Στα χρόνια του Σοσιαλισμού η μεγαλύτερη σκακιστική δύναμη στον κόσμο η Σοβιετική Ενωση, εκτός από τις περίφημες Σκακιστικές Σχολές για τους επίλεκτους νέους σκακιστές και σκακίστριες, είχε καθιερώσει το σκάκι σαν μάθημα στα σχολεία, είχε δημιουργήσει πρωταθλήματα εργαζομένων σε ευρεία κλίμακα, ενώ παράλληλα είχε αναπτύξει το πνευματικό άθλημα και σε όλα τα σώματα του στρατού. Σε μία από τις εκδόσεις της «Πολιτικής Λογοτεχνίας» στη Σοβιετική Ενωση, μεταξύ των καλλιτεχνών, των λογοτεχνών και άλλων επιστημόνων, είχαν αναφερθεί στην αξία και τη χρησιμότητα του σκακιού, και στρατιωτικοί.

Ο εθνικός ήρωας της Σοβιετικής Ενωσης, ο στρατάρχης Α. Ι. Ερμάνκο, έλεγε για το σκάκι: «Πάντοτε πλησιάζω με μεγάλη εκτίμηση το πολύ σοφό αυτό παιχνίδι. Οσο μου το επέτρεπε ο ελεύθερος χρόνος, πήγαινα σε σκακιστικούς αγώνες. Παίζω και μελετώ σκάκι πολλά χρόνια, ήμουν δε για πολύ καιρό και ο μόνιμος αντίπαλος ενός μεγάλου φίλου του σκακιού, του Ροντίον Γιακόβλιεβιτς Μαλινόβσκι (Σημείωση συντάκτη: από τους πιο διάσημους Σοβιετικούς στρατάρχες, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο). Πιστεύω ότι το σκάκι απευθύνεται σε όλους, αλλά περισσότερο απευθύνεται σε ανθρώπους δυνατούς και αποφασιστικούς. Με το σκάκι η προσωπικότητα του ανθρώπου γίνεται πιο έντονη επικουρούμενη από τις γνώσεις και την ισχυρή θέληση».

Ενας άλλος στρατάρχης ο Σ.Ι. Ρουντένκο έλεγε για το σκάκι ότι μαθαίνει στον αγωνιζόμενο να αντιδρά, να μη χάνει το ηθικό του στις δύσκολες θέσεις και να ξέρει να παίρνει τις αποφάσεις που ανατρέπουν τις δυσμενείς καταστάσεις. Σκεφθείτε τώρα κάτι σημαντικό, οχτάχρονα κορίτσια και αγόρια να γνωρίζουν τη σχετική και την απόλυτη αξία των κομματιών και να λύνουν φινάλε δύσκολα! Μπορείτε να νικήσετε με τα λευκά στη θέση του διαγράμματος;

Στο επόμενο η απάντηση.