Η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, η 7η στη σειρά, που ξεκινάει σήμερα και φιλοξενείται από το Κόμμα μας στην Αθήνα, έχει νέα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά. Γιατί το θέμα της συζήτησης: «Οι σύγχρονες τάσεις του καπιταλισμού. Οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Η κομμουνιστική εναλλακτική λύση - πρόταση» αποφασίστηκε συλλογικά από ομάδα εργασίας, με τη συμμετοχή 20 συνολικά κομμάτων. Ταυτόχρονα, στη Συνάντηση συμμετέχουν 77 αντιπροσωπείες κομμάτων από 65 χώρες από όλες τις ηπείρους. Μια μεγάλη συμμετοχή, που αποδεικνύει παραπέρα βήματα στην προσπάθεια ανταλλαγής εμπειριών από την πάλη των κομμουνιστών στις χώρες τους. Υπάρχει επίσης πλούσια κατακτημένη εμπειρία από πολλές περιφερειακές και άλλες συντονισμένες δραστηριότητες των κομμάτων.

Η εποχή που πραγματοποιείται η Συνάντηση αυτή, σημαδεύεται από την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού με νέα αιματοκυλίσματα κατά λαών και νέα σχέδια και στόχους για άλλες χώρες που «δε συμμορφώνονται πλήρως προς τας υποδείξεις». Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα σχέδια για τη λεγόμενη «προώθηση της δημοκρατίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή», με την επιθετικότητα ενάντια στη Συρία, στο Λίβανο, στο Ιράν, οι επεμβάσεις και η προσπάθεια ανατροπής του Προέδρου Τσάβες στη Βενεζουέλα, η ένταση των πιέσεων και αποκλεισμών στη σοσιαλιστική Κούβα, η επιθετικότητα και το κυνήγι συμφερόντων στη «Μαύρη ήπειρο».

Την ίδια στιγμή ο καπιταλισμός διευρύνει την επίθεσή του σε όλα τα επίπεδα - οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, ιδεολογικό. Αυξάνονται τα κρούσματα του αντικομμουνισμού σε όλο τον κόσμο. Και βέβαια αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία, να ενταφιάσουν τη μεγάλη προσφορά των κομμουνιστών, του σοσιαλιστικού συστήματος. Ιδιαίτερα βάζουν στο στόχαστρό τους τις νεότερες γενιές, με μικρή πείρα, και επιχειρούν να τους περάσουν τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα ως δεδομένο. Οι κατακτήσεις και τα δικαιώματα που ήρθαν με την πάλη και το αίμα των λαών πρέπει να σβήσουν. Η σύγχρονη εργατική τάξη δεν πρέπει να ξέρει το σταθερό ημερήσιο ωράριο, τη μόνιμη δουλιά, τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, το δικαίωμα στη δωρεά Υγεία και Παιδεία, στον Πολιτισμό. Πρέπει να διαπαιδαγωγηθεί να ζει σε έναν κόσμο όπου όλα πουλιούνται και αγοράζονται... Η τάση αυτή του καπιταλισμού είναι παγκόσμια και βέβαια είναι η δική του ανάγκη για να επιτύχει ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία για τους κεφαλαιοκράτες.

Ολα αυτά τα ζητήματα θα βρεθούν στο επίκεντρο των συζητήσεων. Η κρίση του εκμεταλλευτικού συστήματος, το σάπισμά του και η ενιαία στρατηγική του ιμπεριαλισμού, που σημαίνει επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων, δημιουργεί την ανάγκη της χάραξης ενιαίας στρατηγικής των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και της προβολής της δικής τους εναλλακτικής διεξόδου. Της μοναδικής διεξόδου από τον καπιταλισμό, της ανατροπής του και της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Αυτή την προοπτική πρέπει να παλέψει με συνέπεια κάθε κομμουνιστικό ή εργατικό κόμμα στη χώρα του και μέσα από αυτή την προσπάθεια να στηρίξει και το διεθνή συντονισμό για να δοθεί ενιαία απάντηση στον ιμπεριαλισμό.