(Α' μέρος)
Ο τρίτος στη σειρά παγκόσμιος πρωταθλητής (αριστερά) ο Κουβανός Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα, μετά από τους Στάινστς και Λάσκερ (δεξιά) |
Ο Γκαρσία ήταν ο πρώτος Κουβανός GM μετά τον Καπαμπλάνκα, 4 φορές πρωταθλητής Κούβας, με χαρακτηριστική τη συστηματική δουλειά στο άνοιγμα που πολλοί παραλλήλισαν με τις μεθόδους της Σοβιετικής Σχολής.
Η Κούβα, που με τον πληθυσμό των 11 εκατομμυρίων αριθμεί ήδη 18 «αυτόχθονες» GM και 34 ΙΜ, είναι όντως μία «μη τυπική» περίπτωση στο σκάκι. Μετρά 2 παγκόσμιους πρωταθλητές Νέων, χρυσούς Ολυμπιονίκες, πλήθος άλλων διακρίσεων και είναι μακράν η ισχυρότερη σκακιστική δύναμη στη Νότια Αμερική. Τα ονόματα των Κουβανών GM και ιδιαίτερα των Dominquez, Bruzon, Arencibia, Delgado, Quesaba συγκαταλέγονται στην παγκόσμια σκακιστική αφρόκρεμα. Τα «μυστικά» συστατικά της επιτυχίας του κουβανικού σκακιού μας εξήγησε πρόθυμα ο προσηνής συνομιλητής μας.
Η ιστορία του σκακιού στην Κούβα γυρίζει πίσω στον 16ο αιώνα με τις πρώτες αναφορές να χρονολογούνται στο 1518. Εθνικοί ήρωες της Κούβας, όπως ο Χοσέ Μαρτί και ιδιαίτερα ο Κάρλος Μανουέλ ντε Σέσπεντες (έκανε και την πρώτη μετάφραση των κανόνων του σκακιού), πρωτεργάτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας και πρόεδρος της Εξεγερμένης Κούβας, ήταν γνωστοί σκακιστές το 19ο αιώνα. Τα 2 πρώτα ματς για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, η φιγούρα του Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα, παγκόσμιου πρωταθλητή 1921-1927, η τηλεφωνική συμμετοχή του Ρόμπερτ Φίσερ στο Διεθνές Τουρνουά στη μνήμη του Καπαμπλάνκα, του 1964, αποτελούν ιστορικές στιγμές συνδεδεμένες με την Κούβα οικείες στους φίλους του αθλήματός μας παγκόσμια. (Συνεχίζεται)