Αξιοπερίεργο, αλλά παράλληλα και ακατανόητο είναι το γεγονός που συχνά συμβαίνει, ένας ισχυρός σκακιστής και με καλή θεωρητική κατάρτιση να μην μπορεί να αντιληφθεί πότε μία παρτίδα μεταμορφώνεται, περνώντας από το ένα άνοιγμα στο άλλο.

Αυτή η μετατροπή του ανοίγματος, που δε γίνεται αντιληπτή αμέσως, κρύβει σοβαρούς κινδύνους για κάθε σκακιστή, ανεξάρτητα από κατηγορία και δυναμικότητα. Αυτόματα αλλάζουν όλα, στρατηγικοί στόχοι, τακτικά σχέδια και γενικά ο προσανατολισμός του παιχνιδιού αλλάζει κατευθύνσεις.

Στη θέση του διαγράμματος αυτού του κειμένου, με μια ματιά μπορεί να διαπιστώσει κανείς, ότι το άνοιγμα που έχει παιχτεί είναι το πιόνι της βασίλισσας, ένας ακόμα πιο έμπειρος παίκτης μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια και τον αριθμό των κινήσεων, που είναι 12!

Με την επόμενη, όμως κίνηση των λευκών, που είναι 13. ε5, η παρτίδα «μεταμορφώνεται» σε άνοιγμα της «Γαλλικής άμυνας», η οποία παίχτηκε στο Λονδίνο το 1984 μεταξύ του Σοβιετικού Πολουγκαέφσκι και του Φιλιππινέζου Τόρε. Ας δούμε όμως την πατρίδα από την αρχή και πώς ξεκίνησε σαν Σλαβική, για να συνεχιστεί στα μονοπάτια της «Γαλλικής».

1. δ4 δ5 2. γ4 γ6 3. Ιζ3 Ιζ6 4. Ιγ3 δγ4 5. α4 Αζ5 6. ε3 ε6 7. Αγ4 Αβ4 8. 0-0 0-0 9. Βε2 Ιβδ7 10. ε4 Αη6 11. Αδ3 Αθ5 12. Αζ4 Πε8 (βλέπε διάγραμμα) 13. ε5 Ιδ5 14. Ιδ5 γδ5 15. θ3. Εδώ υπάρχει η γνωστή θυσία του λευκού αξιωματικού στο «θ7», την οποία βέβαια μπορούσε να αποφύγει ο μαύρος με 13... ΑΧζ3 14. ΒΧΑ κλπ. Ανεξήγητα όμως ο Τόρε, άφησε τον αντίπαλό του να κάνει αυτή τη θυσία αργότερα! 15... Αε7 16. Πζγ1 α6 17. Πγ3 Αζ3 18. Βζ3 Ιβ8 19. Αθ7+! Ρθ7 20. Βθ5+ Ρη8 21. Πη3 η6 22. Πη6+! ζη6 23. Βη6+ Ρθ8 24. Βθ6+ Ρη8. Ο Πολουγκαέφσκι στην 33η κίνηση ανάγκασε τον Τόρε, να εγκαταλείψει, βλέπετε πώς;