«Ενα ακόμη ορόσημο στην πορεία των χωρών και των λαών της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής», χαρακτήρισε χτες ο πρωθυπουργός την υπογραφή της αντιδραστικής Συνθήκης για την Ενεργειακή Κοινότητα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στην Αθήνα, μεταξύ 13 κρατών, (συμπεριλαμβάνεται το Κόσσοβο), από τα οποία 5 είναι μέλη της ΕΕ. «Ορόσημο» πράγματι, της υποτέλειας, της παντοκρατορίας των πολυεθνικών της ενέργειας, της πολιτικοοικονομικής εξάρτησης της περιοχής. Πρόκειται για μια συμφωνία οικονομική, αφού συνομολογεί τη σύσταση και λειτουργία μιας αγοράς, αλλά και βαθιά πολιτική, καθώς σηματοδοτεί και επίσημα τη διεύρυνση της σφαίρας επιρροής της ΕΕ, προετοιμάζοντας τις χώρες μη μέλη που συμμετέχουν, για τη μελλοντική ένταξή τους. Σύμφωνα με τον υπουργό Ανάπτυξης, Δ. Σιούφα, τα κράτη που υπέγραψαν οφείλουν, μετά και την επικύρωση της συνθήκης από τα εθνικά κοινοβούλια, να προσαρμόσουν την ενεργειακή νομοθεσία τους με βάση τις σχετικές κοινοτικές οδηγίες για την ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο και την πρόσβαση τρίτων στα δίκτυα.

Τα κράτη αυτά είναι υποχρεωμένα να «απελευθερώσουν» την ενεργειακή αγορά τους, να επιτρέψουν, ουσιαστικά στις πολυεθνικές της ΕΕ να παράγουν και να εμπορεύονται ηλεκτρική ενέργεια και να παρέχουν φυσικό αέριο, να μετατρέψουν τη δημόσια ενεργειακή υποδομή σε ιδιωτική και να το πράξουν αυτό παρέχοντας στους ιδιώτες προνομιακές συνθήκες για την κερδοσκοπική τους δράση. Αυτό συνοψίζεται από την ΕΕ με τη φράση «ενσωμάτωση του κοινοτικού κεκτημένου».

Ο Επίτροπος της ΕΕ για την ενέργεια Α. Πίμπαλγκς, επισήμανε στην ομιλία του, αλλά και στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε μετά την υπογραφή της Συνθήκης ότι αποτελεί «την απάντηση της Ευρώπης στην παγκοσμιοποίηση». Μια απάντηση που... όλως τυχαίως τελεί υπό την κηδεμονία ισχυρών «δωρητών» όπως τους χαρακτηρίζουν, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και Ανάπτυξη, των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και του Καναδά!!! Ολοι αυτοί έχουν δεσμευτεί για τη συμμετοχή τους στις ενεργειακές επενδύσεις στην περιοχή, είτε με δικά τους κεφάλαια, είτε προσελκύοντας άλλα. Ηδη, η Παγκόσμια Τράπεζα φέρεται να έχει υποσχεθεί άμεσα επενδύσεις 1 δισ. ευρώ που περιλαμβάνουν και ιδιωτικά κεφάλαια. Ο Α. Πίμπαλγκς, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του «Ρ», επισήμανε ότι το ενδιαφέρον των ΗΠΑ και του Καναδά γι' αυτή την «ευρωπαϊκή απάντηση» έχει να κάνει με το ότι αυτές οι δύο χώρες εμπλέκονται στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, εξαρτώνται από τις ενεργειακές εξελίξεις και, ταυτόχρονα, επιθυμούν να επικρατήσει σ' αυτή.... ειρήνη και ασφάλεια!!! Ουσιαστικά, η εμπλοκή αυτών των χωρών επιβεβαιώνει κάτι γνωστό: το ενδιαφέρον του αμερικανικού μεγάλου κεφαλαίου στον τομέα της ενέργειας για χοντρές μπίζνες και έλεγχο στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο, κάτι που το ευρωπαϊκό κεφάλαιο διαπραγματεύεται με το «αζημίωτο».

