Την κατάσταση που επικρατεί στο τάγμα τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν περιγράφουν με επιστολή διαμαρτυρίας, με ημερομηνία 5/11/05, που απέστειλαν στρατευμένοι του 525 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού, που βρίσκεται στο Πολύκαστρο Κιλκίς, ένα τάγμα που τροφοδοτεί με προσωπικό τις ΝΑΤΟικές αποστολές στο εξωτερικό.

Η επιστολή των στρατιωτών του 525 Μ/Κ Τάγματος Πεζικού έχει ως εξής:

«Στρατευμένοι που υπηρετούμε τη θητεία μας στο 525 Μ/Κ Τάγμα Πεζικού, στο Πολύκαστρο του Νομού Κιλκίς, παίρνουμε την πρωτοβουλία, με την επιστολή αυτή, να απευθυνθούμε μέσω του Τύπου στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και στην κοινή γνώμη. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκουμε να γίνουν γνωστά τα σοβαρά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κατά την παραμονή μας στο Τάγμα.

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Οι συνθήκες διαβίωσης και εκπαίδευσης στο Τάγμα είναι τραγικές και μέρα με τη μέρα επιδεινώνονται. Ειδικά το τελευταίο διάστημα κι ενώ κορυφώνεται η προετοιμασία για τη μεταφορά των Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Επ. Οπ. στη ΝΑΤΟική αποστολή στο Κοσσυφοπέδιο, η εγκατάλειψη και η αδιαφορία για ό,τι απασχολεί τους φαντάρους έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

- Οι θάλαμοι παραμένουν χωρίς θέρμανση, αν και το κρύο έχει γίνει ανυπόφορο και είναι άγνωστο πότε σκοπεύει η διοίκηση να λύσει το πρόβλημα. Ηδη, μάλιστα, τα πρώτα κρυολογήματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους.

- Οι διακοπές στην υδροδότηση του στρατοπέδου είναι καθημερινές και πολύωρες.

- Το πρωινό γεύμα, είτε καθυστερεί υπερβολικά, είτε δεν παρέχεται καθόλου, ενώ ακόμα κι όταν παρέχεται είναι ελλιπέστατο και ανεπαρκές. Ταυτόχρονα, το προβλεπόμενο πρόγευμα δεν παρέχεται σχεδόν ποτέ κι έτσι το κόστος για την καθημερινή σίτιση γίνεται υπέρογκο και βαραίνει τις πλάτες μας.

- Οι πολύωρες υπηρεσίες (σκοπιές), που καθημερινά υποχρεωνόμαστε - κατά παράβαση του προγράμματος υπηρεσιών - να εκτελέσουμε. Πολλοί στρατιώτες κυριολεκτικά "ξεχνιούνται" για 5,6 ή και 7 ώρες στις σκοπιές, με αφορμή την έλλειψη προσωπικού ή της απασχόλησής του στην προετοιμασία για το Κοσσυφοπέδιο.

Λυτές είναι μερικές μόνο από τις τραγικές συνέπειες από την πλήρη απαξίωση και υποβάθμιση του ρόλου των εφέδρων στρατιωτών του Τάγματος. Παρά τις απανωτές εκκλήσεις και διαμαρτυρίες μας προς τη διοίκηση, αυτό που εισπράττουμε είναι η αδιαφορία ή ακόμα και η άρνηση να επιληφθεί.

Ολοι εμείς, θεωρούμε τουλάχιστον απαράδεκτο και προσβλητικό για εμάς και τις οικογένειές μας, να αντιμετωπίζονται με τον τρόπο αυτό οι στρατευμένοι που έχουν επιφορτιστεί και αναλάβει με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης τους, το καθήκον της υπεράσπισης των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που όλη η λειτουργία του Τάγματος είναι στραμμένη και εξυπηρετεί μία αποστολή εκτός συνόρων. Φαίνεται ότι το μόνο που απασχολεί τη διοίκηση του Τάγματος, αλλά και όσους έχουν την ευθύνη για την κατάσταση αυτή, είναι τα συγχαρητήρια από τους "συμμάχους" για τη συμμετοχή στις αποστολές αυτές.

Απαιτούμε να μεριμνήσουν όλοι οι αρμόδιοι, ώστε να δοθούν λύσεις στα χρόνια αυτά προβλήματα, για να είμαστε σε θέση, ανεπηρέαστα, να φέρουμε σε πέρας την αποστολή μας και να ολοκληρώσουμε τη θητεία μας ομαλά και μέσα σε αξιοπρεπείς συνθήκες».