αμοιβές, πολυτελή αυτοκίνητα και σπίτια, και "προμήθειες" που διοχετεύονται στα επιτελεία των αποφάσεων».