Οι σχετικές επενδύσεις αναμένονται σύμφωνα με τον Δ. Σιούφα, να φτάσουν τα επόμενα 15 χρόνια στα 21 δισ. ευρώ. Στην Ελλάδα το ποσό αυτό υπολογίζεται στα 3,5 δισ. ευρώ. Σε μεγάλο βαθμό, τα ποσά αυτά θα προέλθουν από τα ίδια τα κράτη υπό τη μορφή επιδοτήσεων, θα προέλθουν δηλαδή από τους λαούς της ΕΕ και των συνεργαζόμενων χωρών. Οι σχετικοί τζίροι είναι πολύ μεγαλύτεροι και τεράστια τα προσδοκώμενα κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο.

Η συμφωνία έχει δεκαετή διάρκεια. Καταληκτικό σημείο της είναι το 2015, οπότε και οι οικιακοί καταναλωτές θα μπορούν να επιλέγουν οποιονδήποτε προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Η νέα αγορά προοπτικά θα ενσωματωθεί στην ενιαία ενεργειακή αγορά της ΕΕ. Στο μεταξύ, όμως, αναμένεται να λειτουργήσει ως ενεργειακός δίαυλος που θα ενώσει την ΕΕ με την περιοχή της Κασπίας και τη Μέση Ανατολή. Ο Κ. Καραμανλής αναφέρθηκε ακόμη και στην εμπέδωση της «δημοκρατίας». Ο Α. Τζόνσον, εκπρόσωπος της Βρετανικής Προεδρίας τόνισε ότι πρόκειται για «πολύ καλή πολιτική εξέλιξη στην περιοχή». Ο Α. Πίμπαλγκς μίλησε για «νέα πολιτική προοπτική». Ο Ρ. Οφχάρωφ, υπουργός Οικονομίας και Ενέργειας της Βουλγαρίας, η οποία προεδρεύει αυτό το διάστημα στη διαδικασία, είπε ότι είναι «ένα πολύ καλό παράδειγμα για τις δυνατότητες εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας σε χώρες εκτός ΕΕ».

Αυτά σχετικά με την πολιτική πλευρά. Στην ενεργειακή, έχουν σημασία οι επισημάνσεις για το ότι η συνθήκη αποτελεί «σταθμό για την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας στην ΕΕ», «συνθήκη ενίσχυσης των επενδύσεων», «που δίνει κίνητρα στις επιχειρήσεις». «Η εφαρμογή αυτής της συνθήκης θα έχει μακροπρόθεσμες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες για όλους μας», επισήμανε ο Ε. Μπούσεκ, εκπρόσωπος του Συμφώνου Σταθερότητας.

Τη Συνθήκη υπέγραψαν εκπρόσωποι των εξής κυβερνήσεων: Ελλάδας, Αυστρίας, Ουγγαρίας, Σλοβενίας, Ιταλίας, Αλβανίας, Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, Βουλγαρίας, Κροατίας, Μαυροβουνίου, Ρουμανίας, Σερβίας, ΠΓΔΜ και ο ειδικός εκπρόσωπος του ΟΗΕ σε ενδιάμεση αποστολή στο Κόσσοβο. Δεν υπέγραψε η Τουρκία, παρ' όλο που η «τεράστια συμβολή» της επισημάνθηκε. Ανεπισήμως, η ελληνική πλευρά μίλησε για «τεχνικά προβλήματα» που έχουν να κάνουν με την «περιβαλλοντική προσαρμογή» της χώρας στα κοινοτικά πρότυπα. Ωστόσο, ο κοινοτικός επίτροπος συνέδεσε τη μη υπογραφή με την ενταξιακή διαδικασία, «αναγκαίες διευκρινίσεις», «νέες προκλήσεις». Η υπογραφή αναμένεται να μπει τον Ιούνη. Το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης δεν ανακοινώθηκε.