Προχτές ο κ. Μολυβιάτης ήταν στο Κοσσυφοπέδιο. Χτες ήταν στο Βελιγράδι. Μήπως η ελληνική διπλωματία βρέθηκε στην κρίσιμη ζώνη για να υπερασπιστεί τις αποφάσεις ακόμα και αυτού του ΟΗΕ, βάσει των οποίων το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Σερβίας; Μήπως η ελληνική διπλωματία δίνει τον καλό αγώνα για τη μη αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια, και άρα για τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή;

Οπως προκύπτει από τα μέχρι τώρα δεδομένα, αυτό που το πολύ - πολύ... παζαρεύει με τους Αμερικανούς η Αθήνα, είναι μια ζώνη προστασίας για την oρθόδοξη σερβική κληρονομιά στο Κόσσοβο, προκειμένου να το «πουλήσει» ως ενεργό συμμετοχή στις διαδικασίες που η Ουάσιγκτον έχει κόψει και ράψει στα μέτρα των αμερικανικών στόχων και επιδιώξεων.

Η εν λόγω πρόταση, βέβαια, δεν έχει τη σφραγίδα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Διακινείται όμως, από τη «θυγατρική» της Βασιλίσσης Σοφίας, το Ελληνικό Ιδρυμα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Προφανώς, γιατί το ΕΛΙΑΜΕΠ, μπορεί να λέει τις βαθύτερες σκέψεις του υπουργείου με περισσότερο σαφή και λιγότερο διπλωματικό τρόπο. Και στην προκειμένη περίπτωση, η σαφήνεια του ιδρύματος δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για την ταύτιση της ελληνικής εξωτερικής πολιτική με την ευρω-ατλαντική πολιτική της γέννησης (και τυπικά) ενός ακόμα προτεκτοράτου, υπό τη στρατιωτική κατοχή του ΝΑΤΟ, στα Βαλκάνια.