*

Επιπλέον: Ολες αυτές τις αυτονόητες θέσεις, αν οι Ευρωπαίοι τις εννοούσαν, θα έπρεπε να τις συμπεριλάβουν στο κείμενο του Διαπραγματευτικού Πλαισίου, που αποτελεί το «συμβόλαιο» με βάση το οποίο θα εξελιχθούν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.

*

Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν έγινε. Οι Ευρωπαίοι, για πολλούς και διάφορους λόγους, ο κυριότερος των οποίων είναι η απαίτηση των ΗΠΑ να ενισχυθεί ο ρόλος της Τουρκίας, δεν επιθυμούν να προβάλουν εμπόδια σε αυτό που ονομάζεται «ευρωπαϊκή πορεία» της Τουρκίας, ανεξάρτητα από τη διάρκεια και την τελική της κατάληξη. Περιορίζονται, όπως η περίφημη «αντιδήλωση» και τα συμπαρομαρτούντα, σε υποκριτικές συζητήσεις για τη διατύπωση κειμένων και ψηφισμάτων, χωρίς κανένα αντίκρισμα, μέσα στα οποία μπορούν να υποκρίνονται - ανέξοδα - ότι «κατακεραυνώνουν» τις τουρκικές πολιτικές. Γνωρίζουν, δηλαδή, πολύ καλά - και μαζί τους το γνωρίζουν και οι Ελληνες και οι Κύπριοι - ότι όλα αυτά τα κείμενα και οι «οξείες» ευρωπαϊκές αντιδράσεις μοιάζουν με άσφαιρες βολές και με το χαρτοπόλεμο που η μόνη του αξία είναι να αποτελέσει το «εφέ» της πανηγυρικής έναρξης της πορείας της Τουρκίας προς την ΕΕ.